فارن پالیسی
نشریه فارن پالیسی در شماره اخیر خود مطلبی دارد تحت عنوان «چگونه می توان با پشتون ها مذاکراه کرد» که در بخش آن می نویسد: از ده سال به اینسو سیاست امریکا در افغانستان این بوده است که از نگاه نظامی برتری داشته باشد و پول های غیر قابل تصور را در اینجا مصرف کرده است.
اما حتی وقتی که تعداد عساکر این کشور به 100 هزار نفر در افغانستان می رسید و سالانه 100 میلیارد دالر در آن مصرف می کرد باز هم نتیجه دلخواه بدست نیاورد.
نشریه می افزاید اکنون خروج عساکر خارجی از افغانستان در سال 2014 اجتناب ناپذیر می باشد و راه دیگر به جز از توافق با افغان ها وجود ندارد و برای رسیدن به این هدف امریکا باید بعضی اصول ها را درک نماید.
به نوشته نشریه فارن پالیسی، امریکا می تواند معامله کند و باید هم به این کار دست بزند.
به نوشته نشریه در جنگ علیه شورشیان تمام تلاش ها این بوده است که طالبان بی اعتبار شوند که این عمل تصورات عجیبی را در مورد افغانستان ایجاد کرده است. یعنی یک کشوری که می توان دوستی را با پول خرید تعهدات ناپایدار هستند و پیمان شکنی در بین مردم عام است.
این یک اقدام خوب برای پیشبرد جنگ می باشد، اما این صفات با افغانستان تطابق ندارد.
به نوشته نشریه، این درست است که رسیدن به یک پیمان دومدار با افغان ها مشکل است، اما خوشبختانه قواعدی که افغان ها و مخصوصاً پشتون ها به آن پیمان می بندند پایدار است.
نویسنده مطلب که خودش متخصص فرهنگ شناسی می باشد می نویسد، پیشنهادش اینست که امریکا باید مفهوم اجتماعی مذاکره و تعهد را در جامعه افغانستان و مخصوصاً در پشتولی درک نماید. به نظر وی هر موافقت به اندازه قواعدی که این داد و ستد بر آن استوار است قوی می باشد.
به نوشته نشریه، درک بهتر این پدیده مشکلات موجود را کاملاً از بین نمی برد ولی طراحان سیاسی را از درد سر های اضافی نجات می دهد.
نشریه می افزاید درک این مطلب زمینه تفکیک را بین معاملات واضح و پیچیده و معاملات پیچیده و ناممکن فراهم می سازد از همه مهم تر این که در نهایت نتیجه دلخواه بار می آورد.
به نوشته نشریه، عمیق شدن در این ارزش ها برای امریکا شرایطی را ایجاد خواهد کرد که سنگ تهداب یک موافقت پایدار را بگذارد و در این ساحه امریکا صرف به چند نکته محدود نیاز دارد تا به یک مذاکره کننده بهتر در افغانستان تبدیل شود.
اندیپندنت
روزنامه اندپندنت چاپ بریتانیا در شماره اخیر خود به حملات انتحاری اخیر در افغانستان که تعداد از اطفال و افراد پولیس این کشور را به کام مرگ کشاند اشاره نموده می نویسد، به زودی وظیفه محاربوی ناتو در افغانستان به پایان می رسد و صد هزار و یا بیشتر قوای خارجی میدان جنگ را در افغانستان ترک می کنند و در آستانه این عمل چنین تحرکات سبب نگرانی می شود.
به نوشته روزنامه، 11 سال بعد از سقوط نظام طالبان تلاش ها برای ختم آشوب در افغانستان هنوز نتیجه دلخواه نداده و همچنان کوشش های مصالحه هم به جای نرسیده که این عمل فشاری زیادی را بر دوش 50 کشوری ایتلاف کننده در افغانستان گذاشته است.
اما به نوشته روزنامه، یک پیشرفت واضح مشاهده می شود، یعنی قوای نظامی و پولیس افغان در سال جاری توانستند بدون همکاری و یا کمک ناچیز قوای خارجی رهبری جنگ با شورشیان را به عهده بگیرند و در این کار پیروزی هم بدست آوردند.
نشریه فارن پالیسی در شماره اخیر خود مطلبی دارد تحت عنوان «چگونه می توان با پشتون ها مذاکراه کرد» که در بخش آن می نویسد: از ده سال به اینسو سیاست امریکا در افغانستان این بوده است که از نگاه نظامی برتری داشته باشد و پول های غیر قابل تصور را در اینجا مصرف کرده است.
اما حتی وقتی که تعداد عساکر این کشور به 100 هزار نفر در افغانستان می رسید و سالانه 100 میلیارد دالر در آن مصرف می کرد باز هم نتیجه دلخواه بدست نیاورد.
نشریه می افزاید اکنون خروج عساکر خارجی از افغانستان در سال 2014 اجتناب ناپذیر می باشد و راه دیگر به جز از توافق با افغان ها وجود ندارد و برای رسیدن به این هدف امریکا باید بعضی اصول ها را درک نماید.
به نوشته نشریه فارن پالیسی، امریکا می تواند معامله کند و باید هم به این کار دست بزند.
به نوشته نشریه در جنگ علیه شورشیان تمام تلاش ها این بوده است که طالبان بی اعتبار شوند که این عمل تصورات عجیبی را در مورد افغانستان ایجاد کرده است. یعنی یک کشوری که می توان دوستی را با پول خرید تعهدات ناپایدار هستند و پیمان شکنی در بین مردم عام است.
این یک اقدام خوب برای پیشبرد جنگ می باشد، اما این صفات با افغانستان تطابق ندارد.
به نوشته نشریه، این درست است که رسیدن به یک پیمان دومدار با افغان ها مشکل است، اما خوشبختانه قواعدی که افغان ها و مخصوصاً پشتون ها به آن پیمان می بندند پایدار است.
نویسنده مطلب که خودش متخصص فرهنگ شناسی می باشد می نویسد، پیشنهادش اینست که امریکا باید مفهوم اجتماعی مذاکره و تعهد را در جامعه افغانستان و مخصوصاً در پشتولی درک نماید. به نظر وی هر موافقت به اندازه قواعدی که این داد و ستد بر آن استوار است قوی می باشد.
به نوشته نشریه، درک بهتر این پدیده مشکلات موجود را کاملاً از بین نمی برد ولی طراحان سیاسی را از درد سر های اضافی نجات می دهد.
نشریه می افزاید درک این مطلب زمینه تفکیک را بین معاملات واضح و پیچیده و معاملات پیچیده و ناممکن فراهم می سازد از همه مهم تر این که در نهایت نتیجه دلخواه بار می آورد.
به نوشته نشریه، عمیق شدن در این ارزش ها برای امریکا شرایطی را ایجاد خواهد کرد که سنگ تهداب یک موافقت پایدار را بگذارد و در این ساحه امریکا صرف به چند نکته محدود نیاز دارد تا به یک مذاکره کننده بهتر در افغانستان تبدیل شود.
اندیپندنت
روزنامه اندپندنت چاپ بریتانیا در شماره اخیر خود به حملات انتحاری اخیر در افغانستان که تعداد از اطفال و افراد پولیس این کشور را به کام مرگ کشاند اشاره نموده می نویسد، به زودی وظیفه محاربوی ناتو در افغانستان به پایان می رسد و صد هزار و یا بیشتر قوای خارجی میدان جنگ را در افغانستان ترک می کنند و در آستانه این عمل چنین تحرکات سبب نگرانی می شود.
به نوشته روزنامه، 11 سال بعد از سقوط نظام طالبان تلاش ها برای ختم آشوب در افغانستان هنوز نتیجه دلخواه نداده و همچنان کوشش های مصالحه هم به جای نرسیده که این عمل فشاری زیادی را بر دوش 50 کشوری ایتلاف کننده در افغانستان گذاشته است.
اما به نوشته روزنامه، یک پیشرفت واضح مشاهده می شود، یعنی قوای نظامی و پولیس افغان در سال جاری توانستند بدون همکاری و یا کمک ناچیز قوای خارجی رهبری جنگ با شورشیان را به عهده بگیرند و در این کار پیروزی هم بدست آوردند.