یکی از داکتران زن در شفاخانه نظامی ۴۰۰ بستر سردار محمد داوود خان در کابل که به دلیل نگرانی‌های امنیتی نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود می‌گوید، دو ماه پیش از وظیفه اخراج شد و معاش پنج ماهه‌اش تا هنوز پرداخت نشده‌است:
"با وجودی که رویه مجاهدین امارت اسلامی با ما خوب نبود زنان را به دیده حقارت نگاه می‌کردند، حتی با قبول همین وضعیت ما حاضر بودیم وظیفه برویم و می‌رفتیم."
او می‌گوید تحصیل کرد که برای وطنش خدمت کند: "با آن‌که ۲۱ سال تحصیل کردم، زحمت کشیدم، به افغانستان و آبادی این وطن امیدوار بودم که فردا می‌توانیم خدمت‌گزار این مردم باشیم، اما متأسفانه این خواب و خیال ما یک آرزو باقی ماند و بس."
این داکتر می‌گوید، دو ماه پیش هنگام ورود به شفاخانه سردار محمد داوود خان کارت‌های مربوط به وظیفه او همکارانش که جمله ۲۲۰ تن زنان و شماری از مردان نیز در جمع آن‌ها بودند، از آن‌ها گرفته شد و اجازه ادامه کار‌شان سلب شد.
پس از سقوط جمهوریت بسیاری از داکتران و متحصصین را از شفاخانه اخراج کردند.
یکی دیگر از داکتران متخصص زن این شفاخانه نیز شکایت مشابه دارد، او که نیز نمی‌خواهد بخاطر مشکلات امنیتی نامش ذکر شود می‌گوید که از وظیفه‌اش در شفاخانه سردار محمد داوود خان اخراج شده‌است:
"ما با چه مشکلات و زحمات در دوره دولت پشین تحصیل کردیم و به چه اندازه مشکلات وظیفه یافتیم، اما پس از سقوط جمهوریت بسیاری از داکتران و متحصصین را از شفاخانه اخراج کردند."
همزمان یک پرستار شفاخانه ۴۰۰ بستر سردار محمد داوود خان که به دلیل مسائل امنیتی نمی‌خواهد نامش در این گزارش ذکر شود، به رادیو آزادی گفت که با داشتن سال‌ها تجربه و تحصیلات اکنون در چهاردیواری خانه بسر می‌برد.
این بانو می‌افزاید که تنها نان‌آور خانواده‌اش بود و در خانه کرایی زندگی می‌کند و با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌روست:
پس از مدت یک‌ونیم سال ما را از وظیفه جواب دادند و خانه‌نشین ساختند و گفتند ما دیگر به شما ضرورت نداریم
"اول این‌که با ما رویۀ بسیار زشت می‌شد، دوم این‌که اندازه معاشات ما را نصف ساخته بود، پس از مدت یک‌ونیم سال ما را از وظیفه جواب دادند و خانه‌نشین ساختند و گفتند ما دیگر به شما ضرورت نداریم، این خود نشانه تبعیض علیه زن می‌باشد، در این شرایط که زنان افغانستان به ما ضرورت دارند، اما ما نمی‌توانیم آن‌چه را در توان داریم برای آن‌ها انجام بدهیم."
او همچنین می‌گوید که پس از سقوط نظام جمهوری، چند ماه معاش دریافت نکرد و سرانجام برکنار شد.
در عین حال یکی دیگر از داکتران این شفاخانه که نمی‌خواهد نامش گرفته شود مدعی است که برخورد طالبان با داکتران زن مناسب نبود و او به همین دلیل استعفا داده است:
"ابتدا حقوق ما را ۵۰ درصد و بعد ۸۰ درصد کاهش دادند، به ما کاری ندادند و رفتار‌شان با ما زنان خیلی بد بود. یک سال پیش استعفا دادم."
برخی از داکتران شفاخانه ۴۰۰ بستر سردار محمد داوود خان که با رادیو آزادی صحبت می‌کردند میگویند که آن‌ها با مشکلات اقتصادی شدیدی روبه‌رو هستند، بسیاری از آن‌ها حتی قادر به ایجاد معاینه‌خانه نیستند و اکنون افسردگی شدید پیدا کرده‌اند.
در این باره از عنایت‌الله خوارزمی سخنگوی وزارت دفاع حکومت طالبان پرسیدیم، او در پیامی کوتاه نوشتاری این موضوع را تکذیب کرد.
رادیو آزادی تلاش کرد تا از شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامه طالبان پاسخ بگیرد، اما وی تا نشر این گزارش به پرسش ما پاسخی نداد.
این در حالی‌ست که افغانستان در مجموع با کمبود داکتر و کارمندان صحی روبه‌روست، به ویژه نیاز به داکتر، قابله و پرستار زن بسیار زیاد است و گزارش‌های مکرر در این مورد منتشر شده‌است.
