این درحالیست که دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) در افغانستان در ماه اسد امسال گفته بود که ۴۸ درصد نفوس این کشور زیر خط فقر قرار دارند.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان می‌گوید، بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان مجبور شده اند که کودکان‌شان را به کارهای شاقه بگمارند.
برخی از آنان به میکانیزم‌های منفی رو آورده اند، فرزندان خود را به جای مکتب به کار می‌فرستند، یا آنها را به گدایی روان می‌کنند و یا مجبور به ازدواج زودهنگام می‌کنند.
کارولین گلوک، سخنگوی این اداره در افغانستان به رادیو آزادی می‌گوید:
"بیکاری یک مشکل بزرگ در افغانستان است که به شمول جوانان اکثریت مردم در بخش دهقانی مصروف هستند. این کشور از دهه‌ها به این سو با جنگ‌ها و بحران بشری روبه‌رو بوده است، بیش از نیمی از مردم به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند."
سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان افزود:
"آن خانواده‌هایی که در نتیجۀ جنگ آواره شده اند یا مهاجرینی که از پاکستان و ایران بازگشته‌اند، بیشتر آنان نگران پیدا کردن کار هستند، آنان توانایی تأمین کرایۀ خانه، خریداری مواد غذایی و روان کردن اطفال‌شان به مکاتب را ندارند. برخی از آنان به میکانیزم‌های منفی رو آورده اند، فرزندان خود را به جای مکتب به کار می‌فرستند، یا آنها را به گدایی روان می‌کنند و یا مجبور به ازدواج زودهنگام می‌کنند. فرصت‌های کاری کم اما افراد متقاضی کار بیشتر است. این افراد می‌خواهند خود و خانوادۀ خود را حمایت کنند، این خانواده‌ها با خطر مرگ مواجه هستند."
دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) در افغانستان گفته است که در سال ۲۰۲۵ که تا کمتر از دو هفتۀ دیگر آغاز می‌شود، ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.
بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان می‌گویند که از مجبوری فرزندان‌شان را به کارهای شاقه می‌فرستند.
محمد ایوب، باشندۀ ولایت کنر به رادیو آزادی می‌گوید، تمام روز با کراچی دستی کار می‌کند.
من دوازده ساله هستم، مسئولیت خانواده به دوش من است.
او گفت: "فقر است، با کراچی دستی خود کار می‌کنم، روزانه ۲۰ الی ۳۰ افغانی درآمد دارم، مصارف خانواده را تهیه کرده نمی‌توانم."
گلاب، دیگر باشندۀ کنر که ۱۲ ساله است و او هم با کراچی دستی کار می‌کند، به رادیو آزادی گفت: "من دوازده ساله هستم، مسئولیت خانواده به دوش من است، در خانواده کسی دیگر را ندارم، حکومت باید دست ما را بگیرد."
برخی از سازمان‌های کمک‌رسان گفته اند که برای رسیدگی به خانواده‌های نیازمند در افغانستان، از جمله افرادی که تازه برگشته اند و یا در داخل بیجا شده اند به کمک مالی نیاز دارند.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان به رادیو آزادی گفته که این اداره حدود 60 درصد بودجه درخواستی‌اش را که ۲۱۵.۹ میلیون دالر امریکایی می‌شود، برای کمک به افغان‌های نیازمند دریافت کرده است.
این ادارۀ ملل متحد زمستان را دشوارترین زمان برای خانواده‌های آسیب‌پذیر در افغانستان عنوان می‌کند و می‌گوید، نگران افرادی است که از کشور های همسایه برگشته اند و یا در داخل بیجا شده اند.
از سوی دیگر، برنامۀ جهانی غذا (WFP) در هفتۀ جاری گفته بود که نزدیک به ۱۵ میلیون نفر در افغانستان نمی‌دانند وعدۀ غذای بعدی‌شان را از کجا تهیه کنند.
این اداره افزوده بود که برای ادامۀ فعالیت‌هایش در شش ماه آینده به 718 میلیون دالر امریکایی نیاز دارد.
