درس خواندن در پوهنتون برای معلولین در کشوری مثل افغانستان، بسیار دشوار است و اگر این معلولیت نابینایی باشد، ممکن مشکلات بیشتر گردد. اما یازده جوان نابینا برای اولین بار موفق شده‌اند با سپری کرد امتحان کانکور ویژه نابینایان، وارد پوهنتون کابل شوند. لینا یکی از این محصلان است که رویای خبرنگار شدن را نیز در سر دارد.
سلسله اتل در این مورد گزارش تهیه کرده است:
استاد در حال لکچر دادن به جمع بزرگ از محصلان است یکی با قلم و کتابچه اش بازی دارد و دیگری به خواب فرو رفته در میان این ها دختری برای یاد گرفتن بهتر درس تلاش می کند.
لینا سراپا گوش است و گاهی رویش را به سمت تخته سفید که در آن چیزی نوشته نشده میگرداند. لینا بدون آنکه یاداشت برداری کند با چشم های بی نورش به نقطه نا معلوم خیره شده و صدای استاد را ضبط می کند.
او در میان دیگر هم صنف‌های دخترش با ظاهر ساده و بدون آرایش، رنگ ناخن، زیورآلات، ناخن‌های کوتاه و با زندگی بی‌رنگ به صنف آمده است.
لینا میگوید با اخذ ۸۵ نمره از کانکور اختصاصی نابینایان در رشته دلخواه اش یعنی پوهنځی ژورنالیزم راه یافته است.
اما چالشی دیگری که سر راهش است این است که پروسه امتحان دهی آنها متفاوت از سایر محصلان بوده و در هر سمستر از آنها امتحان تقریری اخذ می شود:
" ختم سال ۱۳۹۳ از لیسه مسلکی نابینایان فارغ شدیم با اخذ ۸۵ نمره در کانکور اختصاصی ویژه نابینایان که همه ساله برگزار می شود در انتخاب اولم ژورنالیزم کامیاب شدیم. "
لینا هرچند درک کرده که خبرنگاری برای یک شخص نابینا دشوار است، اما هنوزهم امیدش را از دست نداده است.
او انتظار دارد که اگر نتواند در بازتاب صدای تمام اقشار جامعه سهم بگیرد، حداقل می‌تواند خواست‌ها و صدای اشخاص دارای معلولیت را به جایی برساند او میگوید هدفش این است که خود کفا شود: " هدف اولم این است که می‌خواهیم که در آینده خودکفا باشم و به فامیل و جامعه خود کمک کنم. از جمله می‌خواهم به افراد دارای معلولیت خدمت کنم و دردهای آنان را بازتاب دهم. "
پروسه امتحان دهی آنها متفاوت از محصلان است در هر سمستر از آنها امتحان تقریری یا شفاهی گرفته می شود.
اعتماد به نفس و اشتیاق لینا به خبرنگاری استادانش را به تعجب انداخته و او را متفاوت از دیگران ساخته است.
صفیه رحیم استاد پوهنځی ژورنالیزم پوهنتون کابل لینا را یک دختر متفاوت می داند، فعالیت های صنفی اش را توصیف کرده و می گوید که بعضاً او از دیگر محصلان نمرات بلند تر می گیرد: " یکی از تفاوت‌های لینا این است که مشتاقانه رشته ژورنالیزم را با انگیزه انتخاب کرده و می‌خواند. "
لینا باور دارد که اشخاص سالم اگر همکار نابینایان باشد، نابینایان را به حیث عضو این جامعه بپذیرند، دوشادوش آنها قرار گرفته و به آنها مزاحمت نکنند معلولان هم می توانند کارهای مهمی را انجام دهند: " همرای نابیناین همکار باشند باعث اذیت و آزار آنها نشده به آنها احترام داشته و آنها را منحیث عضو جامعه بپذیرد. افراد سالم در فعال بودن معلولان خیلی سهم دارد. "
نابینایی یک مشکل عمده یی است و به اساس احصاییه سازمان صحی جهان نزدیک به دو در صد مردم افغانستان نابینا هستند و در مجموع چهار صد هزار نابینا در این کشور وجود دارند.
همچنان در احصایه سازمان صحی جهان گفته شده است که ۱.۷ میلیون تن دیگر در افغانستان تناقص رویت دارند.
از سوی هم وزارت کار و امور اجتماعی می گوید، بر اساس تلاش های این وزارت به اشخاص دارای معلولیت در ادارات دولتی و سکتور های خصوصی باید تبعیض مثبت قایل شوند.
علی افتخاری سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی گفت که در ترکیب اداری هر اداره باید ۳ درصد معلولین سهم بگیرند.
آقای افتخاری در مورد میگوید: " خدمات آموزش و تحصیلی طبق تفاهمنامه ۱۴ درصد سهم بورس برای حمایت از اشخاص دارای معلولیت و فارغان پوهنتون طبق ظرفیت شان در این اداره ها اشتراک کرده می توانند و ادارات هم باید امتیاز مثبت قایل شوند و هر اداره در ترکیب اداری خود ۳ درصد معلولین را جذب کند وزارت کار در حال حاضر همین داد خواهی را دارد. "
مقامات وزارت کار وامور اجتماعی افغانستان میگویند که آنان تلاش دارند تا زمینه آموزش بیشتر و بهتر برای معلولین فراهم گردد و همچنان آنان بتوانند در بخش های گوناگون مصروف کار گردند.
اما معلولین همواره از عدم مساعد بودن زمینه آموزش و کار شکایت کرده اند و گفته اند با آنکه معلولین پرتلاش چون لینا نا بینا وجود دارند اما نهاد های مسئول برای آنان فضای لازم را مساعد نساخته است.
