یافته‌های یک گزارش تازه؛ نبود مراکز تداوی و کمبود افراد مسلکی به صف بیماران در افغانستان افزوده است

بسیاری از باشنده های مناطق دوردست افغانستان از نبود مراکز صحی و کمبود داکتران مسلکی شاکی اند.

یک باشنده ولسوالی نوزاد ولایت هلمند می گوید به دلیل نبود داکتران زن دراین ولسوالی یکی ازاعضای خانواده اش را ازدست داده است. او که نخواست نام اش درگزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت:

"یک عضو نزدیک خانواده ما حین ولادت جان خود را از دست داده است بخاطری که دراین ولسوالی داکتران زن وجود ندارد،اگرهم باشد مسلکی نیستند، نوزاد یک ولسوالی دوردست است که چندان توجه دربخش صحت نشده است یا دوا نیست و یا هم داکتران مسلکی وجود ندارد این مشکلات ماست که باید به آن توجه شود"

همچنان عبدالظاهر باشنده ولسوالی نورگرام ولایت نورستان می‌گوید به دلیل مشکلات ونبود عرضه خدمات صحی در مناطق شان مجبورمی‌شوند ، بیماران شان را به ولایت های دیگر مثل لغمان وننگرهار انتقال بدهند:

"مشکلات صحی اینجا بسیار زیاد است خدمات صحی وجود ندارد ، ادویه نیست و هیچ کلینیکی فعال که داکتران ۲۴ساعته داشته باشد، وجود ندارد مجبور استیم برای ولادت یک مریض را تا ننگرهار انتقال کنیم ،یا ولادت دربین راه صورت میگیرد یا مریض فوت میکند."

این نگرانی ها درحالی مطرح می‌شوند که به تازگی اداره های همکار سازمان جهانی صحت "هیلت کلستر" درگزارش تازه خود گفته که ۱۷.۹میلیون نفردرافغانستان در حال حاضر به خدمات صحی بشردوستانه نیاز دارند.

"هیلت کلستر" در گزارشی که روز جمعه، اول نوامبردرصفحه ایکس "تیوترسابق "خود در مورد خدمات صحی در افغانستان در ماه سپتامبر منتشر کرده گفته که افغانستان با چالش های صحی قابل توجهی به شمول سیستم مراقبت صحی شکننده و دسترسی نا برابرمردم به خدمات صحی به ویژه در روستاها مواجه است.

بر اساس رتبه بندی کلی شدت نیازمندی های صحی، هفت ولایت (فره، هلمند، جوزجان، نورستان، پکتیکا، پکتیا و زابل) با نیازهای بحرانی/ بسیار شدید و ۲۷ ولایت باقی مانده با نیازهای شدید شناسایی شده اند.

به نقل از این اداره دلیل این همه ، مشکلات ترانسپورتی، کمبود متخصصان مراقبت های صحی و دسترسی محدود به خدمات صحی با کیفیت است.

طرح نیازهای بشردوستانه و پاسخگویی (HNRP) گفته که پیش بینی می شود که بیش از ۱۷.۹ میلیون نفر در سال جاری میلادی به کمک های صحی نیاز داشته باشند که از این تعداد ۱۲.۸ میلیون تحت پوشش قرار می گیرند.

به اساس معلومات این طرح ، در میان ۱۷.۹ میلیون نفری که به کمک های بشردوستانه نیاز دارند ۵۲ درصد کودکان ،۴۶درصد بزرگسالان و ۲درصد سالمندان هستند.

اداره های همکارسازمان جهانی صحت"هیلت کلستر" می گوید که آسیب پذیری های صحی به دلیل هجوم عودت کنندگان به این کشور به طور بالقوه ممکن تا آخر این سال افزایش یابد.

به گفته این اداره ها ، شیوع بیماری های ساری، مسائل مربوط به سلامت مادر و کودک، سوء تغذیه و بیماری های غیرساری به میزان قابل توجهی در مرگ و میر و میزان بیماری ها نقش دارد.

درگزارش آمده که خطر شیوع بیماری ها از جمله اسهال آبکی حاد (AWD)، سرخکان، تب کنگو، تب دنگی، کووید-۱۹، سیاه سرفه و ملاریا نزد افراد در افغانستان وجود دارد.

تلاش کردیم دراین مورد نظرشرافت زمان سخنگوی وزارت صحت عامه حکومت طالبان را درپیوند به این نگرانی ها بگیریم ،اوتا نشر گزارش به پرسش های رادیوآزادی پاسخ نداد،اما حکومت طالبان پیش از این گفته که بخش صحت در افغانستان به حدی شکننده نیست که در گزارش های موسسات بین المللی بازتاب می یابد.

این نگرانی ها درحالی مطرح می‌شوند که پس از حاکمیت دوباره طالبان درافغانستان به گفته مردم مناطق دوردست درکنار افزایش مشکلات اقتصادی نبود مراکز صحی و داکتران مسلکی آنان را با چالش های جدی روبرو کرده است.