به هزینهء دو ملیون افغانی یک پروژهء تقویت مهارت بافنده گی برای شصت زن از طرف دفتر جی تی زید المان در مزار شریف راه اندازی شد .
نوریه عزیزی ریس انجمن زنان تجارت پیشه زون شمال می گوید این پروژه برا ی مدت چهار ماه، خانم ها که درفن بافنده گی بوسیله سیخ و کرشنیل آموزش خواهد داد.
در 45 روز نخست در مورد دیزاین و کیفیت آن ها را آموزش داده، بعد تلاش می کنند که تولیدات آن ها به فروش برسد.
پول عاید از فروشات، به خانم ها ی تولید کننده پرداخته خواهد شد.
خانم عزیزی در این مورد چنین معلومات می دهد:
«ما به این خانم ها کیفیت را می آموزانیم تا بتوانم به بازار راه پیدا کنیم. در روزهای اول ما این راه ها را جستجو کردیم، جاکت، پطلون طفلانه، دامن، جراب، دستکش و چیز های تزینی را می بافند.این همه تولیدات خانم ها است. ما می خواهیم شیوه های را پیدا کنیم که مارکیت و فروش
خوب داشته باشد. »
وی افزود:
«عملاً خانم های که دسترسی به بافت دارند، مارکیت فروش محصولات شان را ندارند. دراین بخش مشکل دارند. اصلا فرا آورده های آنان بازار ندارد، پروژه برای شان طرح، دیزاین و بازار یابی را آموزش می دهد. تا از این طریق آنان به بازار راه پیدا کنند. مواد خام چون سیخ بافت، کرشنیل و هون در ختم این برنامه به دسترس زنان اشتراک کننده در این پروژه قرار داده می شود.»
رییس زنان تجارت پیشه زون شمال اظهار امیدواری کرد که بعد از ختم پروژه، بافنده گی دوام یابد، تا در آینده به شکل فابریکه بافنده گی عرض وجود کند.
صابره علیزاده یکی از بافنده گان که از این پروژه راضی است می گوید، بافنده گی را یاد داشته است، اما تولیدات شان بازار نداشت، وی می گوید:
«اینجا می آیم، هر نوع بافت را یاد داریم و تولید می کنیم که به فروش برسد. می شود یک سرمایه از این طریق بدست بیاورم و مشکلات خود را حل کنیم. مشکل ما این بود که خریدار نداشتیم تا تولید کنیم کسی ازما تقاضای تولید را نمی کرد و ما دسترسی به بازار نداشتیم.»
حوا شریفی که نیز دسترسی به هنر بافنده گی دارد، شامل این پروژه شده تا از این طریق عاید بدست بیاورد، وی می گوید:
«کلاه بافی، جراب بافی و دستمال بافی را یاد داشتم این جا آمده پروژه را اندازی کردند، اگر تولیدات ما فروخته شود و انشا الله قیمت ها بالا برود که دست ما بند نه شود .»
نوریه عزیزی در رابطه به پلان ها ی که به منظور بازاریابی تولیدات زنان پروژه بافند گی در نظر دارد، می گوید که به خاطر بازار یابی از طریق میدیا تبلیغات کرده، محصولات را به بازار معرفی می کنند و هم چنان با فروشگاها صحبت های داشته، می خواهند که از طریق آن ها فرمایشات بدست و برای بازار یابی در کشور های خارجی نیز برنامه های دارند. وی در این مورد می گوید:
«ما می خواهیم تولید جراب و جاکت های هزاره گی که از پشم مرینوس وشتر بافته می شود و جایگاه خود را دارد، دو باره عاده کنیم. این پروژه برای 4 ماه در نظر گرفته شده که یک مدت بسیار کم است. می خواهیم دوام این پروژه را از سوی دیگر مساعدت کننده ها تامین کرده، می خواهیم تولیدات این خانم ها همیشه دوام کند.»
تقاضای خانم عزیزی از موسسات مساعدت کننده این است که زنان را حمایت کنند. این خانم ها در بخش تجارت فعال هستند ولی امکانات شان محدود است، اگر برای آن ها کمک شود، مشکل بیکاری در بین خانواده ها کم می شود.
ریس انجمن زنان تجارت پیشه زون شمال همچنان می گوید:
« آزمون های زیاد در بخش مالی وجود دارد، باید برا ی دو الی 5 سال از خانم ها در این بخش حمایت شود. خانم ها به تشویق نیاز دارند و برای آن ها باید زمینهء کار مساعد شود تا عملاً در اقتصاد کشور سهیم باشند. از این طریق جامعه بسوی رفا و سعادت می رود و خشونت از خانواده ها محو می شود.»
نوریه عزیزی ریس انجمن زنان تجارت پیشه زون شمال می گوید این پروژه برا ی مدت چهار ماه، خانم ها که درفن بافنده گی بوسیله سیخ و کرشنیل آموزش خواهد داد.
در 45 روز نخست در مورد دیزاین و کیفیت آن ها را آموزش داده، بعد تلاش می کنند که تولیدات آن ها به فروش برسد.
پول عاید از فروشات، به خانم ها ی تولید کننده پرداخته خواهد شد.
خانم عزیزی در این مورد چنین معلومات می دهد:
«ما به این خانم ها کیفیت را می آموزانیم تا بتوانم به بازار راه پیدا کنیم. در روزهای اول ما این راه ها را جستجو کردیم، جاکت، پطلون طفلانه، دامن، جراب، دستکش و چیز های تزینی را می بافند.این همه تولیدات خانم ها است. ما می خواهیم شیوه های را پیدا کنیم که مارکیت و فروش
خوب داشته باشد. »
وی افزود:
«عملاً خانم های که دسترسی به بافت دارند، مارکیت فروش محصولات شان را ندارند. دراین بخش مشکل دارند. اصلا فرا آورده های آنان بازار ندارد، پروژه برای شان طرح، دیزاین و بازار یابی را آموزش می دهد. تا از این طریق آنان به بازار راه پیدا کنند. مواد خام چون سیخ بافت، کرشنیل و هون در ختم این برنامه به دسترس زنان اشتراک کننده در این پروژه قرار داده می شود.»
رییس زنان تجارت پیشه زون شمال اظهار امیدواری کرد که بعد از ختم پروژه، بافنده گی دوام یابد، تا در آینده به شکل فابریکه بافنده گی عرض وجود کند.
صابره علیزاده یکی از بافنده گان که از این پروژه راضی است می گوید، بافنده گی را یاد داشته است، اما تولیدات شان بازار نداشت، وی می گوید:
«اینجا می آیم، هر نوع بافت را یاد داریم و تولید می کنیم که به فروش برسد. می شود یک سرمایه از این طریق بدست بیاورم و مشکلات خود را حل کنیم. مشکل ما این بود که خریدار نداشتیم تا تولید کنیم کسی ازما تقاضای تولید را نمی کرد و ما دسترسی به بازار نداشتیم.»
حوا شریفی که نیز دسترسی به هنر بافنده گی دارد، شامل این پروژه شده تا از این طریق عاید بدست بیاورد، وی می گوید:
«کلاه بافی، جراب بافی و دستمال بافی را یاد داشتم این جا آمده پروژه را اندازی کردند، اگر تولیدات ما فروخته شود و انشا الله قیمت ها بالا برود که دست ما بند نه شود .»
نوریه عزیزی در رابطه به پلان ها ی که به منظور بازاریابی تولیدات زنان پروژه بافند گی در نظر دارد، می گوید که به خاطر بازار یابی از طریق میدیا تبلیغات کرده، محصولات را به بازار معرفی می کنند و هم چنان با فروشگاها صحبت های داشته، می خواهند که از طریق آن ها فرمایشات بدست و برای بازار یابی در کشور های خارجی نیز برنامه های دارند. وی در این مورد می گوید:
«ما می خواهیم تولید جراب و جاکت های هزاره گی که از پشم مرینوس وشتر بافته می شود و جایگاه خود را دارد، دو باره عاده کنیم. این پروژه برای 4 ماه در نظر گرفته شده که یک مدت بسیار کم است. می خواهیم دوام این پروژه را از سوی دیگر مساعدت کننده ها تامین کرده، می خواهیم تولیدات این خانم ها همیشه دوام کند.»
تقاضای خانم عزیزی از موسسات مساعدت کننده این است که زنان را حمایت کنند. این خانم ها در بخش تجارت فعال هستند ولی امکانات شان محدود است، اگر برای آن ها کمک شود، مشکل بیکاری در بین خانواده ها کم می شود.
ریس انجمن زنان تجارت پیشه زون شمال همچنان می گوید:
« آزمون های زیاد در بخش مالی وجود دارد، باید برا ی دو الی 5 سال از خانم ها در این بخش حمایت شود. خانم ها به تشویق نیاز دارند و برای آن ها باید زمینهء کار مساعد شود تا عملاً در اقتصاد کشور سهیم باشند. از این طریق جامعه بسوی رفا و سعادت می رود و خشونت از خانواده ها محو می شود.»
