فلیپو گراندی٬ کمیشنر عالی اداره پناهجویان سازمان ملل متحد می‌گوید، افغان‌ها با بی سرنوشتی جدی روبرو شده‌اند.
کمیشنر عالی اداره پناهجویان سازمان ملل متحد UNHCR می‌گوید، باید کمک‌های فوری بشری همین حالا برای افغانستان فراهم شود.
فلیپو گراندی در هفتاد و دومین نشست کمیتۀ اجرائی کمیشنران روز دوشنبه (۱۲ میزان) گفت که باید راه‌ها در یک فرصت زود در یافته شوند تا از سقوط خدمات عامه و اقتصاد افغانستان جلوگیری شود.
گراندی افزود: "میلیون‌ها افغان بیش از ۴۰ سال است که آواره شده‌اند و تحولات اخیر چالش‌های تازۀ را ایجاد کرده. من ماه گذشته به افغانستان سفر کردم. شما از من (و بسیاری دیگر در جامعۀ مدد رسانی ) شنیده‌اید که می‌گویند کمک‌های بشردوستانه گسترده و بدون قید و شرط باید فوراً انجام شود. عدم اجرای فوری این راه حل‌ها، در ظرف چند هفته نه در مدت زمان بیشتر، بحران را تشدید می‌کند. و اگرچه من همیشه در پیش بینی‌های مربوط به جابجایی جمعیت محتاط بوده ام، اما معتقد استم که چنین وضعیت بحرانی باعث آواره شدن جمعیت بزرگ در داخل و ممکن بی جا شدن در خارج شود."
کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان گفته که باید در موارد کلیدی از جمله حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها وارد گفتگوهای سازنده با طالبان شوند.
او که نگرانی‌هایش را در مورد ظرفیت کشورهای همسایه از جمله ایران و پاکستان شریک ساخته زیرا در چهار دهه گذشته، این کشورها از نسل‌های افغان‌ها میزبانی کردند و اکنون شاید ظرفیت‌شان رو به تمام شدن است.
به گفتۀ فلیپو گراندی، در حال حاضر بیش از ۳۰۰ هزار پناهجوی افغان در ترکیه هم بسر می‌برند.
او از این کشورها سپاسگزاری کرده اما تاکید ورزیده که باید از بحران پناهجویی افغان‌ها جلوگیری شود.
آقای گراندی می‌گوید که باید کشورهای میزبان پناهجویان افغان، از کمک‌های بین‌المللی مستفید شوند تا برای این پناهجویان رسیده گی کرده بتوانند.
در کنار پناهجویان، بیجا شده‌های داخلی هم از نگرانی‌های بزرگی است که افغانستان با آن روبرو شده.
ضیا گل باشنده ولایت کندز است. او که در خانواده‌اش مرد ندارد، از نرسیدن کمک و نداشتن سرپناه خیلی شکایت دارد: "این چه نوع عدالت است، چه نوع مسلمانی است. چرا عقب فقیر می‌گردند. از کجا مرد کرایی بیاوریم و بگوییم که مرد داریم. چهار یا پنج خانواده استیم که همه ما بی سرپرست استیم."
در حال حاضر در کابل هزاران تن در جاده‌ها و پارک‌ها شب و روز شان را سپری می‌کنند. در میان آن‌ها کودک خورد سال، زن و مرد بزرگسال و بیماران هم شامل اند.
نور آغا نوری از ولایت تخار آواره شده. او خواهان کمک فوری جامعه جهانی و سازمان ملل متحد برای بیجا شده گان است: "تا هنوز کمک خاصی برای ما صورت نگرفته. در خانواده ۷ نفر استیم. شب هم غذا نخوردیم و چاشت امروز هم کسی برای ما غذا نیاورده. ما از جامعه جهانی و سازمان ملل می‌خواهیم تا برای ما به زودترین فرصت، با کمک‌های خوب برای ما رسیدگی کند."
پیش از این نهادهای مختلف از جمله سازمان غذایی جهان و صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) نیز گفته بودند که وضعیت افغانستان از نظر غذایی برای کودکان افغان بسیار خطرناک است.
سوء تغذیه یکی از چالش‌های بزرگ برای کودکان در افغانستان دانسته شده.
سازمان ملل متحد پیش از این گفته بود که برای کمک به حدود نیمی از جمعیت افغانستان که شامل نزدیک به ۲۰ میلیون تن می‌شود، به ۲۰۰ میلیون دالر کمک فوری نیاز دارد.
اما تا هنوز به این در خواست رسیده گی نشده و با آن که ماه سپتمبر در اجلاس سازمان ملل متحد در ژنیو به کمک ۱.۲ میلیارد دالری با افغانستان تعهد صورت گرفت، تا هنوز از آغاز مدد رسانی با افغان‌ها خبری نیست و معلوم هم نیست که این پول چه زمانی در دسترس نهادهای کمک‌رسانی قرار خواهد گرفت؟
