همزمان با وسعت شهر کابل و افزایش نفوس، نیازمندی به ترانسپورت شهری در کابل بیشتر از هر زمانی دیگر افزایش یافته است.
چنانچه باشنده گان این شهر می گویند، کمبود بس در بسیاری از مناطق زنده گی عادی مردم را با مشکل مواجه ساخته است.
تعداد از این افراد گفته اند، کمبود بس سبب شده تا آنان برای رفت و آمد از یک محل به محل دیگر از تکسی و یا موتر های مسافر بری کوچک با پرداخت کرایه بسیار بلند، استفاده نمایند.
این افراد در صحبت با رادیو آزاد از حکومت خواهان حل این مشکل شدند.
« ما زیاد مشکلات داریم، چهاردانه ملی بس در تمام کوته سنگی است، در دیگر مسیر ها خو اصلاً وجود ندارد، ما نمی فهمیم که این ملی بس ها به خاطر چه متوقف هستند، خواست ما از دولت همین است که اگر این واقعیت دولت اسلامی است پس باید توجه کنند و در هر مسیر ما باید ملی بس داشته باشیم، همین که شش بجه شام شد تکسی ران ها در مسیری که 40 روپیه باشد 100 روپیه می گیرند.»
« اسم من عبدالستار است در کارته سخی زندگی می کنم، اگر ملی بس باشه منظم بسیار خوب است، یک موتر20 روپیه کرایه می گیره و یک موتر10 روپیه، این بی نظمی است، دیشب در همین جا اصلاً موتر نبود که بروم.»
به اساس گزارش ها، کابل در میان پایتخت کشور های جهان، نخستین شهری است که باشنده گان آن از کمترین امکانات و سهولت های زنده گی برخوردار اند.
در بسیاری از کشور های جهان سیستم بس های شهری از سوی حکومت و سکتور خصوصی ایجاد شده و یک بخش اعظم نفوس کشور با استفاده از همین وسایل از یک محل به محل دیگر رفت و آمد می کنند.
پس از سقوط طالبان و روی کار آمدن حکومت به رهبری حام کرزی، هند، پاکستان، ایتالیا و جاپان بیش از سه هزار عراده بس های شهری را به افغانستان کمک کردند.
در این حال مسوولان تصدی ملی بس می گویند که بسیاری از بس های کمک شده با افغانستان از فعالیت باز مانده اند.
احمد نذیر ضیایی رییس این اداره در صحبت با رادیو آزادی گفت که در حال حاضر تنها 75 بس دولتی در شهر کابل فعالیت دارند، در حالی که این شهر به بیش از دو هزار بس نیاز دارد:
« ما تلاش می کنیم که کشور هندوستان طبق وعده شان عمل کنند که تا حال ما موفق نشدیم، حالی هم مشکلات ترانسپورت شهری ما را بیشتر سکتور خصوصی ما حل می سازند و دیگر اینکه موتر های کاستر، کرولا و شخصی که کار می کنند در غیر آن کابل به بیش از دو هزار واسطه نیاز دارد.»
آقای ضیایی افزود که صدراعظم هندوستان در سفر اخیر اش به کابل وعده سپرده است که در آینده 1000 بس شهری دیگر را با افغانستان کمک می کند.
به گفته وی با رسیدن این بس ها یک بخش از مشکلات باشنده گان کابل از ناحیه کمبود موتر مرفوع خواهد شد.
در جریان دو سال اخیر در کنار فعالیت بس های دولتی یک تعداد از شرکت های خصوصی در بخش خدمات ترانسپورت شهری نیز به فعالیت آغاز کرده اند.
به گفته مسوولان تصدی ملی بس، این شرکت ها در بسیاری از مناطق شهر کابل بس ها را به کار گماشته و این اقدام یک بخش از مشکلات مردم را مرفوع ساخته است.
در این حال برخی از کارشناسان می گویند، امکانات موجوده در شهر کابل برای نیم میلیون نفوس می باشد، اما اکنون بیش از چهار میلیون تن در این شهر زندگی می کنند.
به گفته آنان باید حکومت افغانستان برای پاسخگویی به تمام نیازمندی های مردم در کنار افزایش بس های شهری به دیگر امکانات چون وسعت سرک ها و ایجاد ایستگاه های شهری نیز توجه نماید.
لیزا حیدری
چنانچه باشنده گان این شهر می گویند، کمبود بس در بسیاری از مناطق زنده گی عادی مردم را با مشکل مواجه ساخته است.
تعداد از این افراد گفته اند، کمبود بس سبب شده تا آنان برای رفت و آمد از یک محل به محل دیگر از تکسی و یا موتر های مسافر بری کوچک با پرداخت کرایه بسیار بلند، استفاده نمایند.
این افراد در صحبت با رادیو آزاد از حکومت خواهان حل این مشکل شدند.
« ما زیاد مشکلات داریم، چهاردانه ملی بس در تمام کوته سنگی است، در دیگر مسیر ها خو اصلاً وجود ندارد، ما نمی فهمیم که این ملی بس ها به خاطر چه متوقف هستند، خواست ما از دولت همین است که اگر این واقعیت دولت اسلامی است پس باید توجه کنند و در هر مسیر ما باید ملی بس داشته باشیم، همین که شش بجه شام شد تکسی ران ها در مسیری که 40 روپیه باشد 100 روپیه می گیرند.»
« اسم من عبدالستار است در کارته سخی زندگی می کنم، اگر ملی بس باشه منظم بسیار خوب است، یک موتر20 روپیه کرایه می گیره و یک موتر10 روپیه، این بی نظمی است، دیشب در همین جا اصلاً موتر نبود که بروم.»
به اساس گزارش ها، کابل در میان پایتخت کشور های جهان، نخستین شهری است که باشنده گان آن از کمترین امکانات و سهولت های زنده گی برخوردار اند.
در بسیاری از کشور های جهان سیستم بس های شهری از سوی حکومت و سکتور خصوصی ایجاد شده و یک بخش اعظم نفوس کشور با استفاده از همین وسایل از یک محل به محل دیگر رفت و آمد می کنند.
پس از سقوط طالبان و روی کار آمدن حکومت به رهبری حام کرزی، هند، پاکستان، ایتالیا و جاپان بیش از سه هزار عراده بس های شهری را به افغانستان کمک کردند.
در این حال مسوولان تصدی ملی بس می گویند که بسیاری از بس های کمک شده با افغانستان از فعالیت باز مانده اند.
احمد نذیر ضیایی رییس این اداره در صحبت با رادیو آزادی گفت که در حال حاضر تنها 75 بس دولتی در شهر کابل فعالیت دارند، در حالی که این شهر به بیش از دو هزار بس نیاز دارد:
« ما تلاش می کنیم که کشور هندوستان طبق وعده شان عمل کنند که تا حال ما موفق نشدیم، حالی هم مشکلات ترانسپورت شهری ما را بیشتر سکتور خصوصی ما حل می سازند و دیگر اینکه موتر های کاستر، کرولا و شخصی که کار می کنند در غیر آن کابل به بیش از دو هزار واسطه نیاز دارد.»
آقای ضیایی افزود که صدراعظم هندوستان در سفر اخیر اش به کابل وعده سپرده است که در آینده 1000 بس شهری دیگر را با افغانستان کمک می کند.
به گفته وی با رسیدن این بس ها یک بخش از مشکلات باشنده گان کابل از ناحیه کمبود موتر مرفوع خواهد شد.
در جریان دو سال اخیر در کنار فعالیت بس های دولتی یک تعداد از شرکت های خصوصی در بخش خدمات ترانسپورت شهری نیز به فعالیت آغاز کرده اند.
به گفته مسوولان تصدی ملی بس، این شرکت ها در بسیاری از مناطق شهر کابل بس ها را به کار گماشته و این اقدام یک بخش از مشکلات مردم را مرفوع ساخته است.
در این حال برخی از کارشناسان می گویند، امکانات موجوده در شهر کابل برای نیم میلیون نفوس می باشد، اما اکنون بیش از چهار میلیون تن در این شهر زندگی می کنند.
به گفته آنان باید حکومت افغانستان برای پاسخگویی به تمام نیازمندی های مردم در کنار افزایش بس های شهری به دیگر امکانات چون وسعت سرک ها و ایجاد ایستگاه های شهری نیز توجه نماید.
لیزا حیدری
