رییس جمهور افغانستان حامد کرزی برای ایجاد نظم و تجربه در بین جوانان در افغانستان و جلب احترام به آن ها، اعلان کرده است که می خواهد اردوی اختیاری افغانستان را به خدمت اجباری نظامی تبدیل کند، طوری که قبلا هم در افغانستان وجود داشت.
گزارشگر بخش خبری رادیو آزادی ابوبکر صدیق نگاهء افگنده است به دورنمای ایجاد یک اردوی اجباری در افغانستان، امکانات و مشکلات آن که که در بخش از آن می نویسد.
الله نظر اختر هم چون یک نوجوان به اردوی ملی افغانستان داخل شد و 27 سال در این اردو خدمت کرد و قبل از آغاز جنگ های داخلی در افغانستان در سال های 1990 به منصب جنرالی رسید.
امروز رییس جمهور کرزی دوباره برنامهء را طرح نموده که نه تنها چند جوان را به خدمت اجباری نظامی جلب می کند، بلکه خواسته های جنرال 60 سالهء سابقه دار افغانستان را نیز بر آورده می سازد. رییس جمهور کرزی در این مورد گفت:
«در چند سال گذشته رهبران قومی به دیدن من آمده و به من مشوره داده اند که اردوی ملی افغانستان به یک شکل دوباره به دوره خدمات اجباری برگردد تا جوانان از روستا های افغانستان به مراکز تعلیمی بیایند، با بخش های دیگر کشور آشنا شوند و با جوانان از دیگر نقاط افغانستان معرفت پیدا کنند و یک چیزی بیاموزند و به خانه های خود برگردند.»
اردوی ملی افغانستان با سقوط نظام کمونستی توسط حکومت مجاهدین منحل شد و جای آن را سربازان متکی به جنگ سالاران از گروه های متخلف گرفت.
رییس جمهور کرزی در مورد تغییر شکل اردوی ملی افغانستان اولین بار در کنفرانس امنیتی مونشن آلمان سخن گفت. آقای کرزی اظهار داشت در تلاشها برای استوار نمودن کشور به پا های خودش، برگشت به نظام اردوی اجباری یکی از خواسته های مردم می باشد. به گفته آقای کرزی قوای امنیتی افغانستان باید تا سال آینده عیسوی به 300 هزار نفر برسد تا بتوانند مسوولیت امنیت این کشور را خودشان به عهده بگیرند و برای این کار تغییرات عمده نیاز می باشد. به گفته او برگشت به اردوی ملی اجباری می تواند در راه افزایش تعداد عساکر اختیاری اردوی ملی که اکنون 90 هزار می باشد، کمک کند.
صاحب منصبان سابق اردوی ملی افغانستان در این مورد نظریات مختلف دارند. بعضی ها به این نظراند که برگشت به خدمت اجباری نظامی برای تشکیل یک اردوی ملی قدرت مند و با اعتبار در افغانستان کمک خواهد کرد.
جنرال اختر که یک زمانی قوماندان قوای سرحدی افغانستان بود، به رادیو آزادی گفت تشکیل اردوی ملی اجباری می تواند بعضی مشکلات افغانستان را حل نماید.
وی می گوید:
«خدمت عسکری اجباری بهترین نظر است زیرا این عمل می تواند وحدت ملی را تامین کند. وقتی که تمام عساکر ازبک، ترکمن، هزاره ، تاجک و پشتون همه در یک کاسه نان به خورند، همه با هم نزدیک می شوند و می بینند که همه برای یک هدف یعنی دفاع از وطن جمع شده اند.»
اما به گفته جنرال اختر حکومت افغانستان بر تمام مناطق کشور تسلط کامل ندارد و جلب جوانان به شکل اجباری به اردو آسان نه خواهد بود، باید راه های دیگر تشویق آنها جستجو شود، از جمله شرایط مالی بهتربرای عساکر به وجود آورده شود.
اما صاحب منصبان سابق امنیت به این نظر اند که رسیدن به این هدف کار آسان نیست.
عبدالواحد طاقت که در نظام کمونستی کارمند استخبارات بود، به رادیوی آزادی گفت، جوانان تنها در صورتی حاضر به خدمت در یک اردوی ملی خواهند شد که به سیستم سیاسی و رهبران آن اعتقاد داشته باشند. وی اظهار دادشت:
«عساکر امروز اختیاری با اردو همراه نه خواهند شد. اگر آن ها به این خدمت مجبور کرده شوند این یک فلاکت خواهد بود زیرا آن ها وظیفه وطن دوستی را انجام نه خواهند داد. آنها سوال خواهند کرد چرا ما می جنگیم؟ برای کی ما کشته می شوییم؟ و از منافع کی ما حمایت و دفاع می کنیم.»
به گفته جنرال طاقت بهترین راه اینست که کدر رهبری و مسلکی اردوی ملی افغانستان تقویه شود و صاحب منصبان سابق به اردو جذب شوند که می توانند با کمترین تعلیم دوباره وظایف را به عهده بگیرند.
علی احمد جلالی سابق وزیر داخلهء افغانستان نیز یک نظر شبیه این را ارایه می کند. آقای جلالی به رادیو آزادی گفت:
قابلیت و توانایی حکومت افغانستان و کنترول بر قلمرو آن، شرط اساسی جلب جوانان به خدمت اجباری عسکری می باشد.
علی احمد جلالی می گوید:
«وقتی که آن ها می بینند که حکومت آن ها بخوبی کار نمی کند، از مردم دفاع نمی کند، برضد فرهنگ معافیت و فساد اداری مبارزه نمی کند، در چنین حالت به نظر من تشویق مردم به خدمت عسکری مشکل خواهد بود، مگر این که این عمل با فشار انجام شود. و انجام یک کار با جبر در افغانستان هیچوقت موثر نبوده است. وقتی که حکومت بر سرزمین خود کنترول نداشته باشد این مشکل خواهد بود که مردم برای یک جا شدن با حکومت و جنگ برای آن انگیزه پیدا کنند. و در بسیار نقاط افغانستان مخصوصا در جنوب کشور مردم در سنگر قرار دارند.»
به گفتهء آقای جلالی وقتی که این مشکلات حل شود، راه بهتر از این برای جلب استعدادهای نظامی به اردو وجود ندارد و با این طریق می توان یک قوای پراکنده را به یک اردوی ملی تبدیل کرد. ولی به گفته وی برای رسیدن به این هدف کابل باید بسیار کار کند. مخصوصاً در ساحهء جلب اعتماد مردم، تا افرادی به اردو شامل شوند و واقعا برای حکومت بجنگند.
به گفتهء آقای جلالی اگر اردو بخواهد از یک حکومتی دفاع کند که به این هدف ها نرسیده و مردم برآن اعتماد نمی کنند، فعالیت این اردو هیچ گاه موثر نه خواهد بود.
گزارشگر بخش خبری رادیو آزادی ابوبکر صدیق نگاهء افگنده است به دورنمای ایجاد یک اردوی اجباری در افغانستان، امکانات و مشکلات آن که که در بخش از آن می نویسد.
الله نظر اختر هم چون یک نوجوان به اردوی ملی افغانستان داخل شد و 27 سال در این اردو خدمت کرد و قبل از آغاز جنگ های داخلی در افغانستان در سال های 1990 به منصب جنرالی رسید.
امروز رییس جمهور کرزی دوباره برنامهء را طرح نموده که نه تنها چند جوان را به خدمت اجباری نظامی جلب می کند، بلکه خواسته های جنرال 60 سالهء سابقه دار افغانستان را نیز بر آورده می سازد. رییس جمهور کرزی در این مورد گفت:
«در چند سال گذشته رهبران قومی به دیدن من آمده و به من مشوره داده اند که اردوی ملی افغانستان به یک شکل دوباره به دوره خدمات اجباری برگردد تا جوانان از روستا های افغانستان به مراکز تعلیمی بیایند، با بخش های دیگر کشور آشنا شوند و با جوانان از دیگر نقاط افغانستان معرفت پیدا کنند و یک چیزی بیاموزند و به خانه های خود برگردند.»
اردوی ملی افغانستان با سقوط نظام کمونستی توسط حکومت مجاهدین منحل شد و جای آن را سربازان متکی به جنگ سالاران از گروه های متخلف گرفت.
رییس جمهور کرزی در مورد تغییر شکل اردوی ملی افغانستان اولین بار در کنفرانس امنیتی مونشن آلمان سخن گفت. آقای کرزی اظهار داشت در تلاشها برای استوار نمودن کشور به پا های خودش، برگشت به نظام اردوی اجباری یکی از خواسته های مردم می باشد. به گفته آقای کرزی قوای امنیتی افغانستان باید تا سال آینده عیسوی به 300 هزار نفر برسد تا بتوانند مسوولیت امنیت این کشور را خودشان به عهده بگیرند و برای این کار تغییرات عمده نیاز می باشد. به گفته او برگشت به اردوی ملی اجباری می تواند در راه افزایش تعداد عساکر اختیاری اردوی ملی که اکنون 90 هزار می باشد، کمک کند.
صاحب منصبان سابق اردوی ملی افغانستان در این مورد نظریات مختلف دارند. بعضی ها به این نظراند که برگشت به خدمت اجباری نظامی برای تشکیل یک اردوی ملی قدرت مند و با اعتبار در افغانستان کمک خواهد کرد.
جنرال اختر که یک زمانی قوماندان قوای سرحدی افغانستان بود، به رادیو آزادی گفت تشکیل اردوی ملی اجباری می تواند بعضی مشکلات افغانستان را حل نماید.
وی می گوید:
«خدمت عسکری اجباری بهترین نظر است زیرا این عمل می تواند وحدت ملی را تامین کند. وقتی که تمام عساکر ازبک، ترکمن، هزاره ، تاجک و پشتون همه در یک کاسه نان به خورند، همه با هم نزدیک می شوند و می بینند که همه برای یک هدف یعنی دفاع از وطن جمع شده اند.»
اما به گفته جنرال اختر حکومت افغانستان بر تمام مناطق کشور تسلط کامل ندارد و جلب جوانان به شکل اجباری به اردو آسان نه خواهد بود، باید راه های دیگر تشویق آنها جستجو شود، از جمله شرایط مالی بهتربرای عساکر به وجود آورده شود.
اما صاحب منصبان سابق امنیت به این نظر اند که رسیدن به این هدف کار آسان نیست.
عبدالواحد طاقت که در نظام کمونستی کارمند استخبارات بود، به رادیوی آزادی گفت، جوانان تنها در صورتی حاضر به خدمت در یک اردوی ملی خواهند شد که به سیستم سیاسی و رهبران آن اعتقاد داشته باشند. وی اظهار دادشت:
«عساکر امروز اختیاری با اردو همراه نه خواهند شد. اگر آن ها به این خدمت مجبور کرده شوند این یک فلاکت خواهد بود زیرا آن ها وظیفه وطن دوستی را انجام نه خواهند داد. آنها سوال خواهند کرد چرا ما می جنگیم؟ برای کی ما کشته می شوییم؟ و از منافع کی ما حمایت و دفاع می کنیم.»
به گفته جنرال طاقت بهترین راه اینست که کدر رهبری و مسلکی اردوی ملی افغانستان تقویه شود و صاحب منصبان سابق به اردو جذب شوند که می توانند با کمترین تعلیم دوباره وظایف را به عهده بگیرند.
علی احمد جلالی سابق وزیر داخلهء افغانستان نیز یک نظر شبیه این را ارایه می کند. آقای جلالی به رادیو آزادی گفت:
قابلیت و توانایی حکومت افغانستان و کنترول بر قلمرو آن، شرط اساسی جلب جوانان به خدمت اجباری عسکری می باشد.
علی احمد جلالی می گوید:
«وقتی که آن ها می بینند که حکومت آن ها بخوبی کار نمی کند، از مردم دفاع نمی کند، برضد فرهنگ معافیت و فساد اداری مبارزه نمی کند، در چنین حالت به نظر من تشویق مردم به خدمت عسکری مشکل خواهد بود، مگر این که این عمل با فشار انجام شود. و انجام یک کار با جبر در افغانستان هیچوقت موثر نبوده است. وقتی که حکومت بر سرزمین خود کنترول نداشته باشد این مشکل خواهد بود که مردم برای یک جا شدن با حکومت و جنگ برای آن انگیزه پیدا کنند. و در بسیار نقاط افغانستان مخصوصا در جنوب کشور مردم در سنگر قرار دارند.»
به گفتهء آقای جلالی وقتی که این مشکلات حل شود، راه بهتر از این برای جلب استعدادهای نظامی به اردو وجود ندارد و با این طریق می توان یک قوای پراکنده را به یک اردوی ملی تبدیل کرد. ولی به گفته وی برای رسیدن به این هدف کابل باید بسیار کار کند. مخصوصاً در ساحهء جلب اعتماد مردم، تا افرادی به اردو شامل شوند و واقعا برای حکومت بجنگند.
به گفتهء آقای جلالی اگر اردو بخواهد از یک حکومتی دفاع کند که به این هدف ها نرسیده و مردم برآن اعتماد نمی کنند، فعالیت این اردو هیچ گاه موثر نه خواهد بود.
