نبود "شمشان گت، گودواره" به اصطلاح عام "هندو سوزان"، عدم مساعد بودن زمینه تحصیل، نبود زمینه کار مناسب و بیگانه نگری در مقابل به اهل هنود و سکهـ در افغانستان از عمده ترین مشکلات این اقلیت ها در افغانستان به شمار می رود.
شماری از هندو ها و سکهـ های افغانی که در ولایت بلخ مسکن کزیده اند، در صحبت با رادیو آزادی می گویند، که با وجود مشکلات زیادی اجتماعی، و اقتصادی در کنار دیگر اقشار جامعه به زنده گی ادامه داده و با مشکلات موجوده دست و پنجه نرم می کنند.
این افراد می گویند که از جمله اقلیت جامعه به شمار رفته و بنابر همین دلیل دولت هم توجه خاص در راستای حل مشکلات شان نداشته است.
میت سینگهـ یکی از همین افراد است که با مشکلات اجمتاعی موجود در مقابل دست و پنجه نرم می کند وی به رادیو آزدی گفت:
« کسی دیگری نداریم، تعداد ما کم است اینجا اگر ما زیاد می بودیم شاید به ما جای می دادند، عبادت گاه می ساختیم، گودواره یا مندر و درمسال را می ساخیتم اما نفوس ما خیلی کم است حالا دگه ما نمی توانیم. »
میت سینگهـ یکی از باشنده گان اصلی ولایت پروان از یازده سال به این سو در شهر مزارشریف دوکان عطاری و ادویه یونانی دارد. او می گوید که از بودن در وطنش خوش است، اما فامیلش در کنار وی نیست.
او می گوید که فقر، عدم موجودیت زمینه کار مناسب و موجودیت تعصب دیگر اقشار جامعه باعث آن شده که شمار زیادی از خانواده های اهل هنود وطن را ترک گفته به هند و یا دیگر کشور های اروپایی مهاجرت کنند.
از وی در مورد برخورد مردم در مقابل وی پرسیدم در پاسخ به سوالم چنین گفت:
« از میان صد تن 10 تن آنان که از راه می گذرند، فالتو، فالتو روان می باشند خامخا یگان گپ بیجا می زنند. یگان کس می گوید که هنود چی قسم مردم است، ببین هندو کافر است. در میان صد تن 10 و یا 20 تن آنان این قسم هستند. »
مشکل نبود مسکن و عدم مساعد بودن زمینه تحصیل برای اطفال اهل سکهـ و هنود کشور را با دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در زون شمال شریک ساختیم.
خانم فوزیه نوابی رییس بخش زنان این ریاست گفت، طبق ماده 22 ام قانون اساسی کشور هر کسی که تابعیت افغانستان را دارد، این حق او است در هر منطقه افغانستان که خواسته باشد زنده گی کند. و مطابق قانون اساسی کشور از سایر حقوق دیگر بهره مند گردد.
خانم نوابی در مورد بیشتر می گوید:
« دولت باید توجه زیاد داشته باشد، افراد که در ولایت بلخ مسوول هستند به خانواده های این افراد توجه داشته و به برای مساعد ساختن زمینه تحصیل به اولاد های آنها تلاش بکنند. نظر به قانون همه افراد تابعیت کشور را دارند از حقوق مساوی برخوردار هستند. »
تنها بلخ نیست که اهل هنود کشور در این ولایت از نبود امکانات پیشبرد زنده گی حرف به زبان می آورند، در ولایات مختلف کشور، کندز، غزنی، پکتیا، پروان، کابل، ننگرهار از جمله مناطق کشور هستند که اهل سکهـ و هنود کشور با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم می نمایند.
کارشناسان به این باور هستند که نسبت به هر ملیت دیگر در کشور به اهل هنود و سکهـ دولت کم توجه بوده و حتا با داشتن یک کرسی انتصابی این اقلیت در پارلمان مخالفت نشان داده اند.
مجیب الرحمن حبیب زی
شماری از هندو ها و سکهـ های افغانی که در ولایت بلخ مسکن کزیده اند، در صحبت با رادیو آزادی می گویند، که با وجود مشکلات زیادی اجتماعی، و اقتصادی در کنار دیگر اقشار جامعه به زنده گی ادامه داده و با مشکلات موجوده دست و پنجه نرم می کنند.
این افراد می گویند که از جمله اقلیت جامعه به شمار رفته و بنابر همین دلیل دولت هم توجه خاص در راستای حل مشکلات شان نداشته است.
میت سینگهـ یکی از همین افراد است که با مشکلات اجمتاعی موجود در مقابل دست و پنجه نرم می کند وی به رادیو آزدی گفت:
« کسی دیگری نداریم، تعداد ما کم است اینجا اگر ما زیاد می بودیم شاید به ما جای می دادند، عبادت گاه می ساختیم، گودواره یا مندر و درمسال را می ساخیتم اما نفوس ما خیلی کم است حالا دگه ما نمی توانیم. »
میت سینگهـ یکی از باشنده گان اصلی ولایت پروان از یازده سال به این سو در شهر مزارشریف دوکان عطاری و ادویه یونانی دارد. او می گوید که از بودن در وطنش خوش است، اما فامیلش در کنار وی نیست.
او می گوید که فقر، عدم موجودیت زمینه کار مناسب و موجودیت تعصب دیگر اقشار جامعه باعث آن شده که شمار زیادی از خانواده های اهل هنود وطن را ترک گفته به هند و یا دیگر کشور های اروپایی مهاجرت کنند.
از وی در مورد برخورد مردم در مقابل وی پرسیدم در پاسخ به سوالم چنین گفت:
« از میان صد تن 10 تن آنان که از راه می گذرند، فالتو، فالتو روان می باشند خامخا یگان گپ بیجا می زنند. یگان کس می گوید که هنود چی قسم مردم است، ببین هندو کافر است. در میان صد تن 10 و یا 20 تن آنان این قسم هستند. »
مشکل نبود مسکن و عدم مساعد بودن زمینه تحصیل برای اطفال اهل سکهـ و هنود کشور را با دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در زون شمال شریک ساختیم.
خانم فوزیه نوابی رییس بخش زنان این ریاست گفت، طبق ماده 22 ام قانون اساسی کشور هر کسی که تابعیت افغانستان را دارد، این حق او است در هر منطقه افغانستان که خواسته باشد زنده گی کند. و مطابق قانون اساسی کشور از سایر حقوق دیگر بهره مند گردد.
خانم نوابی در مورد بیشتر می گوید:
« دولت باید توجه زیاد داشته باشد، افراد که در ولایت بلخ مسوول هستند به خانواده های این افراد توجه داشته و به برای مساعد ساختن زمینه تحصیل به اولاد های آنها تلاش بکنند. نظر به قانون همه افراد تابعیت کشور را دارند از حقوق مساوی برخوردار هستند. »
تنها بلخ نیست که اهل هنود کشور در این ولایت از نبود امکانات پیشبرد زنده گی حرف به زبان می آورند، در ولایات مختلف کشور، کندز، غزنی، پکتیا، پروان، کابل، ننگرهار از جمله مناطق کشور هستند که اهل سکهـ و هنود کشور با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم می نمایند.
کارشناسان به این باور هستند که نسبت به هر ملیت دیگر در کشور به اهل هنود و سکهـ دولت کم توجه بوده و حتا با داشتن یک کرسی انتصابی این اقلیت در پارلمان مخالفت نشان داده اند.
مجیب الرحمن حبیب زی
