ذکیه، ساکن منطقه تایمنی شهر کابل، روز شنبه ۲۹ نومبر به رادیو آزادی گفت که قصد داشت گوشت ماهی بخرد، اما به دلیل قیمت بلند، نتوانست بخرد.
«امروز دلم ماهی شد، رفتم بازار که ماهی بگیرم، اما بسیار گران شده بود. یک کیلو دو و نیم‌صد، سه‌صد، چهار‌صد (افغانی) بود، نتوانستم بخرم و دوباره خانه برگشتم.»
شماری از فروشندگان ماهی نیز این موضوع را تأیید کرده و می‌گویند که در روزهای اخیر، قیمت ماهی افزایش یافته است.
نعمت، فروشندهٔ ماهی در چوک مخابرات ولایت ننگرهار، به رادیو آزادی گفت:
وقتی از پاکستان مال می‌آمد، یک کیلو به ۹۰ افغانی یا ۱۰۰ افغانی برای ما تمام می‌شد، ماهی های بسیار خوب، بدون روده و ماهی‌های بزرگ که از آنها کرده ماهی خوب نمی‌بود، ۱۷۰ افغانی کیلو بود،اما حالا که از ایران می‌آید، ۴۰۰، ۳۰۰ افغانی است.
«وقتی از پاکستان مال می‌آمد، یک کیلو به ۹۰ افغانی یا ۱۰۰ افغانی برای ما تمام می‌شد، ماهی های بسیار خوب، بدون روده و ماهی‌های بزرگ که از آنها کرده ماهی خوب نمی‌بود، ۱۷۰ افغانی کیلو بود،اما حالا که از ایران می‌آید، ۴۰۰، ۳۰۰ افغانی است. قیمت هر روز فرق می‌کند. بسیار گران تمام می‌شود. آدم غریب اصلاً نمی‌تواند در دهان خود بگذارد.»
ماهی که انواع مختلف دارد و در بازارهای افغانستان به‌صورت خام و پخته برای مصرف غذایی عرضه می‌شود، با سرد شدن هوا بازار آن گرم شده و شمار مشتریان خرید ماهی افزایش می یابد.
شماری از واردکنندگان ماهی در افغانستان می‌گویند که عامل اصلی افزایش قیمت، بسته شدن مسیرهای تجاری با پاکستان است.
اخترگل، تاجر ماهی، به رادیو آزادی گفت :
«وقتی آوازه شد که در ۲۵ یا ۲۶ دروازه باز می‌شود، من بسیار زیاد ماهی بار کردم؛ اما وقتی دروازه باز نشد، بسیار زیان کردم. در این ۲۵ لک افغانی خساره کردم.فعلاً در پاکستان فارم‌های به ارزش ۶۵ کرور کلدار پاکستانی دارم، نگران هستم که این ماهی‌ها را چگونه انتقال بدهم.ماهی‌های که در افغانستان بود، وقتی راه بسته شد، حتی شش روز هم دوام نیاورد.»
اخترگل می‌گوید حالا که مسیرهای تجاری با پاکستان بسته است، ماهی فقط از ایران وارد می‌شود و قیمت آن بلند است.
چرا نکنیم؟ اما کی در افغانستان برای ما این‌قدر زمین می‌دهد؟ هزار جریب، یک‌ونیم‌هزار جریب—این هم برای افغانستان بسیار کم است. ما زمین زیاد ضرورت داریم، کم نه. و باز هم زمین مخصوص پرورش ماهی لازم است.اخترگل، تاجر ماهی
او افزود که انجام سرمایه‌گذاری در این بخش در افغانستان دشوار است، زیرا زمین کافی و مناسب برای پرورش ماهی در کشور در دسترس نیست.
«چرا نکنیم؟ اما کی در افغانستان برای ما این‌قدر زمین می‌دهد؟ هزار جریب، یک‌ونیم‌هزار جریب—این هم برای افغانستان بسیار کم است. ما زمین زیاد ضرورت داریم، کم نه. و باز هم زمین مخصوص پرورش ماهی لازم است. وقتی در آن کشور سرمایه‌گذاری می‌کنیم، چرا در کشور خود نکنیم؟.»
در خصوص تعداد فارم‌های ماهی در افغانستان و میزان تولید آنها، از غلام‌محمد کاظم، سخنگوی وزارت زراعت، آبیاری و مالداری حکومت طالبان، پرسیدیم، اما او به پرسش رادیو آزادی پاسخ نداد.
به نقل از سخنگوی همین وزارت گزارش داد که در افغانستان ۲۸۷۰ فارم ماهی توسط بخش خصوصی ایجاد شده و سالانه نزدیک به ۱۳ هزار تن ماهی تولید می‌کنند.
خان‌جان الکوزی، عضو هیئت مدیرهٔ اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان، نیز روز شنبه ۲۹ نوامبر در صحبت با رادیو آزادی تأیید کرد که بیشتر ماهی افغانستان از پاکستان وارد می‌شد که در حال حاضر متوقف شده است.
اما او جزئیاتی درباره میزان این واردات ارائه نکرد.
پاکستان پس از درگیری با طالبان در امتداد خط دیورند، در ۱۱ اکتوبر، تمام راه های خود با افغانستان را بسته است.
بر اساس گفته های افرادی که با رادیو آزادی مصاحبه کرده‌اند و همچنین اظهارات مسئولان اتاق مشترک تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان و پاکستان ،در نتیجهٔ این اقدام، قیمت مواد خوراکی، دوا، مواد ساختمانی و سایر کالاهای که در تجارت میان دو کشور شامل بودند، در هر دو طرف خط دیورند بلند رفته است.
