"امسال بسیار خشکسالی بود، حاصلات ما از صد در صد به بیست درصد رسیده است."
ظهور ۲۳ ساله یکی از دهقانان روستای قلعه نو از ساحات مرکزی ولایت پروان است.
او در یک جریب زمینش زردک کاشته است. ظهور از تاثیر خشکسالی و افزایش بهای کود کیمیایی بر حاصلات امسالش به رادیو آزادی بیشتر گفت: "سال گذشته کودسفید یکهزار و پنجاه افغانی بود؛ اما امسال به دوهزار و پنجصد افغانی رسیده، پیاز سالپار سیر هشتاد افغانی بود؛ اما امسال سیر سی و چهل افغانی فروختیم."
او نان آور خانواده هشت نفری است. اما میگوید که امسال ورشکست شده است: "دلیلش این بود که خشکسالی آمد و آب به درستی به مزارع ما نرسید، زراعت ما سوخت و در کل این سبب پسماندن کشت و کار ما شد."
ظهور بخاطر زیانمندشدن از خشکسالی و مشکلات ناداری که همگام با فصل زمستان پر مصرف با آن روبهرو شده نگران است
دهها دهقان محلی دیگر هم حکایتی مشابه دارند.
حاجی سید احمد هفتاد ساله در روستای گذر اکرم خان ولایت پروان زندگی میکند.
او میگوید که از نوجوانی به کار دهقانی روی آورده و تا حالا بر کمتر از یک جریب زمینی که از پدر برایش میراث مانده، کار میکند.
سید احمد ضمن مقایسۀ سالهای گذشته با امسال از مسئولان امور کمک میطلبد: "چند سال پیش در این موسم سال به دلیل برف و باران هیچکس در زمین قدم زده نمیتوانست؛ اما اکنون خشکسالی است، زمین خشک است، به دلیل کمبود آب کشت و زراعت میسوزد و از بین میرود. دولت برای ما بهای کود را پایین بیاورد، کمک و همکاری کند تا ما آرام باشیم."
برخی از ساکنان ولایت پروان به این باور اند که خشکسالی به مشکل اقتصادی مردم افزوده است.
روح الله سنگر فعال اجتماعی در ولایت پروان به رادیو آزادی گفت که از کدام برنامه برای بهبود وضع اقتصاد مردم خبری نیست: "با توجه به این که میزان فقر و بیکاری در افغانستان بیشتر شده، به خصوص در ولایت پروان، پولها هم از طرف جامعۀ جهانی منجمد شده است. هیچ نوع برنامه برای رفع چالشهای اقتصادی و مشکلات بیکاری و فقر وجود ندارد. در ضمن، این خشک سالی فاجعۀ بزرگی را برای مردم افغانستان و ولایتهای شمال کابل ببار خواهد آورد. مردم ولایت پروان بیشتر زراعت پیشه استند و از همین طریق زندگی خود را به پیش میبرند. اگر حکومت برای رفع این مشکلات برنامه نداشته باشد، یک فاجعه بزرگ برای مردم خواهد بود."
مسئولان محلی حکومت طالبان در پروان ظاهراً طرحی مدونی برای فقرزدایی در کوتاه مدت ندارند.
بریالی ملکزاده یکی از مسئولان ریاست زراعت ولایت پروان به رادیو آزادی گفت که باید ذخیرههای آبی ساخته شوند: "در زمستان گذشته بارندگی کم بود؛ در جریان سال شاهد بارندگی نبوده ایم. حتی بالای آب نزاع وجود داشت به دلیل اینکه هر کس کوشش میکرد که زمین خود را آبیاری کند. ولایت پروان منابع آبی فراوان از قبیل دریای غوربند، سالنگ و پنجشیر دارد. راه حل این است که ذخیرۀ آب ساخته شود تا از آب آن در زمان کمبود استفاده شود."
خشکسالی بر مالداری هم تاثیر منفی گذاشته؛ مخصوصاً حال که زمستان در راه است.
ظهور میگوید که در زمستان مواشی آنان مثل گاو و گوسفند برای زنده ماندن به علوفه خشک نیاز دارند، اما خشکسالی علوفه را هم کم کرده و امسال نمیداند که زمستان بر سر مواشیاش چه خواهد آورد.
نهادهای بینالمللی هشدار میدهند که میلیونها نفر در افغانستان با خطر گرسنگی روبهرو اند.
ظهور میگوید منتظر است که به زودی کمک از راه برسد.