بیت ون سکاک، نماینده ایالات متحده در امور عدالت جزایی جهانی، ممنوعیت تحصیل دختران و زنان افغان توسط طالبان را "غیرعادلانه‌ترین" اقدام خوانده و گفته که رفتار اذیت کنندۀ زنان توسط طالبان را از نزدیک زیر نظر دارند.
او دیروز به رسانه‌ها گفت:
"وقتی بحث آموزش دختران مطرح می‌شود، در واقع یک اقدام "غیرعادلانه" از سوی طالبان است. دختران جوان را از برنامه‌ریزی آینده‌شان، فعالیت‌های عمومی، فعالیت در توسعۀ اجتماع محروم کرده است. به همین دلیل ما در تلاش دور کردن این محدودیت‌ها هستیم."
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در بارۀ اظهارات بیت ون سکاک، سفیر ایالات متحده در امور عدالت کیفری بین‌لمللی پاسخی نداد. اما قبلاً گفته بود که تصمیم ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را رهبر آنها گرفته است.
نماینده ایالات متحده در امور عدالت جزایی جهانی رفتار کنونی طالبان با دختران و زنان افغان را به تبعیض یا "آپارتاید نژادی" در افریقای جنوبی تشبیه کرده و افزوده که ایالات متحده هنوز موضع روشنی در مورد "تبعیض" یا آپارتاید جنسیتی در افغانستان ندارد.
اما او همچنین می‌گوید که آنها نمایندۀ ویژه‌ای برای افغانستان دارند که برای حل مشکلات دختران و زنان افغان با طالبان در تماس است.
سیستم حکومتی و قانون آپارتاید یا تبعیض جنسیتی در افریقای جنوبی در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد که تفاوت برخورد با سفیدپوستان و سیاه پوستان را به میان آورد، پس از آن گروه‌های مختلف از جمله کنگرۀ ملی افریقا جنگ علیۀ آپارتاید جنسیتی را به راه انداختند که سرانجام با رهایی نلسون ماندلا، رهبر این کنگره در سال ۱۹۹۰ پیروز شدند.
پیش از این، ریچارد بنت، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد برای حقوق بشر افغانستان، در ۱۹ جون از جهان خواسته بود که "آپارتاید جنسیتی" در افغانستان را به عنوان یک "جنایت بین‌المللی" به رسمیت بشناسد و طالبان را بخاطر ایجاد محدودیت‌ها بر زنان حسابده قرار دهد.
علاوه بر این، برخی از فعالان افغان نیز رفتار طالبان با دختران و زنان را تبعیض‌آمیز خوانده و از موضع جامعۀ جهانی علیه آنان انتقاد می‌کنند.
شیرینه محمدی، فعال و خبرنگار می‌گوید:
"از همه سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهم که در کنار زنان افغان بایستند تا حقوق‌شان به آنها داده شود. ما حقوق خود را در چارچوب اسلامی می‌خواهیم. همه نهادها سکوت کرده‌اند و در کنار زنان افغان نیستند. در تمام موضوعات چون مکتب، پوهنتون و یا هم کار سکوت کردند. "
طالبان در بیش از دو سال حاکمیت‌شان در افغانستان، دختران و زنان را از تحصیل، کار، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی منع کرده و بسیاری از آزادی‌ها از جمله ورزش و سرگرمی را از آنها سلب کرده اند.
