وزارت صحت عامهء افغانستان تایید می کند که بیماری های روانی در کشور افزایش یافته اند.
مسوولان شفاخانهء صحت روانی وزارت صحت عامه در کابل می گویند که تنها در حدود صد مریض روانی روزانه به این شفاخانه مراجعه می کنند.
فقر، بیکاری، مشکلات سیاسی، امنیتی، بی عدالتی و مسایل اجتماعی و خانواده گی ازعوامل اساسی افزایش بیماری های روانی در افغانستان خوانده می شود.
متخصصان روانی می گویند که بیماری های روانی در افغانستان رو به افزایش است وافسرده گی عمیق نسبت به مردان در نزد زنان دو برابر است.
عزیز الدین همت یکی از این متخصصان و رییس اتحادیهء روانشناسان افغانستان به روز دوشنبه در صحبت با رادیو آزادی در مورد عوامل بیماری های روانی در کشور چنین گفت:
« سه عامل در قسمت امراض روانی خصوصاً افسرده گی روانی بسیار زیاد مهم است.
این عوامل شامل بیالوژیکی، روحی و اجتماعی اند.
بسیاری از مردم افغانستان یک خصلتی دارند همیشه متکی به کسانی دیگر می دانند.
می گویند که من فلان وزیر و یا رییس جمهور را می شناسم و پدرم جنرال است، این افراد حتماً به افسرده گی مبتلا می گردند.
در عوامل اجتماعی بسیار مسالهء مهم بیکاری است.»
با آن که تا اکنون رقم دقیق مریضان روانی در افغانستان روشن نیست، اما رییس اتحادیهء روانشناسان افغانستان می گوید، چهل درصد مردم این کشور به بیماری های روانی و 98 درصد با مشکلات روانی مبتلا اند.
آقای همت تاکید می کند که بیماری های روانی در کشور رو به افزایش است و اگر دولت در این زمینه توجهء جدی نکند، ممکن این بیماری به یک مشکل جدی مبدل گردد.
در حال حاضر ده ها مریض روانی به شمول زنان در شفاخانهء صحت روانی شهر کابل بستری اند.
با دو تن از مریضانی که در این شفاخانه بستری اند، در مورد صحبت کردیم:
« محمد نیکوولد شیرعلی از ولایت بدخشان استم برخی اوقات حالت هیجانی ،اضطرابات، تبش قلب، خیال پلو های بیجا و بی مفهم مثلاً خوشم میاید که ترا وزیر یا رییس جمهور مقرر می کنم.»
« بی دلیل یک آدم سرمایه دار را در این جا آوردند، هیچ حساب نیست دولت امریکا هم چند بار تصمیم گرفته بر اینجا را بزند.
من هر چه می گویم که من را آزاد کنید که مریضی ام خوب شده و می روم پس در وطنم به مردم سخنرانی می کنم برای شان نظریه می دهم که کمی ترقی کنند به حد هند و ترکیه.»
مسوولان شفاخانهء صحت روانی می گویند، آمار دقیق مریضان روانی در کشور معلوم نیست، اما به گفتهء آنان تعداد افرادیکه به این بیماری مبتلا می گردند نسبت به سال های گذشته بیشتر شده اند.
داکتر سید نجیب الله جاوید ترینر متخصص در شفاخانهء صحت روانی می گوید تا زمانی که مردم و نهاد های مربوط برای رفع این مشکل در کشور سهم فعال نگیرند، تلاش های مراکز تداوی بیماری های روانی در این زمینه ثمر بخش نخواهد بود:
« فعلاً مسالهء که بسیار امیدوار آن هستیم عرضهء خدمات خوب تر است که به مرور و زمان بیشتر و کیفیت آن هم خوب می شود.
این مسوولیت فردی نیست و تنها مربوط به عرضهء خدمات روانی نیست.
نهاد های دیگر مربوط در این بخش دخیل اند تا همه دست به دست یک دیگر ندهند یقیناً این مشکل رو به افزایش خواهد بود.»
متخصصان بیماری های روانی به این باوراند که تداوی بیماری های روانی نیاز به فضای آرام و مشوره های لازم متخصصین روانی دارد.
آنان تاکید می کنند که افراد مبتلا به بیماری های روانی باید صادق بوده و بیشتر به عبادت بپردازند.
همچنان متخصصین می گویند که داشتن مصروفیت و روابط خوب با خانواده و اجتماع، پرداختن به تفریح و برخی مسایل دیگر می توانند بیماری های روانی را کاهش دهند.
سید فتح محمد بها
مسوولان شفاخانهء صحت روانی وزارت صحت عامه در کابل می گویند که تنها در حدود صد مریض روانی روزانه به این شفاخانه مراجعه می کنند.
فقر، بیکاری، مشکلات سیاسی، امنیتی، بی عدالتی و مسایل اجتماعی و خانواده گی ازعوامل اساسی افزایش بیماری های روانی در افغانستان خوانده می شود.
متخصصان روانی می گویند که بیماری های روانی در افغانستان رو به افزایش است وافسرده گی عمیق نسبت به مردان در نزد زنان دو برابر است.
عزیز الدین همت یکی از این متخصصان و رییس اتحادیهء روانشناسان افغانستان به روز دوشنبه در صحبت با رادیو آزادی در مورد عوامل بیماری های روانی در کشور چنین گفت:
« سه عامل در قسمت امراض روانی خصوصاً افسرده گی روانی بسیار زیاد مهم است.
این عوامل شامل بیالوژیکی، روحی و اجتماعی اند.
بسیاری از مردم افغانستان یک خصلتی دارند همیشه متکی به کسانی دیگر می دانند.
می گویند که من فلان وزیر و یا رییس جمهور را می شناسم و پدرم جنرال است، این افراد حتماً به افسرده گی مبتلا می گردند.
در عوامل اجتماعی بسیار مسالهء مهم بیکاری است.»
با آن که تا اکنون رقم دقیق مریضان روانی در افغانستان روشن نیست، اما رییس اتحادیهء روانشناسان افغانستان می گوید، چهل درصد مردم این کشور به بیماری های روانی و 98 درصد با مشکلات روانی مبتلا اند.
آقای همت تاکید می کند که بیماری های روانی در کشور رو به افزایش است و اگر دولت در این زمینه توجهء جدی نکند، ممکن این بیماری به یک مشکل جدی مبدل گردد.
در حال حاضر ده ها مریض روانی به شمول زنان در شفاخانهء صحت روانی شهر کابل بستری اند.
با دو تن از مریضانی که در این شفاخانه بستری اند، در مورد صحبت کردیم:
« محمد نیکوولد شیرعلی از ولایت بدخشان استم برخی اوقات حالت هیجانی ،اضطرابات، تبش قلب، خیال پلو های بیجا و بی مفهم مثلاً خوشم میاید که ترا وزیر یا رییس جمهور مقرر می کنم.»
« بی دلیل یک آدم سرمایه دار را در این جا آوردند، هیچ حساب نیست دولت امریکا هم چند بار تصمیم گرفته بر اینجا را بزند.
من هر چه می گویم که من را آزاد کنید که مریضی ام خوب شده و می روم پس در وطنم به مردم سخنرانی می کنم برای شان نظریه می دهم که کمی ترقی کنند به حد هند و ترکیه.»
مسوولان شفاخانهء صحت روانی می گویند، آمار دقیق مریضان روانی در کشور معلوم نیست، اما به گفتهء آنان تعداد افرادیکه به این بیماری مبتلا می گردند نسبت به سال های گذشته بیشتر شده اند.
داکتر سید نجیب الله جاوید ترینر متخصص در شفاخانهء صحت روانی می گوید تا زمانی که مردم و نهاد های مربوط برای رفع این مشکل در کشور سهم فعال نگیرند، تلاش های مراکز تداوی بیماری های روانی در این زمینه ثمر بخش نخواهد بود:
« فعلاً مسالهء که بسیار امیدوار آن هستیم عرضهء خدمات خوب تر است که به مرور و زمان بیشتر و کیفیت آن هم خوب می شود.
این مسوولیت فردی نیست و تنها مربوط به عرضهء خدمات روانی نیست.
نهاد های دیگر مربوط در این بخش دخیل اند تا همه دست به دست یک دیگر ندهند یقیناً این مشکل رو به افزایش خواهد بود.»
متخصصان بیماری های روانی به این باوراند که تداوی بیماری های روانی نیاز به فضای آرام و مشوره های لازم متخصصین روانی دارد.
آنان تاکید می کنند که افراد مبتلا به بیماری های روانی باید صادق بوده و بیشتر به عبادت بپردازند.
همچنان متخصصین می گویند که داشتن مصروفیت و روابط خوب با خانواده و اجتماع، پرداختن به تفریح و برخی مسایل دیگر می توانند بیماری های روانی را کاهش دهند.
سید فتح محمد بها