حزب التحریر، حزبی که به دنبال ایجاد خلافت اسلامی در سراسر جهان فراتر از مرزهای افغانستان است و قوانین ایجاد شده از سوی حکومت کنونی افغانستان را در تقابل با تفکر اسلامی می‌داند.
این حزب ۶۸ سال پیش از سوی تقی الدین النبهانی در فلسطین ایجاد شد، اما پس از آن فراتر رفت و در کشورهای اسلامی زیادی رخنه کرد، اما در این اواخر به شمول تاجیکستان، ازبیکستان، اندونیزیا، بنگله‌دش و ترکیه در بسیاری از کشورهای اسلامی بر فعالیت این حزب محدودیت وضع شده است.
فعالیت حزب التحریر در افغانستان
حزب التحریر در سال ۲۰۰۳ در افغانستان آغاز به فعالیت کرد و به جلب و جذب مردم پرداخت، اما فعالیت این حزب با مخالفت‌هایی هم همراه شد.
واکنش به فعالیت حزب التحریر در افغانستان در سطح بالاتر آن در سال ۲۰۱۵ از سوی عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی وقت نشان داده شد.
او در ماه نومبر همین سال حزب التحریر را بخش ملکی سازمان‌های تروریستی دانست.
از سوی دیگر امرالله صالح، معاون نخست ریاست جمهوری در ماه فبروری سال‌جاری میلادی گفت، این حزب در وزارت عدلیه ثبت نیست و پس از این اجازۀ فعالیت ندارد.
آقای صالح برخی از اعضای حزب التحریر را به داشتن رابطه با برخی گروه‌های تروریستی متهم کرد و خطاب به آنان اظهار داشت که از تبلیغات ضد حکومتی دست بردارید.
آیا حکومت توانسته که جلو فعالیت حزب التحریر را بگیرد؟
با گذشت نزدیک به سه ماه از هشدار معاون نخست رئیس جمهورو غنی در پیوند به تهدید فعالیت حزب التحریر هیچ یک از نهادهای امنیتی و استخباراتی حاضر نیست که از کارهای صورت گرفته در راستای منع فعالیت این حزب گزارش ارائه کند.
در کنار این حزب التحریر هنوز در سراسر کشور فعالیت دارد و مسئولانش می‌گویند که حکومت برای اثبات اتهام‌هایش هیچ مدرکی ندارد.
سیف‌الله مستنبر، مسئول مطبوعاتی این حزب در افغانستان به رادیو آزادی گفت:" این اتهامات همه تاپه‌هایی هستند که غرب به مسلمانان می‌زنند و با این نام‌ها می‌خواهند به جنگ خود با امت اسلامی ادامه دهند و در همه سرزمین‌های اسلامی دخالت کنند تا مانع بیداری دوبارۀ مسلمانان شوند و به وحدت سیاسی و جغرافیایی دست نیابند و نظام اسلامی خود را دوباره تأسیس نکنند."
با آن که بر اساس قانون افغانستان هر حزب سیاسی برای جواز فعالیتش باید در وزارت عدلیه ثبت شود، اما حزب التحریر این سند را هم ندارد.
سخنگوی این حزب می‌گوید که به وزارت عدلیه مراجعه کردند، اما به این دلیل که پالیسی این وزارت مغایر هدف حزب التحریر (برپایی نظام خلافت جهانی) است و قوانین طرح و تدوین شده برای تأسیس احزاب هم غیراسلامی است، آنان به هیچ نتیجه‌ای دست نیافتند.
مادۀ سی و پنجم قانون اساسی افغانستان و برخی ماده‌های مقررۀ تأسیس احزاب سیاسی تمام شرایط فعالیت احزاب سیاسی را تشریح کرده که یک اصل اساسی آن ثبت شدن در وزارت عدلیه است.
رادیو آزادی با وزارت عدلیه افغانستان تماس گرفت، اما راضیه عبداللهی، مسئول مربوطۀ آن با وجود اعلام آمادگی، حاضر به گفت‌وگو در این باره نشد.
چرا حزب التحریر نمی‌خواهد که جواز فعالیت رسمی بگیرد؟
عبدالستار سعادت، آگاه امور حقوقی می‌گوید: "اینکه آنان بر ایجاد خلافت اسلامی تأکید می‌کنند، در اصل آنان خودشان را مکلف نمی‌دانند که خود را در وزارت عدلیۀ یک کشور راجستر کنند، چون که آنان مخالف نشنلیزم هستند و این مفاهیم را به رسمیت نمی‌شناسند."
به گفته آقای سعادت، این تفکر حزب التحریر سبب شده که در شماری از کشورها به مثابۀ یک جریان هراس‌افگن شناخته شود.
آیا حزب التحریر برای افغانستان یک تهدید است؟
مسئولان این حزب می‌گویند که اساس آنان اسلام است و در هیچ کشوری فعالیت مسلحانه انجام نمی‌دهند، با گروه‌های تروریستی هم روابط ندارند و دست به افراطیت هم نمی‌زنند.
سیف‌الله مستنبر، مسئول مطبوعاتی این حزب در افغانستان به رادیوی آزادی گفت: "اگر قوانین افغانستان به گونۀ کامل اسلامی باشد و تنها از اسلامی سرچشمه بگیرد، در آن صورت هیچ یک از فعالیت‌های حزب التحریر خلاف اسلام نیست."
اما نجیب‌الله آزاد، فعال سیاسی و رهبر جنبش باور می‌گوید، این گونه سرکشی‌ها از قوانین زمینۀ مداخلات استخبارات بیرونی را فراهم می‌کند: "این‌گونه حرکت‌ها راه‌ها را برای استخبارات بیرونی باز می‌کند که زیر نام این گونه حرکت‌ها منافع دیگر کشورها را تأمین می‌کند و منافع افغانستان را با خطر مواجه می‌کند و همواره از آدرس این گونه حرکت‌ها برای آن (افغانستان) مشکل ایجاد شده است."
اما عبدالستار سعادت، آگاه حقوقی می‌گوید، در حالی که افکار و نظام‌های جهان کنونی نسبت به گذشته‌ها تغییر کرده، حزب التحریر خواهان برپایی یک خلافت اسلامی جهانی است و رسیدن به آن از امکان به دور است: "اگر آنان این نظام‌ها را به چالش بکشند یا هم سقوط دهند و یا هم قدرت را به دست بگیرند، آن غیر از راه انتخابات خواهد بود، چون که آنان به انتخابات باور ندارند، پس از آن آنان برای افغانستان خطر به شمار خواهند رفت و این مفکوره عملی نیست."
در همین حال طالبان می‌گویند که این حزب در مناطق تحت کنترل این گروه فعالیت ندارد.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی این گروه به رادیو آزادی گفت، در مناطقی که آنان حاکمیت دارند، این گروه حضور ندارد و اگر از آدرس این حزب تهدیدی متوجۀ آنان شود، برضدشان اقدام خواهند کرد.
حزب التحریر خروج نیروهای خارجی را از افغانستان یک موضوع عادی می‌داند، چون به قول مسئولان آن، تمام حکومت‌هایی که بیرون از چوکات خلافت اسلامی حاکم هستند، برای این حزب قابل قبول نیست.
حزب التحریر در افغانستان دفتر و شعبۀ رسمی ندارد و در کل زیر قیادت یک امیر به گونۀ پنهان فعالیت دارد.
این حزب منابع تمویلش را کمک اعضای آن می‌داند.
اینکه حزب التحریر اساس کارش را رسیدن به یک خلافت اسلامی در سراسر جهان می‌داند و به پول، ملت، قوم و مسایل دیگر باور ندارد، به همین دلیل شمار اعضایش را اعلام نمی‌کند.
