چهارده هم فبروی، 26 دلو مصادف است با روز عاشقان که این روز در اکثریت کشور های جهان بنام ولنتاینس یا روز عاشقان یاد شده و از آن تجلیل می شود.
در حالی که در این روز عاشقان در بسیاری از کشور های جهان بعضی ها به معشوقه های شان پیشنهاد ازدواج و یا هم دسته گل هدیه می کنند. اما در افغانستان دختران و پسران جوان با مشکلات ازدواج های اجباری، بد دادن، گرفتن طویانه گزاف، لت و کوب و تهدید ها روبرو شده دست به خود کشی و یا هم دست به فرار می زنند.
آمنه دختریست که 18 سال عمر دارد یک سال از نامزدی اش می گذرد می گوید: در افغانستان برخی از مادران و پدران در انتخاب همسر فرزندان شان تصمیم می گیرند. و اکثر ازدواج ها به خواست و خواهش فامیل های دو طرف صورت می گیرد.
« این مساله سبب شده که تا دختران دست به خود کشی بزنند و یا هم از منزل فرار کنند. بسیاری از دختران که از منزل فرار کرده اند زیر سنین از ده تا بیست سال می باشند که با مردان هفتاد و هشتاد ساله از سوی فامیل ها نامزد شده اند. »
از سوی هم بیشترین قضیه فرار از منزل اخذ طویانه بلند تا 20 هزار دالر است، روی همین مشکل دختران و پسران از منزل فرار می کنند. صفر محمد امانی شاعر جوان ذواللسانین که در سه لسان شعر می سراید می گوید:
« من عاشق دختر یک سرمایه دار شدم، او را از قلب دوست داشتم از این که پول نداشتم غریب بودم او را به من ندادند. همین سبب شد که من شاعر شوم. اما زمان زمان پول است نه زمان شعر. »
امانی در عشق خود ناکام مانده از سرودن شعر دست کشیده با شعر و شاعری وداع کرده است. این شاعر جوان از زنده گی مایوس شده درد عشق خود را با دکلمه یک رباعی بیان می کند.
بویش نه نمودی گل بویای مرا *** حس هم نه نمودی دل شیدای مرا
بودم غزلی زمزمه کردی اما *** یک واژه ندانسته ای معنای مرا
در همین حال نجیبه قریشی رئیسه امور زنان ولایت جوزجان می گوید: آنعده خانواده های که پول دوست هستند به هر شکلی که باشد دختران شان را در بدل پول گزاف می فروشند این خود سبب می شود تا دختر دست به خود کشی بزند و یا هم از خانه فرار نماید.
خانم قریشی گفت: در جریان سال روان 35 قضیه فرار از منزل، سه مورد خود کشی در ولسوالی آقچه و ده ها موارد خشونت علیه زنان در ولایت جوزجان ثبت و راجستر شده است که دلیل و انگیزه آن ازدواج های اجباری و گرفتن طویانه گزاف بوده است.
« پدر و والدین از خود دختر مشوره نمی گیرند تصمیم گیرنده والدین و فامیل می باشد بالآخره به اثر تماس های تلیفونی و یاهم به هر شکلی که باشد دست به فرار می زنند. »
بنابر پایین بودن سطح آگاهی بعضی از خانواده ها دختران شان را قبل از تکمیل سن قانونی به شوهر می دهند. سن قانونی ازدواج برای دختران در افغانستان 16 سال تعیین گردیده است. بگفته مسوولان ریاست امور زنان ولایت جوزجان ازدواج های اجباری و قبل از وقت در افغانستان پیامد های ناگواری را به همراه داشته است.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
در حالی که در این روز عاشقان در بسیاری از کشور های جهان بعضی ها به معشوقه های شان پیشنهاد ازدواج و یا هم دسته گل هدیه می کنند. اما در افغانستان دختران و پسران جوان با مشکلات ازدواج های اجباری، بد دادن، گرفتن طویانه گزاف، لت و کوب و تهدید ها روبرو شده دست به خود کشی و یا هم دست به فرار می زنند.
آمنه دختریست که 18 سال عمر دارد یک سال از نامزدی اش می گذرد می گوید: در افغانستان برخی از مادران و پدران در انتخاب همسر فرزندان شان تصمیم می گیرند. و اکثر ازدواج ها به خواست و خواهش فامیل های دو طرف صورت می گیرد.
« این مساله سبب شده که تا دختران دست به خود کشی بزنند و یا هم از منزل فرار کنند. بسیاری از دختران که از منزل فرار کرده اند زیر سنین از ده تا بیست سال می باشند که با مردان هفتاد و هشتاد ساله از سوی فامیل ها نامزد شده اند. »
از سوی هم بیشترین قضیه فرار از منزل اخذ طویانه بلند تا 20 هزار دالر است، روی همین مشکل دختران و پسران از منزل فرار می کنند. صفر محمد امانی شاعر جوان ذواللسانین که در سه لسان شعر می سراید می گوید:
« من عاشق دختر یک سرمایه دار شدم، او را از قلب دوست داشتم از این که پول نداشتم غریب بودم او را به من ندادند. همین سبب شد که من شاعر شوم. اما زمان زمان پول است نه زمان شعر. »
امانی در عشق خود ناکام مانده از سرودن شعر دست کشیده با شعر و شاعری وداع کرده است. این شاعر جوان از زنده گی مایوس شده درد عشق خود را با دکلمه یک رباعی بیان می کند.
بویش نه نمودی گل بویای مرا *** حس هم نه نمودی دل شیدای مرا
بودم غزلی زمزمه کردی اما *** یک واژه ندانسته ای معنای مرا
در همین حال نجیبه قریشی رئیسه امور زنان ولایت جوزجان می گوید: آنعده خانواده های که پول دوست هستند به هر شکلی که باشد دختران شان را در بدل پول گزاف می فروشند این خود سبب می شود تا دختر دست به خود کشی بزند و یا هم از خانه فرار نماید.
خانم قریشی گفت: در جریان سال روان 35 قضیه فرار از منزل، سه مورد خود کشی در ولسوالی آقچه و ده ها موارد خشونت علیه زنان در ولایت جوزجان ثبت و راجستر شده است که دلیل و انگیزه آن ازدواج های اجباری و گرفتن طویانه گزاف بوده است.
« پدر و والدین از خود دختر مشوره نمی گیرند تصمیم گیرنده والدین و فامیل می باشد بالآخره به اثر تماس های تلیفونی و یاهم به هر شکلی که باشد دست به فرار می زنند. »
بنابر پایین بودن سطح آگاهی بعضی از خانواده ها دختران شان را قبل از تکمیل سن قانونی به شوهر می دهند. سن قانونی ازدواج برای دختران در افغانستان 16 سال تعیین گردیده است. بگفته مسوولان ریاست امور زنان ولایت جوزجان ازدواج های اجباری و قبل از وقت در افغانستان پیامد های ناگواری را به همراه داشته است.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
