ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، روز یک‌شنبه ۱۱ می، در بیانیه‌ای در شبکه ایکس نوشته که این تاکید از جانب ملا هبت‌الله به‌تازگی در یک سمینار یک‌روزه که برای مسئولان استخبارات طالبان برگزار شده بود،صورت گرفته است.
او بدون آن محل برگزاری سیمینار را مشخص کند افزوده که رهبر طالبان همچنان توصیه کرده تا از بازداشت افراد بر اساس شک و گمان نیز جلوگیری شود.
اما در کنار این مسایل،هبت الله آخندزاده در این بیانیه ،استخبارات را ستون فقرات حکومت خود خوانده و افزوده که آنان نباید به هیچ‌کسی اجازه دهند که به‌صورت آشکار یا پنهانی به مقدسات اسلام بی‌احترامی کند.
رهبر طالبان در حالی از مسئولان استخبارات طالبان خواسته تا با زندانیان ظالمانه رفتار نکنند که شماری از افرادی که در زندان‌های استخبارات حکومت طالبان زندانی بوده‌اند، ادعا می کنند که مورد شکنجه‌های شدید قرار گرفته اند.
نرگس سادات، فعال حقوق زنان که در سال ۲۰۲۲ توسط استخبارات طالبان بازداشت شده بود و پس از ۶۶ روز زندان آزاد شد، در صحبت با رادیو آزادی ادعا کرد که در زندان طالبان از لحاظ فزیکی و روانی به‌شدت شکنجه شده است.
طالبان به زندانیان شکنجه های مختلفی می دادند
"طالبان، به زندانیان شکنجه های مختلفی می دادند، مانند شوک برقی، سر را در آب سرد داخل کردن، لت و کوب، شکنجه روحی، اجازه ندادن به خوابیدن، چراغ های داشتند که نور را در چشم های شان می انداخت تا نخوابند، سلول زندان بسیار سرد و وحشتناک بود و بوی بدی داشت."
ظریفه یعقوبی، فعال دیگر حقوق زنان که او نیز مدتی در زندان استخبارات طالبان در قید بوده است، داستان مشابه از این وضعیت روایت می‌کند:
"در زندان طالبان اشکال مختلف شکنجه وجود دارد، لت و کوب و شوک برقی معمول است، اما در ولایاتی که از پوشش رسانه ها دور است، به اساس معلومات من زندانیان زن حتی مورد تجاوز جنسی و شکنجه قرار می گیرند."
در عین حال شماری از آگاهان حقوقی به این باور اند که روند بازداشت، محاکمه، و زندانی کردن افراد مختلف در حکومت طالبان غیررسمی و نقض گسترده‌ی حقوق بشر است.
اختر محمد راسخ یکی از آنان به رادیو آزادی گفت: "طالبان هنوز قوانینی را تصویب نکرده اند که در سطح بین‌المللی قابل تایید باشد و از سوی افغان ها یعنی از سوی لویه جرگه مشروعیت داده شود، بنابراین می‌توانم بگویم افغان‌هایی که به «اتهام »ارتکاب جرم زندان می روند، متاسفانه با برخورد بسیار ظالمانه روبرو می شوند، چون قانون وجود ندارد."
با آن‌که طالبان در گذشته گزارش‌ها درباره بدرفتاری با زندانیان در زندان‌های استخبارات خود را رد کرده‌اند، اما نهادهای مختلف حقوق بشری، از جمله سازمان ملل متحد، بارها گزارش‌هایی درباره بدرفتاری طالبان با زندانیان به‌ویژه در زندان‌های استخبارات این آنان را منتشر کرده‌اند.
ریچارد بنیت، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در افغانستان، پیش از این در گفت‌وگوی اختصاصی با رادیو آزادی گفته بود که گزارش‌هایی دریافت کرده است که ظالمانه‌ترین برخوردها در زندان‌های عمومی و آن زندان‌های شخصی استخبارات صورت می‌گیرد که به گفته او از سوی قوماندانان طالبان اداره می‌شوند.
سیبل مانی، هماهنگ کننده حقوق بشر سازمان ملل متحد در برابر شکنجه، در ماه نوامبر سال گذشته، پس از سفر به افغانستان به رسانه ها گفت، آن عده فعالانی که زندان های طالبان را دیده اند، از شکنجه های شدید، بدرفتاری و حتی سوء استفاده‌ی جنسی به او گفته اند.
قابل یادآوری‌ست که بسیاری دستگیری‌های حکومت طالبان از سوی استخبارات آنان صورت می‌گیرد که بازداشت فعالان حقوق بشر، جامعه‌ی مدنی، آموزش و پرورش، تحلیلگران و خبرنگاران نیز در آن شامل بوده است.
گفته می شود که تعدادی از آنان هنوز هم در زندان های طالبان به سر می برند.
برخی از آنان که پس از مدتی از بند طالبان رها شده اند ادعا کرده اند که براساس شک و گمان های بی بنیاد و بدون ارتکاب جرم مورد بازداشت قرار گرفته اند.
به تازگی، مرکز خبرنگاران افغانستان از بازداشت سلیمان راحل، مسئول یک رسانه محلی به نام خوشحال توسط استخبارات طالبان در غزنی خبر داده است، اما اداره استخبارات حکومت طالبان تاکنون در این مورد چیزی نگفته است.
