برخی زنان: طالبان افغانستان را برای زنان زندان ساخته اند

در کنار دیگر محدودیت‌ها بر زنان در افغانستان، طالبان حق رفتن به پارک‌ها را نیز از آنها گرفتند.

بانوی پایتخت نشین می‌گوید به علت بیماری که دارد باید روزانه ورزش کند و قدم بزند.

اما او که پیش از این به پارک نزدیک خانه‌اش برای قدم زدن می‌رفت دیگر این کار را نمی‌تواند.

او که به علت نگرانی‌های امنیتی می‌خواهد نامش را ننویسیم، می‌گوید هنگام پیاده روی و ورزش در جاده‌های کابل خودش را بیشتر ناامن احساس می‌کند: "مه وزنم زیاد است چربی خون دارم چربی جگر دارم، یک مدت در پارک‌ها می‌رفتم قدم می‌زدم، حال از ترس که در پارک قدم بزنی طالبان می‌برند در جاده هم برامده مجبور یک مرد را همرایت بگیری در صبح وقت او هم تذکره و همه اسناد همرایش باشه که پرسان می‌کنند این کی است."

بانو آرین از دیگر باشندگان کابل می‌گوید، پس از بسته شدن کلپ‌های ورزشی زنانه تنها مکان ورزشی‌شان پارک‌ها بود که از رفتن به آن‌ها‌ هم محروم شدند: "حال مجبور سرک‌های که نزدیک خانه‌های ما است به خاطر ورزش برویم، اکثراً افراد هیچ نمی‌روند که طالب چیزی نگوید، اما کسانی که می‌روند با مشکلات زیاد مواجه هستند."

وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان روز چهارشنبه به رادیو آزادی تایید کرد که پارک‌ها و حمام‌ها را به روی زنان بسته اند. این تازه‌ترین محدودیت‌ طالبان بر زنان شمرده می‌شود.

بیشتر در این باره:

حکومت طالبان زنان را از رفتن به پارک‌های تفریحی و حمام منع کرد

این بانو که به دلیل نگرانی‌های امنیتی، می‌خواهد نامش در گزارش گرفته نشود می‌گوید،‌ با محدودیت‌های روز افزون رفتن به پارک‌ها از معدود تفریح‌های زنان در افغانستان بود_آن‌چه که دیگر از آن نیز محروم شدند.

او به رادیو آزادی گفت: "جایی که امن است همه راحت است طبقه اناث است، آن‌جا را بسته می‌کنند، کسی چربی خون دارد، کسی شکر دارد، کسی وزن بلند دارد یا عصابش نارمل نیست، پیش هر داکتری که می‌رویم، می‌گوید پیاده‌روی کن، هر داکتر که می‌روی می‌گوید در جای آرام و فضای آرام باش، ‌اما بیرون که می‌روی این‌ها را می‌بینی، بی‌نظمی را می‌بینی پس عصابت نارام جگرخون خانه می‌آیی."

در همین حال مونسه مبارز یکی از فعالان حقوق زن به رادیو آزادی می‌گوید که حکومت طالبان با محدودیت‌های روز افزون با زنان مانند زندانیان برخورد می‌کنند: "یک مجرم را هیچ وقت در زندان ۲۴ ساعت شکنجه و لت و کوب نمی‌کنند، ولی چرا او را محدود می‌سازند به خاطر که آزادی از فرد سلب می‌شود، سرنوشت زنان عین مسئله است زنان در یک زندانی قرار دارند که توسط طالب برای شان ساخته شده."

رادیو آزادی خواست در این مورد از وزارت امر به معروف حکومت طالبان بپرسد که چه بدیلی به جای پارک‌ها به زنان در نظر گرفته اند، اما پاسخی دریافت نکرد.

این در حالیست که ممانعت زنان از رفتن به پارک‌های تفریحی و حمام‌ها از سوی طالبان، بر علاوهٔ فعالان حقوق زن و شهروندان، واکنش‌های برخی از طرفداران طالبان را نیز برانگیخته است.

محمد حسن حقیار، یکی از افراد نزدیک به طالبان در واکنش به این موضوع در توییترش نوشته است: "وقتی برای زنان اجازه داده نشد داخل پارک بروند آن‌ها در جاده‌های اطراف پارک دوش کردند، در پارک آن‌ها را کسی نمی‌دید، اما در جاده‌ها همه آن‌ها را می‌بینند."

هر چند حکومت طالبان بارها گفته که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلامی تأمین شده، اما محدودیت‌های وضع شده بر زنان از سوی طالبان واکنش‌های گسترده‌ای را در داخل و بیرون از افغانستان به همراه داشته است.

یکی از علت‌های به رسمیت نشاختن حکومت طالبان، نقض حقوق زنان خوانده شده است.