افزایش فقر در افغانستان؛ یک دانش آموز: اگر نان باشد می‌خورم اگر نباشد گرسنه مکتب می‌آیم

برنامۀ جهانی غذا می‌گوید، از هر ۱۰ خانواده در افغانستان، ۹ خانواده غذای کافی ندارد.

این سازمان این موضوع را شب گذشته در صفحهٔ ایکس‌اش (توییتر سابق) نشر کرده است.

این اداره ملل متحد همچنان می‌گوید، گرسنگی تا حدی رسیده که کودکان با معدهٔ خالی به مکتب می‌روند.

این سازمان ویدیوهایی برخی از دانش‌آموزان افغان و آموزگاران‌شان را منتشر کرده که در مورد تأثیرات بد "گرسنگی" صحبت می‌کنند.

برنامهٔ جهانی غذا در بارۀ مکتب، صنف و ولایت این ویدیوها جزئیات نداده است.

یکی از دانش‌آموزان در این ویدیو در بارۀ زندگی‌اش می‌گوید:
"گاهی چای می‌باشد گاهی نمی‌باشد، نان هم گاهی است و گاهی نه، پدر ما بسیار فقیر است، اگر نان باشد می‌خوریم، اگر نباشد همین‌گونه به مکتب می‌آیم."

برنامهٔ جهانی غذا در این ویدیو اظهارات آموزگاری را به نام سلیمه نیز منتشر کرده است که می‌گوید، گرسنگی دانش‌آموزانش را به حدی رسانده که نمی‌توانند درست درس بخوانند و انرژی کامل نیز برای درس خواندن ندارند:
"زمانی که آن‌ها صبح به صنف می‌آیند، ما می‌بینیم، زمانی که من برایشان درس می‌دهم بسیار ناراحت هستند، خاموش هستند، رنگ‌شان هم پریده است، نمی‌توانند درس بخوانند، وقتی من می‌پرسم، درست پاسخ نمی‌دهند، یعنی نمی‌توانند، وجود شان بسیار ضعیف است."

در همین حال برنامهٔ جهانی غذا می‌گوید، هیچ کودک باید با معدهٔ خالی آموزش نبیند و به همین علت به گفتهٔ این برنامه، آن‌ها در سراسر افغانستان همه روزه به نزدیک به ۷ صد هزار دانش‌آموز بیسکویت توزیع می‌کنند که نیم آنان را دختران تشکل می‌دهند.

در همین حال شماری از افغان‌ها می‌گویند، فقر به حدی رسیده که آن‌ها توان خریدن هیچ چیزی را ندارند.

عبدالاحد، باشندهٔ ولایت هلمند می‌گوید:
"نه کار است، نه روزگار، نه کاریگری روی سرک، پس یک آدم چه کار کند؟ کدام وظیفهٔ دیگر هم وجود ندارد، از سوی کدام موسسه یک کاری نیست مثل ساخت و ساز یک سرک یا جوی."

افزایش میزان سوء تغذی در میان اطفال؛ راه حل چیست؟

ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در مورد وضعیت بد اقتصادی مردم در افغانستان، به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد، اما روز شنبه در صفحهٔ ایکس‌اش (توییتر سابق) ادعا کرده بود که سطح تورم در افغانستان نسبت به ماه‌های گذشته بیشتر کاهش یافته، تولید مواد خوارکی در داخل افزایش یافته است، ارزش‌ افغانی در برابر اسعار خارجی به گونهٔ قابل توجهی افزایش یافته است و در بهای مواد خوراکی و غیر خوارکی نیز کاهش به میان آمده است.

مجاهد در حالی از خوب شدن وضعیت در افغانستان ادعا می‌کند که آمار دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۲۹.۲ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که بیشتر از ۵۰ درصدشان با ناامنی شدید غذایی مواجه هستند.