'خروج نیروهای امریکا ممکن سبب جنگ داخلی "خطرناک" در افغانستان شود'

سه نمایندۀ پیشین ایالات متحده برای افغانستان هشدار داده اند که پیش‌نویس توافقنامۀ امریکا و طالبان در مورد بیرون شدن تمامی نیروهای بین المللی از افغانستان، اشتباهی است که به جنگ داخلی خطرناک در افغانستان خواهد انجامید.

راین کراکر، که از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ سفیر ایالات متحده در افغانستان بود، به روز جمعه در گفتگو با رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفت: "این یک توافقنامۀ بسیار خطرناک و زیانبار است."

جیمز کننگهم، که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ سفیر ایالات متحده در افغانستان بود و جیمز دابنز که از ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ نمایندۀ ویژه ایالات متحده برای افغانستان بود، به رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفته اند، پیش‌نویس توافقنامۀ امریکا و طالبان شرایط را برای صلح بوجود نمی‌آورد.

آنان افزودند که بنابرین تا زمان تطبیق شدن یک توافقنامه میان حکومت افغانستان و طالبان، نیروهای بین‌المللی در افغانستان بمانند.

بیشتر در این باره: هشدار سفیران پیشین امریکا در افغانستان: خروج نیروها به شرط صلح واقعی

کراکر، کننگهم و دابنز در میان ۹ دیپلومات پیشین امریکا هستند که در آغاز هفتۀ گذشته در یک بیانیۀ مشترک گفتند که اگر ایالات متحده نیروهای اش را پیش از رسیدن به توافق صلح واقعی با طالبان از افغانستان بیرون کند، احتمال دارد این کشور با یک جنگ داخلی تمام عیار روبرو شود.

زلمی خلیلزاد، نمایندۀ ویژه ایالات متحده برای صلح افغانستان روز دوشنبه (۱۱سنبله) در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفت، روی چهار موضوع با طالبان در اصول توافق شده است.

اول، ضمانت‌های امنیتی از سوی طالبان، به این معنی که از مناطق تحت کنترل‌شان خطر تروریزم متوجه امریکا و متحدانش نشود.

دوم، خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان

سوم، آغاز گفت‌وگو‌های بین‌الافغانی.

چهارم، برقراری آتش‌بس دایمی و فراگیر در افغانستان.

آقای خلیل زاد همچنان افزوده است که جزئیات پیش‌نویس توافقنامۀ صلح میان امریکا و طالبان را با حکومت افغانستان در میان گذاشته است.

زلمی خلیلزاد: در اصول با طالبان توافق شده‌است

در حال حاضر حدود ۲۰ هزار سرباز بین‌المللی در افغانستان حضور دارند.

بر اساس گزارش‌ها، بین ۱۳ تا ۱۴ هزار این سربازان را نیروهای امریکایی تشکیل می‌دهند.

مأموریت این نیروها آموزش، مشوره دهی و کمک به نیروهای امنیتی افغانستان است.

در گزارش مرکز خبر رادیو آزادی آمده است، بربنیاد گزارش جدول زمانی برای بیرون شدن تمامی نیروهای خارجی در ۱۸ ماه از افغانستان در پیش‌نویس توافقنامه صلح امریکا و طالبان شامل است.

در بدل، طالبان تعهد می‌سپارند که روابط ‌شان را با گروه‌های تروریستی بین‌المللی قطع می‌کنند و گفت‌وگو‌های مستقیم را با مقام‌های افغان در مورد برقراری آتش بس همیشه گی و چه گونگی تقسیم قدرت آغاز می‌کنند.

حکومت کابل که از حمایت غرب برخوردار است، گفته است که توافقنامه طالبان و ایالات متحده این را تضمین نمی‌کند که طالبان پس از بیرون شدن نیروهای بین‌المللی از افغانستان به تعهدات ‌شان عمل کنند.

ریاست جمهوری افغانستان نیز نگرانی‌های جدی در مورد توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان دارد.

صدیق صدیقی سخنگوی رئیس جمهور افغانستان چهارشنبه هفته گذشته در صفحۀ توییترش نوشته بود: "قسمیکه مقام‌های پیشین و سناتوران امریکایی در مورد توافقنامه صلح نگرانی دارند حکومت افغانستان هم در این مورد نگران است."

یک منبع آگاه در حکومت افغانستان که به دلیل حساسیت موضوع خواست نامش گرفته نشود، به رادیو آزادی گفته است، این نگرانی‌ها به "سطح زلمی خلیل‌زاد" حل شدنی نیست.

کراکر که در سال ۲۰۰۲ نیز شارژدافیر ایالات متحده در افغانستان بود، گفته است، گفتگو در مورد یک معامله بدون حضور حکومت افغانستان، چیزی که طالبان از دیر زمانی به این سو رویش تأکید کرده اند، برای طالبان این پیام را می‌رساند که دیگر کار ایالات متحده امریکا در افغانستان تمام شده است.

جیمز کننگهم سفیر پیشین امریکا در افغانستان هشدار می‌دهد که خروج نیروهای امریکایی از این کشور منجر به آغاز جنگ داخلی خواهد شد.

کننگهم به رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفته است پیش‌نویس توافقنامۀ امریکا و طالبان بیشتر روی بیرون شدن نیروهای بین المللی از افغانستان متمرکز است تا ایجاد شرایط برای صلح.

او افزوده است: "در سناریوی بدترین حالت، خروج امریکا از افغانستان بسیار سریع انجام خواهد شد، بدترین حالت سرنگونی حکومت و آغاز جنگ داخلی است. این یک تراژیدی خواهد بود."

جنگ داخلی ویرانگر ۱۹۹۰ راه را برای رسیدن طالبان به قدرت هموار ساخته بود.

دابنز گفته است، نیروهای بین المللی باید تا زمانی در افغانستان بمانند که توافقنامۀ صلح میان حکومت افغانستان و طالبان نه تنها حاصل بلکه تطبیق شود.

کراکر گفته است، که امریکا هزینۀ زیادی در افغانستان نمی پردازد و حدود ۳ درصد بودجۀ نظامی سالانۀ خود را در این کشور مصرف می‌کنند.

به گفتۀ او، در بدل این هزینۀ کم بیمه حاصل می‌کنند، بیمه‌یی برای جلوگیری از تکرار رویداد یازدهم سپتمبر ۲۰۰۱.

اشارۀ او به حمله‌های هراس افگنانه در ایالات متحده است که از سوی گروه القاعده سازمان دهی شده بود. گروهی که رهبران شان از سوی طالبان در افغانستان پناه داده شده بودند.

برج‌های تجارت جهانی در نیویارک بتاریخ ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱ از سوی افراد القاعده با دو طیاره مسافربری هدف قرار گرفت.

کراکر افزوده است: "ما بجای اینکه جنگ را به پایان برسانیم، ما یک جنگ داخلی نو، بزرگتر و خطرناک تر را ایجاد خواهیم کرد."

طالبان گفته اند، چیزی دیگر به جز از بیرون شدن کامل نیروهای بین المللی را از افغانستان نخواهند پذیرفت.