خروج تمامی نیروهای بینالمللی از افغانستان تا چند ماه دیگر، نگرانی مالکان برخی از رسانههای خصوصی در این کشور را بیشتر کرده.
مالکان برخی رسانهها میگویند که با خروج این نیروها و وضعیت بد اقتصادی، شاید دروازۀ رسانههایشان مسدود شود.
آنان هشدار میدهند که زیر فشارهای بلند اقتصادی مجبور خواهند شد که نیروی کاریشان را کاهش دهند.
شمار کارمندان بخش خبر تلویزیون آسیا یکی از رسانههای محلی در غرب افغانستان به دو تن کاهش یافته.
مقصود احراری، مالک این تلویزیون است.
احراری میگوید که بیش از هر زمانی دیگر در مورد فعالیت رسانهای نگران است. نگرانی او پس از آن افرایش یافته که جو بایدن رئیس جمهور امریکا اعلام کرد که تمام نیروهای امریکایی تا ماه سپتمبر از افغانستان بیرون خواهند شد.
او طی ده سال اخیر به ارزش بیش از نیم میلیون دالر امریکایی بر تأسیس چهار تلویزیون در هرات هزینه کرده.
احراری امتیاز دو تلویزیون و یک رادیو را فروخته و حالا میخواهد که نیروی کاری تلویزیون آسیا را به حداقل برساند.
او دلیلش را این گونه بیان میکند: "با اعلام خروج نیروهای خارجی از افغانستان، متأسفانه ۵۰ درصد از کارکنان خود را از دست دادیم. عایدات از انجوها و مؤسسات بوده که صفر شده و ما بازار هرات را متأسفانه ۵۰ درصد از دست دادیم. وضعیت اقتصادی بازار در کل خراب است و مردم سرمایهگذاری روی تبلیغات نمیکنند. هم چنان از لحاظ روحی، روانی و فزیکی امنیت ما به خطر مواجه شده."
در دوران حاکمیت گروه طالبان در نیمۀ دوم دهۀ نود میلادی، تنها رادیو «صدای شریعت» و چند روزنامه در افغانستان فعالیت میکرد.
طالبان در آن زمان مخالف سرسخت تلویزیون بودند.
اما پس از سقوط ژریم طالبان در سال ۲۰۰۱، فعالیت رسانهای در افغانستان به طور چشمگیری افزایش یافت. گسترش فعالیت رسانهها از بزرگترین دستاوردهای دو دهه اخیر در افغانستان پنداشته میشود.
خلیل امیری، نخستین رادیوی خصوصی را چهارده سال قبل در هرات فعال کرد و پس از آن صاحب امتیاز یک تلویزیون خصوصی شد.
او همچنین با ایجاد یک رادیو در فراه، یکی از ولایتهای ناامن، برای ترویج «آزادی بیان» تلاش کرد.
اما در چند ماه گذشته او شاهد کاهش فعالیت رسانهای اش بوده.
امیری گفت: "ما تشکیلات خود را ۵۰ درصد کم کردیم. اشتهارات ما از مؤسسات داخلی و خارجی زیر ۵۰ درصد شده. هم از نگاه اقتصادی و امنیتی و آزادی بیان که با خروج نیروهای امریکایی بسیاری از رسانهها حتی در ولایت هرات که یک ولایت دست اول است، شاید یک الی دو رسانه روی پای خود بایستد."
مجیب خلوتگر، رئیس اجرایی نی نهاد مستقل حامی رسانهها در افغانستان است.
او به رادیو آزادی گفت که در یک سال اخیر دروازههای چندین رسانه در ولایتهای مختلف افغانستان مسدود شده.
خلوتگر میگوید: "در یک سال اخیر ما شاهد بسته شدن 50 رسانه در سراسر افغانستان بودیم. تقریباً در همه در ولایات بوده و چیزی که خیلی مهم است، بعد از اعلام خروج نیروهای بینالمللی از افغانستان من فکر میکنم رسانهها در یک حالت گیجی قرار دارند و نمیدانند که آینده چه خواهد شد."
اکنون ۲۰ تلویزیون و ۲۰ رادیو در هرات فعالیت میکند.
اما مالکان برخی رسانهها نگران اند که مبادا با خروج کامل نیروهای امریکایی تا ماه سپتمبر از افغانستان بسیاری از این رسانهها از فعالیت باز مانند.
رسانهها در یک سال گذشته با خشونتهای فزاینده هم مواجه بوده اند. از ماه نومبر پارسال، چند خبرنگار به شمول الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی کشته شدهاند.
به تازگی، دیدبان حقوق بشر در بیانیهای گفت که قوماندانان و جنگجویان طالبان در سراسر افغانستان به طور لفظی و تحریری خبرنگاران را تهدید میکنند. اما طالبان این را رد کردهاند.
عفو بینالملل هم در بیانیهای گفته کارمندان رسانهای در افغانستان سال پر از تهدید، ارعاب، آزار و اذیت و حملههای خشونتبار را پشت سر گذاشتند.
این نهاد از مسئولان خواسته که در حراست و حفاظت از روزنامه نگاران و روزنامه نگاری در افغانستان به صورت جدی اقدام کنند.
در هرات، امیری از جامعۀ جهانی میخواهد، نگذارد که آزادی بیان در افغانستان تضعیف و صدای رسانهها خاموش شود.