دیدبان حقوق بشر می‌گوید؛ زنان بیشترین قربانیان زیر حاکمیت طالبان در افغانستان اند.
به تازگی روز چهارشنبه هفته پیش دو زن به نام‌های فاطمه و شریفه در ولایت بلخ به گونه مرموز کشته شدند.
فرماندهی امنیۀ حکومت طالبان در ولایت بلخ مرگ این دو بانو را تایید می‌کند و می‌گوید عاملان آن شناسایی شده و تحت تعقیب استند: "این خانم‌ها از ولسوالی شولدره ولایت بلخ فرار داده می‌شوند و آنان را انتقال می‌دهند به شهر مزارشریف و در منطقه تنگی شاریان اینها را به قتل می‌رسانند."
این در حالی است که دیدبان حقوق بشر از طولانی شدن فهرست قضایای قتل، بازداشت و ناپدید شدن برخی زنان زیر حاکمیت طالبان ابراز نگرانی کرده است.
هیدر بار مدیر بخش زنان این سازمان رویدادهای سرکوب زنان زیر حاکمیت طالبان را "وحشت‌ناک" می‌داند و از سازمان ملل متحد و دفتر هیئت معاونت ملل متحد «یوناما» در افغانستان می‌خواهد برای پی‌گیری رویدادهای مربوط به زنان در افغانستان گام‌های بی‌درنگ بردارد.
خانم بار گفت: "تنها راه حل برای فعلاً این است که بالای سازمان ملل و یوناما فشار بیاوریم تا نقش فعالی در تعقیب این قضایا داشته باشد، به سرعت تحقیق کند و عمومی صحبت کند، سعی کند به آنچه که واقعاً اتفاق افتاده است پی ببرد و از آنان محافظت کند."
چندی پیش ویدیویی از اعتراف ۲۹ زن معترض در زندان طالبان نشر شد که نزدیک به دو ماه پیش از یک خانه امن در کابل ربوده شده بودند – چیزی که طالبان پیش از انتشار ویدیو بازداشت آنان را انکار کرده بودند.
اکنون گزارش‌ها از رها شدن این زنان زندانی به گوش می‌رسد.
فرزانه ایوبی از زنان معترض به رادیو آزادی می‌گوید، زهرا محمدی، مرسل عیار، وحیده، تمنا زریاب و برخی دیگر زنان از بند طالبان رها شدند: "زهرا جان آزاد شده و ۲۹ زنی که طالبان بازداشت کرده بودند نیز اکثر شان آزاد شدند. زهرا، مرسل عیار، تمنا پریانی آزاد شدند کاملاً خبر استم و مرجان، مدینه، و وحیده جان هم آزد شدند با خانواده‌های شان صحبت کردم."
در همین حال راضیه بارکزی یکی دیگر از زنان معترض رهایی همه این زنان را از بند طالبان تایید می‌کند.
پس از بازداشت‌های پی در پی زنان معترض از سوی طالبان، اعتراض‌ها خاموش شد و دیگر صدای زنان برای تامین حقوق‌شان در جاده‌های کابل شنیده نمی‌شود.
