با به صدا در آمدن طبل پایانِ مأموریت نظامی ناتو در پایان سال 2014 میلادی در افغانستان، بسیاری از ترجمان های افغان این پیمان نظامی هم می خواهند که این کشور را ترک کنند.
اما آنها نتوانسته اند ویزهء مهاجرت به یکی از 28 کشور عضو ناتو را دریافت کنند.
بسیاری از ترجمان ها شکایت دارند که ایالات متحده هزاران ترجمان افغان و عراقی را پذیرفته است، اما واشنگتن از اعطای ویزه به صدها نفر از همتایانِ آنان که سرگرم کار با نیروهای ناتو در افغانستان استند، خودداری می کند.
نیروهای نظامی ایالات متحده بخش عمده ای از نیروهای ناتو را تشکیل می دهند و رهبری کمپین نظامی آن را درین کشور به عهده دارند.
شاداب خان، که نام اصلی خود را از ترس امنیتش مخفی نگاه داشته، ترجمانِ 35 سالهء افغان است که با ناتو همکاری می کند.
او شش سال می شود که همراه با نیروهای ناتو کار می کند و این نیروها را در ماموریت های خطرناک همراهی کرده است.
با خروج برنامه ریزی شدهء اکثر نیروهای ناتو از افغانستان در پایان امسال، خان آیندهء خطرناک و نامطمینِ را برای خودش می بیند. او در صحبت با رادیوآزادی گفت:
"ما به یقین می دانیم که زندگی ما در خطر است. ممکن است که آنها [ طالبان ] دیده باشند که ما با نیروهای ناتو کار می کنیم. "
شاداب خان می خواهد که از افغانستان بیرون شود و آیندهء امنِ را برای همسر و پسرش رقم زند. اما ناتو کمک نمی کند چون نمی تواند به کشورهای عضوِ خود ویزه صادر کند.
شاداب خان می گوید، واشنگتن هم درخواستش را برای ویزهء مهاجرت رد کرده است .
"من و دیگر همکارانم، که با ناتو کار می کنیم، زمانی که برای دریافت ویزهء مهاجرت خاص امریکا یا اس،آی، وی درخواست دادیم، رد شدیم. چون ما با ناتو قرارداد داریم نه با امریکایی ها."
او این را در درخواستی اینترنتی که روی آن 12 نفر دیگر که با نیروهای بین المللی کمک به امنیت تحت رهبری ناتو در افغانستان کار می کنند، امضا کرده اند، نوشته است.
“زندگی ما در خطر است، صرف نظر ازین که ما برای ناتو کار می کنیم یا با امریکایی ها."
او افزود:
"ما ترس داریم که طالبان می خواهند به ما آسیب برساند. برای آنها مهم نیست که ما برای ناتو در افغانستان کار می کنیم یا برای نیروهای امریکایی. "
نور بخش، که به دلیل نگرانی های امنیتی از نام مستعار کار می گیرد، ترجمان دیگریست که با نیروهای ناتو کار می کند و نگرانی های مشابه دارد.
نور بخشِ بیست و شش ساله و پدر دو فرزند به شدت نگرانِ آیندهء خود است، چون درخواست ویزای مهاجرتش به امریکا رد شده است. او می گوید برایش گفته شده است که شواهدِ قطعی که نشان بدهد زندگی او در خطر است، موجود نیست.
اما نور بخش ادعا می کند که او به مرگ تهدید شده است. وی می گوید:
"تماس های تلیفونی تهدید آمیزی را از سوی طالبان دریافت کرده ام. آنها به من گفتند که می دانند که من با کافران کار می کنم.
یک مقام ناتو در مقر این پیمان در بروکسل به رادیو آزادی گفت که این موضوع را جدی می گیرند، اما هیچ مدرک وجود ندارد که نشان دهد که جان ترجمان های افغان شان به علت کار با ناتو با خطرِ خاص یا رو به افزایش رو به رو باشد.
این مقام گفت که ناتو نمی تواند ویزه صادر کند. چون اعطای ویزه در اختیار هر کشور عضوِ ناتوست و به قوانین و پروسیجر های ملی هر کشور عضو بستگی دارد.
از سال 2007، واشنگتن بیش از 2800 ویزا را برای ترجمان های افغان و عراقی و وابستگان شان از طریق برنامه ویزای خاص مهاجرت صادر کرده است.
یک مقامِ وزارتِ خارجهء امریکا به رادیو آزادی گفت که این برنامه آن دسته از ترجمان هایی را در بر داشته که به طور مستقیم با نیروهای مسلحِ ایالات متحده یا در سفارتخانه های ایالات متحده در بغداد و کابل کار کرده اند.
این مقام گفت که برای گسترش برنامهء ویزهء خاص مهاجرت به ترجمان های افغان و عراقی که با ناتو کار می کنند، کانگرس امریکا نیاز به تعدیل قوانین خواهد داشت.
اما، شاداب خان، نوربخش و ده ها همکار دیگر شان ناامید شده اند.
شاداب خان می پرسد که چی تفاوت میان ناتو و امریکایی هاست در حالی که قسمت عمدهء نیروهای ناتو را نیروهای امریکایی تشکیل می دهند و فرمانده ناتو در افغانستان هم یک جنرال آمریکایی است؟
"ما به خاطر کار خود به دشمنان طالبان تبدیل شده ایم و اگر آنها ما را بگیرند ما را نخواهند بخشید."
نور بخش موافقانه می افزاید:
"طالبان هر ترجمانِ را که بگیرند، گردن می زنند. همه ترجمان ها سرانجام با سرنوشتِ مشابهء رو به رو خواهند شد."
اما آنها نتوانسته اند ویزهء مهاجرت به یکی از 28 کشور عضو ناتو را دریافت کنند.
بسیاری از ترجمان ها شکایت دارند که ایالات متحده هزاران ترجمان افغان و عراقی را پذیرفته است، اما واشنگتن از اعطای ویزه به صدها نفر از همتایانِ آنان که سرگرم کار با نیروهای ناتو در افغانستان استند، خودداری می کند.
نیروهای نظامی ایالات متحده بخش عمده ای از نیروهای ناتو را تشکیل می دهند و رهبری کمپین نظامی آن را درین کشور به عهده دارند.
شاداب خان، که نام اصلی خود را از ترس امنیتش مخفی نگاه داشته، ترجمانِ 35 سالهء افغان است که با ناتو همکاری می کند.
او شش سال می شود که همراه با نیروهای ناتو کار می کند و این نیروها را در ماموریت های خطرناک همراهی کرده است.
با خروج برنامه ریزی شدهء اکثر نیروهای ناتو از افغانستان در پایان امسال، خان آیندهء خطرناک و نامطمینِ را برای خودش می بیند. او در صحبت با رادیوآزادی گفت:
"ما به یقین می دانیم که زندگی ما در خطر است. ممکن است که آنها [ طالبان ] دیده باشند که ما با نیروهای ناتو کار می کنیم. "
شاداب خان می خواهد که از افغانستان بیرون شود و آیندهء امنِ را برای همسر و پسرش رقم زند. اما ناتو کمک نمی کند چون نمی تواند به کشورهای عضوِ خود ویزه صادر کند.
شاداب خان می گوید، واشنگتن هم درخواستش را برای ویزهء مهاجرت رد کرده است .
"من و دیگر همکارانم، که با ناتو کار می کنیم، زمانی که برای دریافت ویزهء مهاجرت خاص امریکا یا اس،آی، وی درخواست دادیم، رد شدیم. چون ما با ناتو قرارداد داریم نه با امریکایی ها."
او این را در درخواستی اینترنتی که روی آن 12 نفر دیگر که با نیروهای بین المللی کمک به امنیت تحت رهبری ناتو در افغانستان کار می کنند، امضا کرده اند، نوشته است.
“زندگی ما در خطر است، صرف نظر ازین که ما برای ناتو کار می کنیم یا با امریکایی ها."
او افزود:
"ما ترس داریم که طالبان می خواهند به ما آسیب برساند. برای آنها مهم نیست که ما برای ناتو در افغانستان کار می کنیم یا برای نیروهای امریکایی. "
نور بخش، که به دلیل نگرانی های امنیتی از نام مستعار کار می گیرد، ترجمان دیگریست که با نیروهای ناتو کار می کند و نگرانی های مشابه دارد.
نور بخشِ بیست و شش ساله و پدر دو فرزند به شدت نگرانِ آیندهء خود است، چون درخواست ویزای مهاجرتش به امریکا رد شده است. او می گوید برایش گفته شده است که شواهدِ قطعی که نشان بدهد زندگی او در خطر است، موجود نیست.
اما نور بخش ادعا می کند که او به مرگ تهدید شده است. وی می گوید:
"تماس های تلیفونی تهدید آمیزی را از سوی طالبان دریافت کرده ام. آنها به من گفتند که می دانند که من با کافران کار می کنم.
یک مقام ناتو در مقر این پیمان در بروکسل به رادیو آزادی گفت که این موضوع را جدی می گیرند، اما هیچ مدرک وجود ندارد که نشان دهد که جان ترجمان های افغان شان به علت کار با ناتو با خطرِ خاص یا رو به افزایش رو به رو باشد.
این مقام گفت که ناتو نمی تواند ویزه صادر کند. چون اعطای ویزه در اختیار هر کشور عضوِ ناتوست و به قوانین و پروسیجر های ملی هر کشور عضو بستگی دارد.
از سال 2007، واشنگتن بیش از 2800 ویزا را برای ترجمان های افغان و عراقی و وابستگان شان از طریق برنامه ویزای خاص مهاجرت صادر کرده است.
یک مقامِ وزارتِ خارجهء امریکا به رادیو آزادی گفت که این برنامه آن دسته از ترجمان هایی را در بر داشته که به طور مستقیم با نیروهای مسلحِ ایالات متحده یا در سفارتخانه های ایالات متحده در بغداد و کابل کار کرده اند.
این مقام گفت که برای گسترش برنامهء ویزهء خاص مهاجرت به ترجمان های افغان و عراقی که با ناتو کار می کنند، کانگرس امریکا نیاز به تعدیل قوانین خواهد داشت.
اما، شاداب خان، نوربخش و ده ها همکار دیگر شان ناامید شده اند.
شاداب خان می پرسد که چی تفاوت میان ناتو و امریکایی هاست در حالی که قسمت عمدهء نیروهای ناتو را نیروهای امریکایی تشکیل می دهند و فرمانده ناتو در افغانستان هم یک جنرال آمریکایی است؟
"ما به خاطر کار خود به دشمنان طالبان تبدیل شده ایم و اگر آنها ما را بگیرند ما را نخواهند بخشید."
نور بخش موافقانه می افزاید:
"طالبان هر ترجمانِ را که بگیرند، گردن می زنند. همه ترجمان ها سرانجام با سرنوشتِ مشابهء رو به رو خواهند شد."
