- دیلی کالر
نشریه دیلی کالر چاپ امریکا به حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان و عراق تمرکز کرده است.
به نوشته نشریه، جو بایدن در حالی به حیث رئیس جمهور امریکا به کار آغاز می‌کند که شمار نیرو‌های کشورش در عراق و افغانستان به کمترین حد خود در دو دهه گذشته رسیده.
در ادامه سخنان کریستوفر میلر سرپرست وزارت دفاع امریکا هم نقل شده که جمعه گذشته گفت، شمار نظامیان ایالات متحده در هر دو کشور به ۲،۵۰۰ تن کاهش یافته است.
میلر همچنان گفته که در جنگ ۲۰ ساله افغانستان بیش از هر زمان دیگر به نقطۀ پایان نزدیک شده اند.
بر اساس اظهارات سرپرست وزارت دفاع امریکا، کشورش از گفت‌وگو‌های صلح تحت رهبری و مالکیت افغان‌ها استقبال می‌کند تا در نتیجه با تفاهم سیاسی، آتش‌بس همه جانبه و پایدار برقرار شود.
به نوشته دیلی کالر، حالا که گفت‌وگو‌های صلح به اداره بایدن به میراث می‌ماند، روشن نیست که آیا این پروسه پیش خواهد رفت؟
نشریه به نقل از جک سولیوان که در اداره جو بایدن به عنوان مشاور امنیت ملی به کار آغاز خواهد کرد، نوشته که دوشنبه گذشته گفت، اداره جدید امریکا، از گفت‌وگو‌ها به نیت نیک در افغانستان حمایت می‌کند.
مذاکره کننده‌های دولت افغانستان و طالبان، از پنجم جنوری مرحله تازه گفت‌وگو‌ها را در دوحه آغاز کرده اند اما دو جانب نتوانسته اند تا روی مسایل مهم آجندای گفت‌وگو‌ها به نتیجه برسند.
- نشنل ریویو
نشریه امریکایی نشنل ریویو هم به بررسی این موضوع پرداخته و پرسشی را مطرح کرده است که ایالات متحده تا چه حد به خروج مکمل نیرو‌ها از افغانستان و عراق نزدیک شده؟
در آغاز مطلب آمده است، در حال حاضر که افغانستان و عراق با تهدید و جنگ شورشیان روبرو اند، شمار نیرو‌های امریکایی در دو کشور خیلی کاهش یافته. در عین حال شماری استدلال می‌کنند که در افغانستان و عراق باید همان تعداد از نیرو‌های نظامی مستقر باشند که برای امنیت سفارت‌ها و دپلومات‌های امریکایی نیاز است.
به باور نشریه، مشکل در اینجاست که سفارت‌های امریکا و کارمندانش از امنیت جدی برخوردار اند اما شهروندان ایالات متحده که در افغانستان و عراق کار می‌کنند، از توجه دور شده اند.
نویسنده پرسشی را هم مطرح می‌کند که یا به صورت محتاطانه، برای مبارزه با تروریزم و حمایت از دولت‌های افغانستان و عراق، شمار محدود از نظامیان امریکایی در هر دو کشور حفظ شوند و یا غیرنظامیان امریکایی در میان خطر‌های بزرگ تنها گذاشته شوند.
نشنل ریویو همچنان می‌نویسد، به باور برخی‌ها، امریکا از افغانستان و عراق دست شسته بناءً پیش از آنکه وقایع تهران و بن غازی تکرار شوند، ایالات متحده باید سفارت‌هایش را در کابل و بغداد ببندد.
نویسنده اما به اقدام سال ۱۹۸۹ امریکا نیز اشاره می‌کند و می‌گوید در آن هنگام که ایالات متحده سفارتش را در کابل بست، افغانستان برای بیش از یک دهه از توجه دور نگهداشته شد که پیامد‌های آنرا همه دیدند.