مسوولان کمیته مصونیت خبرنگاران در بدخشان می‌گویند که در جریان دو ماه گذشته در این ولایت ۵۰ درصد خبرنگاران دست از کار رسانه‌یی کشیده اند.
آنان دلیل این کار را اعلام خروج نیروهای خارجی از افغانستان، افزایش ناامنی‌ها و تهدیدهای پیهم خبرنگاران از سوی گروه‌های مختلف و نبود امتیاز کافی از سوی شبکه‌های خبری گفته اند.
سمیه طراوت ۲۳ ساله دانشجوی سال چهارم رشته ژورنالیزم پوهنتون بدخشان سه سال به عنوان مجری برنامه‌های تفریحی و گوینده خبر در رادیوی محلی صدای بانوان در مرکز بدخشان کار کرد.
اکنون سمیه می‌گوید دو ماه می‌شود که به دلیل افزایش تهدیدهای امنتیی در بخش‌های مرکز بدخشان کار خبرنگاری را رها کرده است.
سمیه گفت: "مدت چهار سال من در این رسانه کار کردم. اکنون نظر به تهدیدات و ناامنی‌ها مجبور شدم که دست از کار رسانه‌ای بردارم و مانند یک زن بی سواد مصروف کارهای خانه شوم."
احمد تمیم تنها یکی دیگر از کارمندان رسانه‌یی در بدخشان هم به رادیو آزادی می‌گوید که چندین بار از سوی افراد ناشناس تهدید به مرگ شده. اما او هنوز هم به کار در رسانه ادامه می‌دهد.
تنها گفت: "چند مدت می‌شود که از طرف شب به من تماس آمد و گفت که من مسوول امارت اسلامی در بدخشان هستم و تو دیگر حق نداری که در رسانه کار کنی."
ناجیه سروش رئیس رادیو صدای بانوان در بدخشان می گوید که پس اعلام خروج قوت‌های خارجی از افغانستان، ناامنی‌ها در بدخشان افزایش یافته و کار برای خبرنگاران زن مشکل‌تر شده.
به گفتۀ او در جریان کمتر از دو ماه ۱۲ کارمند رسانه‌یی او که همه بانوان بودند، دست از کار خبرنگاری برداشته اند.
سروش افزود: "بقیه کارمندان که با من هستند همه روزه از آدرس‌های مختلف توهین و تحقیر می‌شوند. و واقعاً خسته شدیم که هر روز برای شکایت به امنیت ملی برویم واقعاً از دست ناامنی‌ها خسته شدیم."
لینا شیرزاد مسوول کمیته مصونیت خبرنگاران در بدخشان هم می‌گوید که در جریان دو ماه گذشته ده‌ها کارمند رسانه‌یی که اکثر شان را زنان تشکیل می‌دهند، کار رسانه‌یی را رها کردند.
او دلیل این کار را نبود امتیاز، ناامنی و تهدید عنوان می‌کند.
شیرزاد افزود: "۵۰ درصد کارمندان رسانه‌یی بشمول زنان دست از کار در رسانه کشیدند. هر رسانه ما در گذشته تا ۲۵ کارمند داشت. اما حالا این کارمندان به ۱۴ و ۱۵ تن کاهش یافته است و این وانمود می‌سازد که تهدیدات بیش از حد است."
اما ذبیح‌الله مجاهد یک سخنگوی طالبان می‌گوید که این گروه هیچگاه خبرنگاران را هدف قرار نمی‌دهد.
اما چندی قبل پتریشیا گاسمن یکی از مسوولان ارشد سازمان دیدبان حقوق بشر گفته بود که طالبان با خاموش کردن منتقدان از راه تهدید و خشونت، امید‌ها برای حفظ یک جامعه باز در افغانستان را زیر شعاع قرار می‌دهند.
در همین حال مقام‌های حکومتی هم می‌گویند که نیروهای دولتی در تامین امنیت خبرنگاران و کارمندان رسانه‌یی غفلت نخواهند کرد.
در ولایت بدخشان بشمول رسانه‌های دولتی، ۱۱ رسانه صوتی، سه رسانه تصویری وسه ماهنامه چاپی فعالیت می‌کنند.
به گفتۀ مسوولان اکثر این رسانه‌ها به دلیل نبود امکانات، بلند بودن مالیه و نبود عواید در آستانۀ سقوط قرار دارند.
