این اداره روز جمعه، ۲۸ ماه جدی، در گزارش ۷ صفحهای براساس گزارش طبقهبندی ناامنی غذایی (IPC) اعلام کرد که این رقم نشاندهنده افزایش قابل ملاحظه است، درحالیکه این رقم سه ماه قبل ۱۱.۶ میلیون نفر بوده است.
بهاساس گزارش، این تعداد افغانها بیش از ۳۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند، و از این میان ۳ میلیون و ۱۰۰ هزار تن در شرایط اضطراری غذایی (IPC 4) قرار دارند.
یواسایآیدی دلایل این سطح بالای نیاز به کمکهای بشردوستانه در افغانستان را مشکلات اقتصادی، فقر، آفات طبیعی پیدرپی، قیمت بالای مواد غذایی در زمستان جاری، فرصتهای محدود معیشتی، و بازگشت گروهی پناهجویان افغان از کشورهای همسایه از سال گذشته تاکنون عنوان کرده است.
خانوادههای نیازمند به کمک در چه شرایط به سر میبرند؟
شماری از خانوادههای بیبضاعت در افغانستان نیز از وضعیت بد بشری شکایت دارند و میگویند به کمکهای بشردوستانه نیاز فوری دارند.
ارباب، یکی از باشندگان ولسوالی اچین ولایت ننگرهار و سرپرست یک خانواده ۱۰ نفره است.
ما سه وعده غذای کامل نداریم.
او به رادیو آزادی گفت، که با مشکلات شدید اقتصادی روبهرو است:
«روزانه ۵۰ افغانی پیدا میکنم، اما این پول برای هیچ چیزی کافی نیست؛ نه چای، نه شکر و نه چیز دیگری. وضعیت خیلی خراب است، مجبور هستیم، نمیدانیم چه کنیم، دستمان خیلی تنگ است. ما سه وعده غذای کامل نداریم و مشکلاتمان بسیار زیاد است.»
نازی، دختر ۱۲ ساله از ولایت کنر است.او به رادیو آزادی گفت، که خانوادهاش به شدت نیازمند کمکهای بشری است.
از جامعه جهانی میخواهم که به ما کمک کند.
«پدرم وفات کرده، برادران بزرگ ندارم، در خانه هیچ چیزی برای خوردن نیست. از جامعه جهانی میخواهم که به ما کمک کند.»
اداره توسعه بینالمللی ایالات متحده به نقل از سازمان ملل گفته که در سال جاری میلادی، حدود ۲۲.۹ میلیون افغان که تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان را تشکیل میدهند، به کمکهای بشردوستانه نیاز خواهند داشت.
پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، بیثباتی اقتصادی و سیاسی در افغانستان شدت یافت.
این بیثباتی باعث کاهش کمکهای بینالمللی به افغانستان و افزایش میزان بیکاری و فقر شد و بنابرین، نیازهای بشری مردم بیشتر شد.