دفتر سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان (زنان ملل متحد) می‌گوید، حقوق زنان و دختران افغان فوراً باید احیا شود.
زنان ملل متحد ناوقت روز دوشنبه در حساب ایکس خود یا توییتر سابق نوشته است، زنان و دختران افغان باید در تحصیل، کار و رفت و آمد آزاد باشند.
این دفتر سازمان ملل همچنان نوشته که طالبان از زمان حاکمیت دوباره بر افغانستان در سال ۲۰۲۱ تا کنون، بیش از ۵۰ فرمان، دستور و ممنوعیت را بر زندگی زنان و دختران افغان اعمال کرده اند.
این در حالی است که هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد هم در جریان است.
انتونیو گوترش سرمنشی سازمان ملل متحد پیش از این گفته بود که وضعیت حقوق زنان و دختران افغان از موضوعات مورد بحث در این دور نشست‌های مجمع این سازمان خواهد بود.
در همین حال شماری از زنان و دختران افغان ادعا می‌کنند که جامعۀ جهانی در دو سال گذشته اقدام عملی در برابر نقض حقوق بشری به ویژه حقوق زنان و دختران در افغانستان نداشته و به همین دلیل به نتایج نشست‌ها و بیانیه‌هایشان بی‌باور اند.
ویدا باشندۀ کابل می‌گوید، در پی وضع محدودیت‌های طالبان در برابر کار زنان و دختران وظیفۀ رسانه‌ای خود را از دست داده و اکنون بیکار است.
او در پیوند به نشست‌های این چنینی ملل متحد می‌گوید:
"به حدی این کنفرانس‌ها و برنامه‌های این‌ها برایم زننده بوده و شکننده بوده که من دیگر هیچ وقتی از همچون آدم‌ها درخواستی نمی‌کنم و میزان اعتماد و درخواست من به صفر حتی زیر صفر رسیده."
دنیا، یک تن دیگر از باشند‌گان کابل می‌گوید، جامعۀ جهانی بجای نشست‌ها در برابر عملکرد حکومت طالبان باید اقدام عملی کند:
"تا حال دو سال سپری شده، ما اصلاً نتیجۀ نشست‌هایی که بخاطر زن و دختر افغان صورت می‌گیرد ندیدیم، ما به نشست‌ها ضرورت نداریم، همیش در گفته‌ها و مصاحبه‌هایم گفتیم که حداقل باید اقدام عملی صورت بگیرد نه اقدامی که کتبی باشد و اصلاً جنبه عملی نداشته باشد."
شکریه بارکزی، سفیر نظام پیشین افغانستان در ناروی و عضو ولسی جرگۀ این نظام هم خواستار اقدامات عملی سازمان‌های بین‌المللی از جمله ملل متحد در برابر عملکرد طالبان است:
"زنان افغانستان عمل می‌خواهند از دنیا، آنان می‌خواهند جنبش زنان به رسمیت شناخته شود، صدای زنان افغانستان تاثیر خود را روی پالیسی‌ها و سیاست‌های طالبانی که بطور سیستماتیک در آپارتاید جنسیتی، جنایت علیۀ بشریت و مظالمی که بنام زن این‌ها روی زنان در افغانستان وارد می‌کنند، باید اقدامات جدی صورت بگیرد."
ترنم سعیدی، فعال حقوق زن می‌گوید، افغانستان نیاز به حکومت مردم پسند دارد نه رای زنی با حکومت طالبان.
او به رادیو آزادی گفت:
"مه به عنوان یک شهروند افغانستان به عنوان یک زن افغانستانی و به نمایندگی از زنان معترض افغانستانی به یوناما یا هر کس دیگری که در مسایل افغانستان دخل و تصرف دارند این را می‌خواهم بگویم که ما طالبان را نمی‌خواهیم، ما به هیچ عنوان به طالبان مشروعیت نمی‌دهیم، طالبان یک دولت مشروع و مردم پسند نیستند و دولتی نیستند که مردم آنان را آورده باشند و بر حسب انتخابات مردم آمده باشند."
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در بارۀ این ادعاها پاسخ نداد، اما مقام‌های طالبان بارها ادعا کرده اند که حقوق زنان و دختران افغان را در چهارچوب شریعت اسلام تأمین کرده اند.
ممنوعیت آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیل در پوهنتون، کار در تمام اداره‌های غیردولتی و بیشتر اداره‌های دولتی از ممنوعیت‌هایی مهمی اند که طالبان بر زنان و دختران در افغانستان وضع کرده اند.
با وجود واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی به این محدودیت‌ها و دیگر محدودیت‌های طالبان، آنان تا به حال هیچ یک از این محدودیت‌ها را برنداشته اند.
