چرا تعداد مواشی در افغانستان کاهش یافته است؟

وزارت زراعت افغانستان می گوید که برنامه های را در رابطه به انکشاف مواشی و جلوگیری از قاچاق آن روی دست گرفته اند.

برنامه های انکشاف مواشی در افغانستان از سوی وزارت زراعت در حالی روی دست گرفته شده که باشنده گان کابل، کاهش مواشی را یکی از دلایل بلند رفتن قیمت گوشت در بازار ها می دانند.

محمد عارف امانیار رییس خدمات مالداری وزارت زراعت افغانستان به رادیو آزادی گفت که برنامه های را روی دست دارند که با تطبیق آن در آینده نزدیک این مشکل حل خواهد شد:

"یکی بخاطر رشد و انکشاف مواشی کارهای را اقدام کرده ایم و دیگر در مورد منع کشتار این حیوانات پروگرام، مقرره و اصولی را روی دست داریم و دیگر اینکه ما اقدامات ویژه در مورد منع قاچاق داریم."

وی از ثبت 8030 فارم مرغداری، 256 فارم گاو شیری و 69 فارم گوسفنداری در سطح افغانستان نیز خبر داد.

این در حالیست که باشنده گان کابل علت کاهش مواشی و بلند رفتن نرخ گوشت را خشکسالی ها و صادرات حیوانات به خارج از کشور می دانند.

آنان همچنان ابراز نگرانی کرده اند که اگر جلو این کار گرفته نشود، در آینده نسل گوسفند و گاو های وطنی از بین خواهد رفت.

سه تن از این باشنده گان، عبدالمتین، اکبرنیازی و فهیم در این رابطه چنین گفتند:

"روز به روز مواشی در حال کم شدن است، خشکسالی آمده، آب نیست، علف نیست که بخورد."

"مواشی قاچاق می شود، قبلاً به ایران می شد، جلوگیری شد، اما اکنون به پاکستان کم نی بسیار زیاد برده می شود، و قاچاق گوسفند، بز و مواشی خورد علت اصلی قیمت شدن گوشت و مواشی در کابل است."

"ما توجه وزارت زراعترا میخواهیم که جلو این کار را بگیرد، و گوشت هایکه وارد کشور می شود بی کیفیت بوده و همه از پاکستان میآید."

این در حالیست که در یک گزارش مقاسیه یی سازمان خوراکی و زراعت ملل متحد از سال 1358 تا 1381 آمده که 11 میلیون کاهش در نسل گوسفندان افغانستان به میان آمده است.

در عین حال برخی از قصابان هم در رابطه حرف های دارند.

سه تن از آنان عبدالستار، زرگی و احمد جاوید به رادیو آزادی گفتند:

"گاو ها را از نقاش خریده ام به کوتل برای فروش میبرم، این گاو ها همه پاکستانی است، وطنی خو هیچ نیست."

"ما این مواشی را از پاکستان می آوریم، مال وطنی بخاطر نمی آوریم که زراعت باقی نمانده است و فارم هم نداریم، حیات مواشی کم است بخاطریکه در یک جای آب و در جای دیگرعلف نیست."

"کشتار هر چه که می شود در این محل که ما می کشیم این محل شخصی است، دولتی نیست، ما از دولت می خواهیم که کشتارگاه منظم، مجهز، پاک و صحی برای ما اعمار کند."

در این حال برخی از مالداران و قصابان از دولت خواستند تا برایشان فارم ها، چراگاه ها، چاه های آب و کشتارگاه ها را در ولایات کشور اعمار نماید.

بر اساس معلومات وزارت زراعت و مالداری، علفچر های خشک شده دامنه ‌های کوه هندوکش تقریباً به 31 ميليون هکتار يعنی 49فیصد می رسد که تقريباً نصف خاک افغانستان را تشکيل می‌ دهد.

طبق ارزيابی متخصصين کشاورزی، افغانستان گنجايش 310 ميليون حيوان، يعنی 110 ميليون گاو، صد ميلیون گوسفند و 100 ميليون ساير حيوانات و پرندگان را دارد.

این در حالیست که مسوولان وزارت زراعت و مالداری گفته اند، باور دارند که در ده سال آینده افغانستان نه تنها از لحاظ مواشی و لبنیات خود کفا خواهد شد، بلکه صادر کننده آن به بیرون از کشور هم خواهد بود.

تمیم اخگر