در دل سرمای زمستان فاریاب، شاه محمد نظری، نقاش جوان، با فروش تابلوهای هنری‌اش، لبخند و گرما را به خانه‌های یتیمان و بیوه‌های بی سر‌پناه می‌آورد.
او در سال ۲۰۲۴ از رشته نقاشی پوهنتون هرات سند فراغت دریافت کرد و در روستای قریش زندگی می کند.
نظری به رادیو آزادی بیشتر می گوید:
«در روستای که من زندگی می کنم در این زمستان سرد ، کودکان یتیم و بیوه زنان بی سرپرست آنقدر با مشکلات دست و پنجه نرم می کنند که حتی نان خوردن شب را ندارند. اگرنان شب را پیدا کنند از چاشت را ندارند. همین رقم با مشکلات فراوان زندگی می کنند و کمک های ملل متحد به این روستای دور افتاده نمی آید.»
نظری در ادامه چنین می گوید:
او می گوید بسته های کمکی شامل لباس گرم ، روغن ، آرد ، نمک و چای خشک است به شماری از زنان و مردان نیازمند توزیع شده.
شماری از نیازمندان از این اقدام نظری استقبال می کنند، اما آنان می گویند که به کمک های بیشتر از سوی موسسات ضرورت دارند.
سهیلای ۴۵ ساله یکی از باشندگان محلی به رادیو آزادی چنین می گوید: « من خودم یک زن بیوه استم ، اولاد هایم صغیر است چیزی برای خوردن نداریم . خانه اش آباد شاه محمد نظری برای ما یک مقدار کمک کرد ، حوصله کار کردن را ندارم از دیگر کسان هم که صاحب دارایی هستند میخواهیم برای ما رحم کرده کمک کنند.»
یعقوب آزرده ، روزنامه نگار سابق و فعال مدنی در شمال افغانستان ابتکار نظری را قابل قدر می داند.
« هنر آفرینی های جوان خوش ذوق و خوش سلیقه آقای نظری قابل قدر و ستایش است.»
نظری که به گفته خودش به سبک نقاشی ریالیزم مدرن کار می کند بعد از فراغت از پوهنتون تا به حال ۲۰ تابلو نقاشی کرده است.
این نقاش روستایی که کار نقاشی را در روستا ها آغاز کرده است بر روی ساختمان های مردم دیوارنگاری می کند و پول بدست می آورد.
نظری تابلوهای خود را از ۵ هزار الی ۲۵ هزار افغانی به دیگر شهر های افغانستان و از طریق آنلاین فروخته است.
او به ادامه صحبت هایش افزود که هنر نقاشی اکنون حساسیت برانگیز شده و محدودیت ها درباره نقاشی بخصوص تصاویر زنده جان زیاد است.
طالبان نقاشی موجودات زنده را ممنوع کرده اند. با این وصف، او می گوید تلاش دارد با مردم قریه اش در حد توان خود کمک کند
