تجلیل از روز معلم و وضعیت معلمین در افغانستان

از ۱۳ میزان روز معلم هر سال در مرکز و ولایات کشور تجلیل میشود. امسال نیز وزارت معارف افغانستان برای تجلیل از این روز آمادگی گرفته‎است.

مقامات وزارت معارف می‎گویند هدف تجلیل از روز معلم در سراسر کشور شنیدن مشکلات معلمین و احترام به زحمات آنان است.

اما معلمین می‎گویند این روز نه تنها برای آنان آرامش نمی‎بخشد بلکه دردهای آنان را افزایش می‎دهد.

معلم ! فردیکه با شنیدن نامش ذهن انسان به ارزش‎های والای معنوی مجسم می‎شود، معلم اولاد وطن را آموزش و به عنوان انسان‎های سالم به جامعه پیشکش می‎کند، خودش می‎سوزد تا به دیگران روشنی بخشد و می‎خواهد اولاد کشور را آماده نماید تا با زیور علم و دانش آراسته شده و مصدر خدمات شایان به مردم و وطن شوند.

اما آیا به مشکلات معلمین رسیدگی شده‎است؟

میرویس فقیر زاده یک تن از معلمین شهر کابل که نیم عمرش را در تعلیم و تربیه اولاد وطن صرف نموده‎است دردش را با رادیو آزادی چنین بیان کرد:

"معاش ما به وقت نمی‎رسد کم است و از ما در پهلویش درس می‎خواهد من چگونه وقتی شکم ام گرسنه باشد شکم اولاد من‎ گرسنه باشد، چگونه مقابل اولاد مردم ایستاد شده، درس را تشریح کنم؟ اول مشکل اقتصادی است، وقتی مشکل اقتصادی تو رفع شد تو تمام کارها را می‎توانی به درستی انجام بدهی."

فقر، غربت، بیچارگی و بی سرپناهی تنها درد آقای فقیر زاده نیست بلکه تصویر از زندگی سایر معلمین است که با آن دست و گریبان‎اند.

یک راز ناتوانی دیگری را که من در چشم او دیدم این بود که توان بیان مشکلات خود را نداشت و هراس از آن داشت که مبادا صدایش به گوش مقامات بلند رتبه برسد و روزی را که از طریق معاش معلمی بدست می‎آورد از دست دهد.

همچنان معلمی دیگری که از افشای نامش خود داری کرد مشکلات خود را در صحبت با رادیو آزادی چنین ابراز کرد:

"هفت هزار و یا شش و نیم هزار به من معاش می‎دهند آن‎را چه کنم؟ کرایه خانه بدهم؟ بل برق بدهم؟ خانه شخصی ندارم دولت برای ما بسیار وعده کرد از اما پیسه گرفتند در مقابل غاصبین زمین ما را غصب کردند."

یک تن از معلمین دیگر شهر کابل که همچنان از افشای نام و صدایش خود داری کرد در صحبت با رادیو آزادی بار بار از ایفای وظیفه مقدس معلمی افتخار می‎کرد اما از زندگی فقیرانه و نداشتن سرپناه که او را نا امید ساخته خواستش از حکومت این است که به هدف بهبود زندگی شان کمک کند.

وزارت معارف افغانستان با تائید مشکلات معلمین می‎گوید معلمین به کمک‎های بیشتر نیاز دارند.

مجیب مهرداد سخنگوی وزارت معارف افغانستان در صحبت با رادیو آزادی گفت که حکومت وحدت ملی همواره در تلاش است که سطح زندگی معلمین را در آینده بهبود بخشد.

وی افزود:

"رئیس جمهور، رئیس اجرائیه و رهبری وزارت معارف تلاش دارند که چگونه و چه راه‎های وجود دارد که وضعیت معیشت معلمین تغییر کند و بهبود یابد معاش آنان بلند برود ولی دفعتاً منابع مالی که وجود دارد متأسفانه به اندازه نیست که ما بتوانیم میزان معاش‎ها را بالا ببریم فعلاً نظر به توان مالی دولت همین معاش تعیین شده در آینده‎ها طبیعی است که تمام سعی و تلاش حکومت بر این است که وضعیت معیشتی معلمان تغییر کند چون تا وضع زندگی معلم تغییر نکند برای ما سخت است که بگویم کیفیت معارف ما بالا می‌رود."

مهرداد در زمینه سرپناه معلمین گفت که تاکنون ۳۰۱۳۳ نمره رهایشی برای بود و باش معلمین آماده توزیع شده‎است اما پس از طرح نقشه آن توسط وزارت شهر سازی برای معلمین توزیع و معضل بی سرپناهی آنان رفع می‎گردد.

اما به اساس گفته‎های برخی معلمین زمین‎های که چند سال قبل از سوی حکومت برای آنان اختصاص داده شده بود و پول آن‎را نیز پرداخت نموده بودند از سوی زورمندان غصب ولی دولت در اعاده آن عاجر مانده‎است.

به اساس معلومات وزارت معارف هم اکنون در سراسر افغانستان دو صد هزار معلم در هفت هزار مکتب مصروف تدریس‎اند. کارشناسان حقوقی می‎گویند که اگر حکومت بر مشکلات، فقر و بی سرپناهی معلمین به اسرع وقت رسیدگی نکند نظام تعلیمی با معضلات فراوان مواجه می‎گردد.

قابل ذکر است که در روزهای رخصتی و سایر روزهای غیر رسمی که امور تدریسی به پیش برده نمی‎شود معاش معلمین وضع می‎گردد.

گزارش: حمیرا الکوزی