۱۳ فبروری برابر به روز جهانی "رادیو" است، آگاهان نقش رادیو در اطلاع‌رسانی به مردم را بی‌نظیر می‌دانند.
رادیو از زمان‌های گذشته تاکنون با استفاده صدا در اطلاع‌دهی به مردم بی‌نظیر بوده‌است.
افغانستان که به دلایل گونه‌گون مردم آن دسترسی زیاد به تکنالوژی‌های دگر ندارد و با ناامنی، نبود برق، دسترسی نداشتن به انترنت و چالش‌ها دگر دست و پنجه نرم می‌کنند، از این‌رو شنوندگان رادیو در آن به ویژه در بخش‌های دور افتاده بیش‌تر است.
اطلاع‌رسانی در شرایط دشوار با هزینه اندک و دسترسی به عده زیادی از مردم در دورست‌های کشور از ویژه‌گی‌های این رسانه شنیداری است.
رادیو پس از همه‌گیری ویروس کرونا توانسته در شهرها و روستاهای کشور، مردم را از خطرهای این ویروس آگاه کند.
پس از گسترش ویروس کرونا در افغانستان و ثبت نخستین مورد آن در ۵ حوت سال‌پار تا کنون نقش رادیو در آگاهی‌دهی مردم به ویژه در روستاهای کشور برجسته دانسته شده است.
جان آغا باشنده ننگرهار و عبدالحفیظ باشنده بدخشان در این باره به رادیو آزادی می‌گویند: "در زمان ویروس کرونا اعلاناتی که از طریق رسانه‌ها نشر می‌شد برای مردم بسیار مفید بود به‌گونه خاص به مردم که در مناطق دور دست زندگی می‌کردند و ولسوالی‌ها که مردم زندگی می‌کردند برای آنان مفید بود چرا که آنان نمی‌فهمیدند چگونه از کرونا خود را نجات دهند و یا تدابیر صحی را عملی کنند."
"ما از مدتی که همین‌جا زندگی می‌کنیم این‌جا ما دسترسی به هیچ چیزی نداریم نه تلویزیون نه چیزی دیگری و همین پیام و یگان مشکلات کرونایی را ما از طریق همین رادیوها می‌شنیدیم و آن را در زندگی‌مان عملی می‌کردیم."
مسوولان وزارت صحت‌عامه نیز می‌گویند که در زمان همه‌گیری این ویروس آگاهی‌دهی بیش‌تر از طریق رادیو شده‌است.
دستگیر نظری سخن‌گوی این وزارت به رادیو آزادی گفت: "از آغاز شیوع کرونا تا الحال به تعداد ۲ هزار ۶۳۳ ساعت نشرات آگاهی‌دهی رادیویی از طریق ۱۵۰ چینل رادیویی ملی و محلی غرض روشن شدن اذهان عامه در مورد توصیه‌های صحی در جلوگیری از مصابیت به ویروس کرونا پخش و نشر شده‌است و هزینه پخش و نشر پیام‌ها از طریق اداره یونسیف تمویل گردیده‌است."
در همین‌حال عبدال‌مجیب خلوت‌گر رئیس اجرایی نی یا حمایت کننده رسانه‌های آزاد افغانستان به رادیو آزادی گفت که بیش از ۷۵ درصد مردم افغانستان رادیو می‌شنوند.
او افزود: "به اساس مطالعات که صورت گرفته بیش‌تر از ۷۵ درصد مردم افغانستان دسترسی کامل به رادیو دارد، در حالی که این دسترسی به تلویزیون به مراتب کم‌تر و حتا در حدود نصف است. ما در جریان کرونا شاهد استفاده بیش از حد رسانه‌ها بودیم به‌خصوص رادیوها در زمینه آگاهی‌دهی و در زمینه اطلاع‌رسانی و این‌که مردم چه‌گونه با این همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ برخورد کنند."
رادیو برای بار نخست توسط گوگلیمو مارکونی دانش‌مند ایتالیایی در سال ۱۸۹۶ اختراع شد، اما حالا آن شکل ابتدایی و ساده‌اش به‌جا نمانده‌است.
هرچند که نخستین دست‌گاه رادیو در سال ۱۳۰۲ خورشیدی در پل آرتل کابل با امکانات کم آغاز به کار کرد و حتا دست‌گاه ضبط صدا نداشت اما پس از سال ۱۳۲۰ رادیو به امکانات بیش‌تر دست یافت.
با گذشت هرسال در کار رادیو نیز تفاوت ایجاد شده، محمود کوچی از خبرنگارانی که نزدیک به ۴ دهه عمرش را وقف کار در رسانه کرده می‌گوید:
"در آن زمان اصلا ما تلفون و مبایل نبود و وقت گرفتن با کسی که کارشناس می‌بودند با آن‌ها کار سهل و آسان نبود به بسیار مشکلات صدا جمع‌آوری می‌شد، باوجود که تکنالوژی نبود ما توسط ریواکس برنامه‌های خود را ایدیت می‌کردیم ریواکس کار مشکلی بود فیته‌هایی بود که در آن ایدیت هم بسیار کار مشکل بود حالی سهولت‌ها زیاد است."
هرچند نی یا حمایت کننده رسانه‌های آزاد در افغانستان تعداد رادیوهای فعال در افغانستان را ۱۹۰ رادیو می‌گوید اما وزارت اطلاعات و فرهنگ این آمار را بیش از ۲۶۰ رادیوی فعال می‌داند.
یونسکو ۱۳ فبروری را در سال ۲۰۱۲ روز جهانی رادیو نام نهاد، هرسال از این روز به هدف ارج‌گذاری به اطلاع‌رسانی با استفاده از این وسیله، بزرگداشت میشود.
بربنیاد معلومات این سازمان در سال ۲۰۱۳ در سراسر جهان ۴۴ هزار دست‌گاه رادیویی وجود داشت، با این همه اگرچه رادیو از رسانه‌های قدیمی جهان می‌باشد اما تاکنون شنونده‌های زیادی دارد و از آن کاسته نشده‌است.
