رئیس پارلمان اروپا: زنان در افغانستان با تهدید و آیندۀ ناروشن روبه‌رو اند

زنان معترض در شهر کابل. عکس از آرشیف

رئیس پارلمان اروپا می‌گوید، زندگی دختران و زنان افغان در افغانستان متوقف است.

روبرتا متسولا روز گذشته در مراسم گشایش نشست عمومی پارلمان اروپا گفت، پس از ۱۵ ماه از سقوط کابل، زنان بیشتر از اجتماعات و امورات عامه بدور رانده شده و از رفتن‌شان به محلات عمومی جلوگیری می‌شود.

او با اشاره به بسته ماندن مکاتب متوسطه و لیسه به روی دختران در افغانستان افزود که طالبان تلاش می‌کنند زنان عقب بمانند:
"با وجود تعهدات برای مصونیت حقوق زنان، پیشرفت‌های چندین ساله به عقب روان است. پارلمان اروپا به مردم افغانستان متعهد است، نه برای کسانی که حاکم شده اند، طالبان می‌خواهند که زنان عقب بمانند، اما ما می‌خواهیم که آنها پیشرفت کنند تا اینکه جای مناسب خود را در جامعه پیدا نکنند، ما به بلند کردن صدای خود ادامه می‌دهیم."

روبرتا متسولا رئیس پارلمان اروپا

رئیس پارلمان اروپا می‌گوید که حقوق زنان در افغانستان روز به روز با تهدید مواجه شده و آینده‌ شان ناروشن است.

اما طالبان این گفته‌ها را نمی‌پذیرند و ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به رادیوآزادی گفت، چنین چیزی وجود ندارد که نشان دهد حقوق کسی نقض شده باشد:
"تلاش‌ها از سوی امارت اسلامی ادامه دارد تا به بخش‌هایی که تا حال رسیدگی نشده است، رسیدگی شود، دیگر اینکه عملی کردن قوانین کشور و یا هم عملی کردن قوانین اسلامی نقض حقوق کسی نیست."

مقام‌های طالبان در حالی از عملی کردن قوانین سخن می‌گویند که تا حال برای حکومت فعلی خود هیچ نوع قانونی را اعلام نکرده اند.

در کنار آن طالبان فعالان زن را هم بازداشت کرده اند که به باور قانون دانان، به گونۀ مشروع برای مصونیت حقوق خود صدا بلند کرده بودند.

ظریفه یعقوبی، یکی از این فعالان، خواهرش و به شمول عالیه عزیزی شماری از زنان دیگر هنوز هم در بند طالبان اند.

بیشتر در این باره: گزارشگر خاص ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان خواستار رهایی ظریفه یعقوبی شد

کرن دیکر، شارژدافیر ماموریت دیپلماتیک امریکا برای افغانستان هم روز سه‌شنبه در صفحۀ توییترخود یک بار دیگر خواستار آزاد سازی ظریفه یعقوبی و همکارانش از سوی طالبان شده و گفته است، زنانی که برای خواستن حق‌شان صدا بلند می‌کنند، به افغانستان آسیب نمی‌رسانند، بلکه برعکس بازداشت‌های خودسرانه به افغانستان آسیب می‌رساند و این به هیچ وجه عمل صلح آمیز نیست.

در همین حال یکی از فعالان زن که هنوز هم در افغانستان است و نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت، جامعۀ جهانی باید برای تأمین و مصونیت حقوق زنان و دختران بجای حرف گام‌های عملی بردارد:
"حالا دختران در افغانستان حق ندارند تعلیم کنند، حق گشت و گذار و سفر با خانواده‌شان را ندارند، حق خواستن خدمات بهتر را ندارند، شما مکلف هستید که با مردم کمک کنید."

حکومت کنونی طالبان در حالی به نقض حقوق زنان و دختران متهم است که آنان نه تنها به خواست‌ها به سطح ملی و بین‌المللی در مورد مصونیت حقوق زنان و دختران توجه نکرده اند، بلکه با گذشت هر روز محدودیت‌ها بر زنان را بیشتر می‌سازند.

از جمله می‌توان از وضع محدودیت‌های تازه و جلوگیری از رفتن زنان به حمام‌ها‌، پارک‌های تفریحی و باشگاه‌های ورزشی یاد کرد.