در گزارش مشترک ده صفحه‌ای این دو نهاد سازمان ملل متحد آمده که این اقدام از جمله تأخیر در دسترسی به خدمات صحی و عاجل، اخلال در فعالیت های بشردوستانه،اقتصاد،آموزش و مختل شدن زندگی روزمره مردم را در پی داشته است.
این گزارش بر اساس بیش از صد مصاحبه زیر نام (غیرقابل دسترس:تاثیر قطع خدمات مخابراتی بر مردم افغانستان) سه شنبه ۲۸ اکتوبر منتشر شده است.
در ادامه آمده که قطع خدمات مخابراتی به‌گونه چشمگیری بر دشواری های روزمره مردم افغانستان افزود و زنان و دختران افغان که پیش از این هم با« دشوار ترین محدودیت ها » روبرو اند در جریان قطع مخابرات با دشواری های مضاعف روبه‌رو کرد.
جرمی لاورنس سخنگوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در یک پیام ویدیویی که همزمان با نشر این گزارش در صفحه ایکس این نهاد منتشر شده در بخشی از سخنانش می گوید:
« یک زن باردار با خونریزی شدید به شفاخانه ای در ولایت لغمان مراجعه کرد که باید فورا برای درمان به شفاخانه ولایتی منتقل می شد، اما آمبولانس شفاخانه خراب شده بود و راهی برای درخواست کمک وجود نداشت، نوزاد درگذشت و زن با اختلالات زنده ماند،پرستار گفت که من به حیث کارمند صحی تلاش می کنم جان ها را نجات بدهد ؛اما بدون ارتباطات احساس درماندگی می کردم.»
در این گزارش مشترک آمده که قطع ارتباطات و وضع سایر محدودیت‌های نامتناسب بر سیستم‌های مخابراتی، ناقض حق آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات است و با تعهدات حقوق بشری افغانستان در تضاد قرار دارد.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و یوناما گفته‌اند که تا کنون مقامات طالبان هیچ توضیحی در مورد دلایل این قطع سراسری نداده‌اند.
در گزارش تأکید شده است که بر بنیاد قوانین بین‌المللی حقوق بشر، طالبان به‌عنوان دارندگان مسؤولیت در برابر تعهدات حقوق بشری افغانستان، مکلف‌اند اطمینان دهند که هرگونه محدودیت بر آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات تنها بر اساس قانون و در پاسخ به نگرانی های مشروع، طبق قوانین بین‌المللی حقوق بشر اعمال شود.
در این حال شماری از شهروندان افغانستان نیز می گویند که بخش‌های مختلف زندگی‌شان به خدمات مخابراتی و انترنت وابسته است.
یک باشنده ولایت بلخ که نخواست نامش در گزارش گرفته شود در این مورد به رادیو آزادی گفت:
«سیستم های بانکی مختل شده بود، از حالات روزمره که مردم باید آگاهی حاصل می کردند به صفحات اجتماعی دسترسی نداشتند، افراد که مشغول تجارت های آنلاین بودند کار و بارشان را از دست داده بودند و هم دخترانی که مصروف آموزش آنلاین بودند،تمام موضوعاتی در طیف های مختلف چه اقتصاد،چه روابط اجتماعی یا آموزشی بالای همه آنها تاثیرات خود را داشت،واقعا زیادتر مردم در چند روز که انترنت نبود حتی افسردگی گرفته بودند.»
همچنان یک بانو ساکن ولایت هرات که او هم نخواست نامش گرفته شود گفت:
« زندگی مردم این روز ها خیلی وابسته شده به انترنت هربخشی از زندگی یک ارتباطی به آن می گیرد از وظیفه،شغل و تحصیل که ممنوع شده تا همه موارد، بالاخره دختران فعلا با روش های مختلف تلاش می کنند که از طریق آنلاین یا با استفاده از هوش مصنوعی که برنامه های آن کمک کننده برای دختران بوده ،درس بخوانند،با قطع انترنت تمام اینها در شرایط بدی قرار می گیرند.»
حکومت طالبان از ۷ تا ۹ میزان تمامی خدمات انترنت و شبکه های مخابراتی را در افغانستان قطع کرده بود که با واکنش های گسترده از سوی کاربران، فعالان مدنی و نهاد های بین المللی روبرو شد.
طالبان توضیح رسمی درباره دلیل قطع گستردهٔ انترنت ارائه نکردند،اما برخی منابع آنان گفته اند که این اقدام به هدف جلوگیری از منکرات صورت گرفته است.
شماری از افغان ها نیز پس وصل شدن دوباره انترنت و خدمات مخابرات گفتند که در دو روز قطع انترنت کار ، آموزش آنلاین و فعالیت های تجارتی شان به شدت مختل شد.
همچنان مشکلات جدی در بخش تبادله اسعار، امور گمرکی، فعالیت شرکت های هوایی مسافربری، تجارت، صادرات و واردات به میان آمد.