فارین پالیسی
نشریه فارین پالیسی چاپ امریکا در شماره اخیر اش، مطلبی درد آوری را در مورد پدیده بچه بازی در افغانستان به نشر رسانیده، تحت عنوان تراژیدی افغانستان.
به نوشته نشریه، با خروج نیروهای ناتو از افغانستان و تهدیدات از سوی طالبان مسلح، این کشور با وضعیت خطرناکی مواجه است.
نشریه می نویسد، در چند دهه اخیر در قرا و قصبات و مناطق دور دست افغانستان، یک تراژیدی غیر انسانی جریان دارد. جنگ های خونین، خشونت علیه زنان و فقر در اکثر مناطق افغانستان حاکم اند.
فارین پالیسی می نویسد، با وجود آنکه حکومت افغانستان از سال 2001 به این طرف، برای حل مشکلات تلاش زیاد کرده است ولی ریشه های وسیع مرد سالاری در افغانستان باعث ادامه وحشت قرون وسطایی شده است.
دردناکترین تراژیدی که از سال 2001 به این طرف به سرعت ادامه داشته و گسترش یافته است، فرهنگ بچه بازی است.
این کار از سوی جنگسالاران زورمند و پسران جوانی که زیر دست آنها کار می کنند ادامه دارد.
نشریه فارین پالیسی می نویسد، این پدیده انزجار آمیز، بدترین تخطی از حقوق بشر در جهان محسوب می شود.
فارین پالیس می نویسد، طالبان در دوره حکومت شان، پدیده بچه بازی را منع کرده و شریعت را نافذ ساخته بودند. ولی هنگامی که حکومت طالبان سقوط کرد و قوماندانان و زورمندان دوباره به قدرت رسیدند، آنها دوباره این فرهنگ را تازه ساختند.
این افراد در حال حاضر قدرت دارند و تعداد زیاد آنها والی ها، وزیران مشاور، روسای پولیس و قوماندان نظامی اند و کرسی های مهم دولتی دارند.
فارین پالیسی می نویسد، در حکومت آینده افغانستان باید، توازن بین حالتی دوره طالبان و حکومت فعلی ایجاد شود، یعنی در دوره طالبان که و بچه بازی منع بود ولی با زنان برخورد نادرست می شد، و حکومت فعلی که در آن، به حقوق زنان احترام می شود ولی بچه بازی در آن به اوجش رسیده، باید تعادلی ایجاد شود و به این ترتیب، وضعیت بد بشری که جریان دارد، بهبود یابد.
فارین پالیسی در یک مطلب دیگر، در مورد ختم جنگ جاری در افغانستان و مشکلاتی دیگر در این کشور می نویسد:
برای یک قدرت بزرگ، سخت ترین کار این است که از راهی برگردد که آنرا از لحاظ ستراتیژیک انتخاب نموده و درگیر جنگ شده است.
به نوشته فارین پالیسی، فرید هیکلی در کتابی تحت عنوان: "هر جنگ باید خاتمه یابد"، از مسایل چون کاهش تلفات در جنگ و راه های خروج از جنگ سخن می گوید.
نشریه می نویسد، سیاستمداران خوش ندارند شکست خود را اعتراف نموده و یا در مورد مصارف زیادی برای به پیش بردن پالیسی های خود اعتراف کنند. ولی هنگامی که از ختم جنگ یاد می شود، خروج از جنگ وقت زیادی را در بر می گیرد.
فارین پالیس می نویسد:
نیروهای ناتو و امریکایی در حال حاضر برای خروج از افغانستان آماده گی می گیرند، ولی حکومت کرزی که در فساد آغشته می باشد، در بخش موجودیت یک تعداد محدود عساکر امریکایی، برای ایالات متحده مشکل آفریده و تاکید دارد که برای ادامه حضور این نیروها باید شرایط حکومت افغانستان پذیرفته شوند.
به جای آنکه جان کری در جریان سفرش به افغانستان در بدل این تحفه افغان ها خداحافظ می گفت، وی و مقامات دیگر امریکایی بر کرزی و همکاران اش فشار وارد کردند که اجازه بدهند، امریکا در بدل حضور تعداد محدود عساکرش و ادامه ماموریت اش در افغانستان، منابع بیشتری را برای این کندوی بی سروپا تهیه کنند.
نشریه فارین پالیسی چاپ امریکا در شماره اخیر اش، مطلبی درد آوری را در مورد پدیده بچه بازی در افغانستان به نشر رسانیده، تحت عنوان تراژیدی افغانستان.
به نوشته نشریه، با خروج نیروهای ناتو از افغانستان و تهدیدات از سوی طالبان مسلح، این کشور با وضعیت خطرناکی مواجه است.
نشریه می نویسد، در چند دهه اخیر در قرا و قصبات و مناطق دور دست افغانستان، یک تراژیدی غیر انسانی جریان دارد. جنگ های خونین، خشونت علیه زنان و فقر در اکثر مناطق افغانستان حاکم اند.
فارین پالیسی می نویسد، با وجود آنکه حکومت افغانستان از سال 2001 به این طرف، برای حل مشکلات تلاش زیاد کرده است ولی ریشه های وسیع مرد سالاری در افغانستان باعث ادامه وحشت قرون وسطایی شده است.
دردناکترین تراژیدی که از سال 2001 به این طرف به سرعت ادامه داشته و گسترش یافته است، فرهنگ بچه بازی است.
این کار از سوی جنگسالاران زورمند و پسران جوانی که زیر دست آنها کار می کنند ادامه دارد.
نشریه فارین پالیسی می نویسد، این پدیده انزجار آمیز، بدترین تخطی از حقوق بشر در جهان محسوب می شود.
فارین پالیس می نویسد، طالبان در دوره حکومت شان، پدیده بچه بازی را منع کرده و شریعت را نافذ ساخته بودند. ولی هنگامی که حکومت طالبان سقوط کرد و قوماندانان و زورمندان دوباره به قدرت رسیدند، آنها دوباره این فرهنگ را تازه ساختند.
این افراد در حال حاضر قدرت دارند و تعداد زیاد آنها والی ها، وزیران مشاور، روسای پولیس و قوماندان نظامی اند و کرسی های مهم دولتی دارند.
فارین پالیسی می نویسد، در حکومت آینده افغانستان باید، توازن بین حالتی دوره طالبان و حکومت فعلی ایجاد شود، یعنی در دوره طالبان که و بچه بازی منع بود ولی با زنان برخورد نادرست می شد، و حکومت فعلی که در آن، به حقوق زنان احترام می شود ولی بچه بازی در آن به اوجش رسیده، باید تعادلی ایجاد شود و به این ترتیب، وضعیت بد بشری که جریان دارد، بهبود یابد.
فارین پالیسی در یک مطلب دیگر، در مورد ختم جنگ جاری در افغانستان و مشکلاتی دیگر در این کشور می نویسد:
برای یک قدرت بزرگ، سخت ترین کار این است که از راهی برگردد که آنرا از لحاظ ستراتیژیک انتخاب نموده و درگیر جنگ شده است.
به نوشته فارین پالیسی، فرید هیکلی در کتابی تحت عنوان: "هر جنگ باید خاتمه یابد"، از مسایل چون کاهش تلفات در جنگ و راه های خروج از جنگ سخن می گوید.
نشریه می نویسد، سیاستمداران خوش ندارند شکست خود را اعتراف نموده و یا در مورد مصارف زیادی برای به پیش بردن پالیسی های خود اعتراف کنند. ولی هنگامی که از ختم جنگ یاد می شود، خروج از جنگ وقت زیادی را در بر می گیرد.
فارین پالیس می نویسد:
نیروهای ناتو و امریکایی در حال حاضر برای خروج از افغانستان آماده گی می گیرند، ولی حکومت کرزی که در فساد آغشته می باشد، در بخش موجودیت یک تعداد محدود عساکر امریکایی، برای ایالات متحده مشکل آفریده و تاکید دارد که برای ادامه حضور این نیروها باید شرایط حکومت افغانستان پذیرفته شوند.
به جای آنکه جان کری در جریان سفرش به افغانستان در بدل این تحفه افغان ها خداحافظ می گفت، وی و مقامات دیگر امریکایی بر کرزی و همکاران اش فشار وارد کردند که اجازه بدهند، امریکا در بدل حضور تعداد محدود عساکرش و ادامه ماموریت اش در افغانستان، منابع بیشتری را برای این کندوی بی سروپا تهیه کنند.