سوزان فرگوسن، روز جمعه ۱۵ اگست در یک بیانیه ویدیویی به مناسبت چهارمین سالگرد بازگشت طالبان به قدرت گفته که در چهار سال گذشته دهها فرمان صادر شده که آزادی، کرامت و حقوق اساسی زنان در افغانستان را به شدت محدود کرده است.
او بر مشارکت زنان در کار، تجارت و مذاکرات بین المللی تاکید کرده افزوده که برای حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان نیاز به همبستگی جهانی است.
او در بخشی از سخنانش چنین گفته است «ما نمی توانیم انکار و نقض حقوق آنها را به عنوان یک امر معمولی بپذیریم، ما باید این موضوع را در تمام بخش ها، سازمان های غیر دولتی و تمام مذاکرات بین المللی که در پیوند به بلند کردن صدای شان صورت می گیرد در نظر گرفته و بخاطر دفاع از حقوق تمام زنان و دختران افغان ایستادگی کنیم.»
این مقام سازمان ملل متحد همچنین گفته که اگر محدودیت های شدید بر زنان افغان نادیده گرفته شود، به این معنی است که این وضعیت پذیرفته شده است و از اینرو حقوق زنان می تواند در هر جای با تهدید روبرو شود.
به گفته سوزان فرگوسن محدودیت های وضع شده بر زنان و دختران افغان کوتاه مدت نیست و اکنون بخشی از زندگی روزمره مردم شده است.
نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان در این بیانیه ویدیویی به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان اشاره کرده گفته که این قانون منجر به حذف سیستماتیک زنان افغان در هر بخش شده است.
او افزوده که باوجود این شرایط، حداقل چهل درصد زنان آینده ای را تصور می کنند که در آن تغییر و برابری امکان پذیر باشد، او این آرزوها را «تحمل و مقاومت» زنان افغان خوانده است.
در همین حال سازمان عفو بین الملل با نشر اعلامیه ای گفته است که افغانستان در دوره چهار ساله حاکمیت طالبان همچنان مرکز نقض گسترده حقوق بشر باقی مانده است.
این نهاد در اعلامیه ای به مناسبت سپری شدن چهار سالگی حاکمیت طالبان در افغانستان هشدار داده که واکنش جامعه جهانی به این عمل طالبان نرم است و باید در این زمینه اقدام جدی صورت گیرد و طالبان باید پاسخگو قرارداده شوند.
همزمان نهاد دیدبان حقوق بشر گفته است که زنان و دختران افغان در چهار سال گذشته در برابر طالبان مقاومت کرده اند و تلاش می کنند تا محدودیت های طالبان به عنوان آپارتاید جنسیتی و جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته شود.
این سازمان در گزارشی که روز جمعه، ۱۵ اگست منتشر کرد، گفته است که زنان افغان با به خطر انداختن جان شان برای کسب حق آموزش و کار اعتراضات کرده و برای تامین آزادی و عدالت در افغانستان مبارزه می کنند.
دیدبان حقوق بشر تأکید کرده است که جامعه جهانی باید برای حمایت از حقوق زنان افغانستان گام های عملی و فوری بردارد.
شماری از زنان افغان نیز خواست های مشابه از جامعه جهانی دارند.
آنان می گویند که طالبان در چهار سال گذشته نه تنها تغییری نکرده اند، بلکه محدودیت های خود را برای سرکوب زنان نیز افزایش داده اند.
از جامعه جهانی می خواهیم که بالای طالبان فشار عملی وارد کنند
سینا رفیع، فعال حقوق زن به رادیو آزادی گفت «طالبان طی چهار سال گذشته به تدریج دروازه های آموزش را بر روی زنان و دختران بسته، آنها را از کار محروم کرده و تمام فعالیت های سیاسی و اجتماعی ما را ممنوع قرار دادند، ما از جامعه جهانی می خواهیم که بالای طالبان فشار عملی وارد کنند تا به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان احترام بگذارند.»
همچنان نورا کندهاری زن افغان به رادیو آزادی گفت « ما باور داریم که حقوق زنان بخش عمده از حقوق بشر است و هیچ کس نمی تواند این را از ما بگیرد، ما بر جامعه بین المللی و همه کسانی که به آزادی باور دارند صدا می کنیم که از صدای ما برای آزادی حمایت کنند و نه تنها برای بقای زنان افغان ، بلکه برای زندگی بهتر در کنار ما بایستند، ما خسته نمی شویم زیرا آزاد زندگی کردن به صفت یک انسان حق ما است.»
این در حالی است که روز جمعه، ۱۵ اگست، چهار سال از حاکمیت طالبان بر افغانستان سپری شد.
در این مدت، حکومت طالبان محدودیت های متعددی را بر زنان افغان وضع کرده است که هر از گاهی واکنش های جامعه جهانی را برانگیخته است.
هرچند حکومت طالبان بارها از تامین حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلامی در افغانستان سخن گفته است ،اما طالبان در چهار سال گذشته دروازه های آموزش را به روی دختران بالاتر از صنف شش در مکاتب و پوهنتون ها بسته و زنان را از کار کردن در بسیاری از اداره های دولتی و غیردولتی منع کرده است.