پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، صدها فامیل در حال کوچ کردن از کابل به ولایتهای مختلف کشور هستند.
این افراد میگویند که کارمند در ادارههای دولتی بودند و در خانههای کرایی زندگی میکردند. به گفته آنان اکنون که وظیفه را از دست دادهاند٬ دیگر توان پرداخت کرایه خانه را ندارند.
کابل شهری باجمعیت شش میلیونی است که در کنار باشندگان کابل، هزاران فامیل از ولایتهای مختلف در این شهر زندگی میکنند.
اکثر کسانی که از ولایتها در کابل مسکن گزین هستند یا کارمند ادارههای دولتی هستند یا هم از نهادهای خصوصی.
اکنون شماری از این افراد میگویند که با حاکم شدن طالبان، ادارههای دولتی فلج شد و هزاران کارمند دولتی در کنار صدها هزار نیروی نظامی بیکار شدند.
مسعود باشنده دره غوربند ولایت پروان از جمله همین افراد است. مسعود با فامیلاش از چند سال به اینسو در قسمت خیرخانه کابل در آپارتمان کرایی با هزینه ۱۵ هزار افغانی در ماه زندگی میکند.
او میگوید٬ حالا که وظیفهاش را از دست داده است دیگر توان پیش برد روزگار و پرداخت کرایه خانه را ندارد و میخواهد دوباره به خانه پدریاش در پروان برود.
مسعود گفت: "بودجه اقتصادی ما تمام شده، وظیفه هم نداریم و منبع اقتصادی هم نداریم که کرایه را پرداخت کنیم. هر چی شد میخواهیم که دوباره به وطن برویم. اونجا خانه از خودمان است. ما سه برادر بودیم هر سه مان وظیفه داشتیم اما حالا تمام ما بیکار هستیم."
محمد ناصر باشنده ولسوالی کوهستان کاپیسا هم مانند مسعود کارمند حکومت گذشته است.
محمد ناصر میگوید٬ او و برادرش وظیفهشان را از دست دادهاند و در خانه کرایی زندگی میکنند و اکنون به مشکل اقتصادی مواجه هستند.
ناصر گفت: "در جریان چهار روز شش فامیل تنها از بلاک ما کوچ کردهاند. دلیل این که کارمند دولت بودند حالی بیکار شدند دیگر توان پرداخت کرایه را ندارند. ماهم دو نفر کارمند دولت بودیم و هردوی مان بیکار شدیم اما تاحال نرفتیم وطن، ببنیم که چی میشود."
عبدالرحمن ۳۴ ساله شش سال میشود که در یکی از بلاکهای رهایشی در کابل نگهبان است.
عبدالرحمن نگران است که با رفتن فامیلها از بلاک مربوط به او، وظیفهاش را از دست بدهد: "ولا اگر کرا نشین از اینجا برود و به صاحب تعمیر پول ندهد بدون شک من را هم جواب میدهد. اینجا کار دیگر نیست مجبور هستیم که به یگان کشور پناه ببریم."
در کنار این که شماری از باشندگان کابل به مشکل کلان بیکاری و فقر اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند٬ برخی از باشندگان ولایتها نیز به امید پیدا کردن وظیفه به کابل آمدهاند.
یکی از این افراد شریف شایق باشنده ولایت بدخشان است. آقای شایق میگوید که کارمند در یکی از نهادهای خصوصی در بدخشان بود و پس از سقوط این ولایت بدست طالبان، کارش را از دست داده است.
شایق گفت: "فعالیت که در بدخشان داشتم متوقف شد و جای که کار میکردم از دست دادم٬ حالا مجبور شدم که به کابل بیایم. تلاش دارم که یک فرصت کاری پیدا کنم. چون اینجا مرکز است و زمینه کار هم از ولایتها کرده بهتر است."
نزدیک به یک ماه میشود که طالبان پس از تصرف ۳۲ ولایت وارد کابل شدند.
از این زمان تا حال هرچند ادارههای دولتی بسته است اما طالبان هفته گذشته بخش مهم کابینهشان را اعلام کردند و گفته اند که بزودی سیستم حکومتداری را در کشور مانند گذشته فعال میکنند و مردم دوباره صاحب وظیفه خواهند شد. گفتههایی که مردم به آن کم باور دارند.