واشنگتن پوست
روزنامه واشنگتن پوست در شماره اخیر خود مطلبی دارد در مورد اشتراک یک دختر افغان در بازی های المپیک که در بخش آن می نویسد. برای این دختر افغان تنها سرعت مطرح نبود که برنده شود.
روزنامه می افزاید، تهمینه کوهستانی در مسابقه دوش در المپیک موفق نشد، اما در یک مسابقه بزرگتر از آن برنده اساسی بود. تهمینه در یک جامعه زندگی کرده که ورزش برای زنان در آن عیب و گناه بشمار می رود و در وقت طالبان بخاطر این کارش شاید مجازات می شد.
به نوشته روزنامه هم اکنون هم در جامعه افغانستان طالبان مسلح فعال هستند و مخالفین اصول خود مخصوصاً زنان را تنبیه می کنند. در چنین حالت یک زن افغان با حفظ حجاب و ارزش های ملی خود بر علیه تاریک بینی قیام می کند.
روزنامه واشنگتن پوست به این سخنان تهمینه اشاره می کند که می گوید، این کار خود را دوام خواهد داد و یک کسی باید به این بی عدالتی و مشکل مقابله کند و من به این کار حاضرم.
به نوشته روزنامه تهمینه در این میدان نه تنها برای خود پیروزی کسب کرد، بلکه الهامی بود برای زنان در کشورهای دیگر مانند عربستان سعودی، قطر و برونای.
انستیتیوت شرق میانه
نشریه انستیتیوت شرق میانه در شماره اخیر خود باخت های سه دهه گذشته در افغانستان را بررسی نموده می نویسد بعد از سقوط سلطنت محمد ظاهرشاه افغانستان همیشه به جنگها روبرو بوده است، تا یک زمانی جنگ های مفکوره ای بین مارکسیستان و ملتگرایان و بعد از آن هم جنگ های بین افغانها و متجاوزین خارجی.
به نوشته نشریه در هر یک از این جنگها افغانستان خساره مند شده است چه از نگاه بشری و چه هم از نگاه اقتصادی و فرهنگی. حتی امروز هم، هرچند امریکا ملیاردها دالر را در افغانستان به مصرف رسانده است اما ده ها هزار نفر در این کشور کشته و صدها هزار دیگر مجروج شدند. تلفات ملکی در این کشور به 65 هزار می رسد و بیش از 10 هزار قریه در افغانستان ویران شده است.
به نوشته نشریه در مورد اینکه طالبان با چه انگیزه و توانایی به مقابل مجهزترین قوه نظامی جهان به جنگ خود ادامه میدهند باید عمیق فکر شود چون یکی از انگیزها، نا آرامی اجتماعی در جامعه افغانستان می باشد که صفوف طالبان را متراکم تر می سازد
نشریه انستیتیوت شرق میانه می افزاید، افغانها برای مقابله با شورشیان و حرکت به پیش به کمک نظامی بیشتر نیاز ندارند، بلکه اگر در این کشور جای کار پیدا شود، افغانها بتوانند با استفاده از معادن خود کشورشان را ترقی بدهند، شبکه زراعت آنها تقویه شود، سکتور توریزم یا ساحت رشد کند و آنها بتوانند روابط دوستانه خود را با همسایه گان و جامعه جهانی حفظ کنند، مصیبت و بی ثباتی خود بخود از این کشور رخت سفر می بندد.
روزنامه واشنگتن پوست در شماره اخیر خود مطلبی دارد در مورد اشتراک یک دختر افغان در بازی های المپیک که در بخش آن می نویسد. برای این دختر افغان تنها سرعت مطرح نبود که برنده شود.
روزنامه می افزاید، تهمینه کوهستانی در مسابقه دوش در المپیک موفق نشد، اما در یک مسابقه بزرگتر از آن برنده اساسی بود. تهمینه در یک جامعه زندگی کرده که ورزش برای زنان در آن عیب و گناه بشمار می رود و در وقت طالبان بخاطر این کارش شاید مجازات می شد.
به نوشته روزنامه هم اکنون هم در جامعه افغانستان طالبان مسلح فعال هستند و مخالفین اصول خود مخصوصاً زنان را تنبیه می کنند. در چنین حالت یک زن افغان با حفظ حجاب و ارزش های ملی خود بر علیه تاریک بینی قیام می کند.
روزنامه واشنگتن پوست به این سخنان تهمینه اشاره می کند که می گوید، این کار خود را دوام خواهد داد و یک کسی باید به این بی عدالتی و مشکل مقابله کند و من به این کار حاضرم.
به نوشته روزنامه تهمینه در این میدان نه تنها برای خود پیروزی کسب کرد، بلکه الهامی بود برای زنان در کشورهای دیگر مانند عربستان سعودی، قطر و برونای.
انستیتیوت شرق میانه
نشریه انستیتیوت شرق میانه در شماره اخیر خود باخت های سه دهه گذشته در افغانستان را بررسی نموده می نویسد بعد از سقوط سلطنت محمد ظاهرشاه افغانستان همیشه به جنگها روبرو بوده است، تا یک زمانی جنگ های مفکوره ای بین مارکسیستان و ملتگرایان و بعد از آن هم جنگ های بین افغانها و متجاوزین خارجی.
به نوشته نشریه در هر یک از این جنگها افغانستان خساره مند شده است چه از نگاه بشری و چه هم از نگاه اقتصادی و فرهنگی. حتی امروز هم، هرچند امریکا ملیاردها دالر را در افغانستان به مصرف رسانده است اما ده ها هزار نفر در این کشور کشته و صدها هزار دیگر مجروج شدند. تلفات ملکی در این کشور به 65 هزار می رسد و بیش از 10 هزار قریه در افغانستان ویران شده است.
به نوشته نشریه در مورد اینکه طالبان با چه انگیزه و توانایی به مقابل مجهزترین قوه نظامی جهان به جنگ خود ادامه میدهند باید عمیق فکر شود چون یکی از انگیزها، نا آرامی اجتماعی در جامعه افغانستان می باشد که صفوف طالبان را متراکم تر می سازد
نشریه انستیتیوت شرق میانه می افزاید، افغانها برای مقابله با شورشیان و حرکت به پیش به کمک نظامی بیشتر نیاز ندارند، بلکه اگر در این کشور جای کار پیدا شود، افغانها بتوانند با استفاده از معادن خود کشورشان را ترقی بدهند، شبکه زراعت آنها تقویه شود، سکتور توریزم یا ساحت رشد کند و آنها بتوانند روابط دوستانه خود را با همسایه گان و جامعه جهانی حفظ کنند، مصیبت و بی ثباتی خود بخود از این کشور رخت سفر می بندد.