تابستان امسال در شهر زرنج مرکز ولایت نیمروز در جنوب غرب افغانستان با دمای هوا بین چهل تا نزدیک به پنجاه درجه سانتی گرید به همراه است.
در این گرمای سوزان، آیسکریم فروشی خدای نظر که یکی از تنها دو آیسکریم فروشی در سطح نیمروز است به جاذبه ای برای جوانان تبدیل شده است.
آیسکریم فروشی خدای نظر، در یک دُکان گلی در گوشه ای از جاده ناحیه اول شهر زرنج موقعیت دارد و در یک وقت گنجایش بیست نفر را دارد.
خدای نظر همراه سه شاگرد خود از سه دستگاهِ که روی آنها آیسکریم زمزم نوشته شده، آیسکریم های به رنگ های زرد، قهوه ای و سفید بیرون می آرد و به مشتریان اش پیشکش می کند.
او به رادیو آزادی می گوید که مشتریانش تنها پسران و مردان هستند:
"مشتریان من در اینجا بچه های خورد، نوجوانان، پیرمردان و مقامات هستند. از هر طبقه مشتری دارم. هدف من رضایت مشتریان است به من مقامات و مردم عادی فرق ندارد برای هر قوم کار می کنم."
آیسکریم فروشی «روزی تیموری» هم در زرنج معروف است.
تیموری نیز به رادیو آزادی می گوید که مشتریانش این روزها زیاد است:
پس از حاکمیت طالبان در افغانستان زنان از رفتن به چنین محلاتی منع شده اند
" در تهیه بستنی {آیسکریم} هایم از شیر وطنی و شکر استفاده می کنم. کیفیت خوب دارد و هم ارزان است همه مردم، دکانداران و همسایه هایم می آیند و بستنی خریداری می کنند."
قیمت آیسکریم از ده افغانی شروع می شود و تا به پنجاه افغانی هم می رسد.
میر احمد باشنده ناحیه سوم شهر زرنج با سه کودکش ساعت نه شب برای خوردن آیسکریم به دکان خدای نظر آمده ااست. او به رادیو آزادی می گوید:
"یک ماه می شود که اینجا می آیم بستنی های خوبی دارد از شیر طبیعی جور می شود و طعم خوبی دارد."
سید عظیم یک باشنده شهر زرنج به رادیو آزادی می گوید که رفتن به آیسکریم فروشی از انگشت شمار سرگرمی های جوانان زرنج به شمار می رود:
" یک فضایی کاملا صمیمانه را با دوستان برقرار می کنیم. بخاطر مجلس، یک فضای کاملا آرام است که ما را از دخانیات و ولگردی شهری دور نگاه می دارد. در این فضای آزاد و صمیمانه با دوستان می نشینیم و با دوستان خود شیر یخ نوش جان می کنیم."
تا بیش از دو سال پیش زنان هم به دو دکان آیسکریم فروشی در زرنج می آمدند. اما اکنون به دلیل ممنوعیت طالبان جای زنان در آیسکریم فروشی های شهر خالی است.
گل چهره یکی از باشندگان زرنج سال های گذشته را با وضعیت فعلی مقایسه می کند:
"قبلا خوب بود در تابستان های گذشته که هوا گرم می شد با اطفال و خواهران خود به آیسکریم فروشی می رفتیم، اما حالا ما زنان اجازه نداریم که به آیسکریم فروشی برویم. این ظلم است در حق ما زنان، من امیدوارم که طالبان به ما هم اجازه بدهند."