با افشا شدن حمله طیاره بی سرنشین امریکا بر شیرپور کابل، مردم، خبرنگاران و آگاهان امور رسانه‌ای، حکومت طالبان را بخاطر پنهان کردن اطلاعات انتقاد می‌کنند.
آنان می‌گویند حکومت طالبان با پنهان سازی اطلاعات از رویدادهای گوناگون در تلاش انعکاس چهره مثبت از خود است.
آنچه که حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش به آن واکنش نداشته است.
یک باشنده کابل از تناقض گویی و پنهان‌کاری حکومت طالبان در ارائه اطلاعات انتقاد دارد.
این بانو که نظر به آنچه چالش‌های امنیتی می‌گوید نمی‌خواهد نامش در گزارش نوشته شود با اشاره به پنهان کاری حکومت طالبان از ارایه اطلاعات به رسانه ها و مردم در مورد رویداد های متعدد در افغانستان به رادیو آزادی گفت: "این‌ها توافق شان این بود که دیگر با القاعده ارتباط نداریم در حالی‌که حالا بعد مدت‌ها متوجه می‌شویم که رهبر القاعده در مرکز کابل حضور دارد و ما هیچ خبر نمی‌شویم، وقتی او توسط پهبادهای آمریکا بمباران میشه زده میشه، کشته میشه تا او زمان حتی طالبان این را انکار می‌کنند و می‌گویند یک حمله راکتی بود در حالی‌که حمله پهبادی بوده از طرف آمریکا، ما واقعاً این‌جا در خلاء اطلاعاتی در معرض اطلاعات غلط هستیم که نمی فهمیم واقعاً چه راست است، چه دروغ است، چه جریان دارد در این کشور؟"
در همین حال شماری از خبرنگاران نیز تاکید دارند که حکومت طالبان در مورد رویدادهای گوناگون، اطلاعات را با رسانه ها شریک نمی‌کنند.
یک تن از این خبرنگاران که نخواست نامش در این گزارش نوشته شود به رادیو آزادی گفت:" در بسیاری موارد رویدادهای که در کابل و ولایت‌ها اتفاق می‌افتد از سوی امارت اسلامی و مسئولین ادارات دولتی آگاهی داده نمی‌شود و هر موضوعی که است پت و پنهان می‌ماند. مثلاً در بخش انفجارها و رویدادهای ضد امنیتی که صورت می‌گیرد آنان هیچ‌گونه آمار و ارقام با خبرنگاران و با مردم شریک نمی‌کنند."
پیش از این نیز انتقادهای مشابه بر رویکرد طالبان در اطلاع دهی از رویدادهای افغانستان مطرح شده.
حکومت طالبان حمله‌یی که در نشست علمای این حکومت در خیمۀ لویه جرگه در سی ام ماه جون صورت گرفت را پنهان کرده بودند تا اینکه داعش با نشر ویدیویی مفصلی مسئولیت آن را به عهده گرفت.
همچنان در پنجشیر، بغلان، اندراب، و بلخاب نیز در ابتدا حکومت طالبان درگیری‌ها میان افراد خود و نیروهای مقابل‌شان؛ چون: جبهه مقاومت ملی، مهدی مجاهد فرمانده هزاره تبار پیشین طالبان و نیز ویرانی‌ها، کوچ‌های اجباری و آسیب دیدن مردم عام برخاسته از جنگ های مذکور را نمی‌پذیرفت. اما گزارش‌هایی در این باره از سوی سازمان ملل متحد و دیدبان حقوق بشر نشر شدند که بر صحت این درگیری‌ها و نیز نقض حقوق غیرنظامیان در آن بخش‌ها مهر تایید زدند.
آگاهان امور رسانه‌ای اما باور دارند که طالبان با پنهان کردن حقایق و محدود کردن آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات در پی نمایش چهره مثبت از خود اند.
نورآغا شریفی استاد در رشته ژورنالیزم پوهنتون بلخ در حکومت پیشین می‌گوید پیامد این روش طالبان در درازمدت خلاء معلوماتی جهان در مورد آنچه وی ظلم و استبداد حکومت طالبان می‌خواند، است: "پیامد این روش این است که در درازمدت مردم از اطلاعاتی که حق شان است محروم می‌شوند و آنچه را که در افغانستان اتفاق می‌افتد بیرون از افغانستان نهادهای حقوق بشری، جامعه جهانی و در کل مردم دنیا از ظلم، استبداد، بی عدالتی، قانون شکنی، نقض حقوق زنان، نقض حقوق بشر و همه آسیب‌های که یک انسان را ضرر می‌رساند برایش؛ دیگران محروم می‌شوند و اینکه افغانستان تبدیل می‌شود به غم‌کده‌ای که دیگران در مورد آن هیچ اطلاعات نمی‌داشته باشند."
رادیو آزادی خواست در این موارد دیدگاه و پاسخ حگومت طالبان را داشته باشد اما ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش به پرسش های رادیو آزادی پاسخ نداد.
طالبان هرچند پیش از این گفته اند که به آزادی بیان و رسانه‌ها متعهد اند اما از زمان حاکمیت شان تاکنون شماری از خبرنگاران را شکنجه و زندانی کرده اند و نیز شمار زیادی از رسانه‌ها یا بسته و یا هم سانسور شده اند.
