وب‌سایت «نت‌بلاکس» که جریان اینترنت را در جهان رصد می‌کند، گزارش داده است که در حال حاضر دسترسی به مخابرات تا بیشتر از ۷۰ درصد محدود شده و این اختلال در کابل بیشتر محسوس است.

از سوی دیگر، برخی رسانه‌های داخلی افغانستان از جمله طلوع‌نیوز نیز گزارش‌های مشابهی منتشر کرده‌اند.

طلوع‌نیوز نوشته است که با قطع انترنت فایبر نوری، پخش تلویزیونی و رادیویی شبکه‌های «موبی گروپ» نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

این اختلال در انترنت پس از آن رخ داده که بر اساس گزارش‌ها، رهبری حکومت طالبان از شرکت‌های عرضه‌کننده انترنت خواسته بود این محدودیت را اعمال کنند.

پیشتر الیزابت استیکنی، یکی از سخنگویان این وزارت، چهارشنبه ۲۴ سپتمبر در مصاحبه با رادیو آزادی از نیویارک، گزارش‌ها در پیوند به وضع محدودیت حکومت طالبان بر دسترسی به انترنت فایبر نوری را بسیار نگران کننده خوانده گفت که این محدودیت بر مردم و اقتصاد افغانستان تاثیر منفی خواهد گذاشت.

حامد ننگیالی کبیری، سرپرست این کنسولگری، به رادیو آزادی گفت دلیل این استعفا معرفی یکی از دیپلمات‌های طالبان به نمایندگی در این کنسولگری از سوی کشور میزبان بوده است.

کبیری افزود که هم‌زمان با این اعلام استعفا، دارایی‌های منقول و غیرمنقول، تجهیزات و وسایل کنسولگری را به وزارت خارجه آلمان تحویل داده‌اند.

دیپلمات‌های وابسته به نظام جمهوری مخلوع گفته‌اند که چون حکومت طالبان مشروعیت بین‌المللی ندارد، گماشته شدن دیپلمات‌های آن در کنسولگری‌ها برایشان پذیرفتنی نیست.

طالبان حدود دو ماه پیش با موافقت دولت آلمان دو کارمند کنسولی به برلین فرستادند که یکی از آنان در سفارت و دیگری در کنسولگری بن معرفی شد.

منابع که به دلیل حساسیت موضوع نخواستند نام‌شان فاش شود، دوشنبه هفتم میزان گفتند خانواده الافغانی در قطر منتظر او هستند.

بر اساس گزارش‌ها، او در سال ۲۰۰۷ میلادی در شهر لاهور پاکستان بازداشت و مدتی بعد به زندان گوانتانامو در کیوبا فرستاده شد.

یکی از منابع افزود که در این مورد خبرنامه‌ای رسمی منتشر خواهد شد.

مسئولان امریکایی در آن زمان گفته‌ بودند که الافغانی شخصی نزدیک به شبکه القاعده است.

این در حالی است که حکومت طالبان دیروز، یک‌شنبه، امیر امیری شهروند امریکایی را از زندان آزاد و به قطر فرستاد.

به دنبال پخش خبر رهایی امیر امیری، شهروند امریکا از زندان طالبان، مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده از آزادی او استقبال کرد.

آقای روبیو در بیانیه‌ای در شبکۀ ایکس نوشت که امیری «به‌ناحق در افغانستان زندانی شده بود.»

او همچنین از نقش قطر در آزادی امیری قدردانی کرده است.

وزارت خارجۀ حکومت طالبان ناوقت یک‌شنبه اعلام کرد که امیری را آزاد کرده‌اند.

به گزارش رادیو مشال بخش پاکستان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، این رویداد به ابتکار «مؤسسه ثبات راهبردی آسیای جنوبی» (SASSI) و در همکاری با نهاد «زنان برای افغانستان» (WFA) به رهبری فوزیه کوفی عضو سابق پارلمان جمهوری مخلوع افغانستان برگزار خواهد شد.

بر اساس دعوت‌نامه ارسالی به شرکت‌کنندگان، روز نخست به دیدار میان رهبران افغان اختصاص یافته و در روز دوم نمایندگان پاکستانی نیز به جمع آنان خواهند پیوست.

موضوع محوری کنفرانس «به سوی وحدت و اعتماد: نخستین گفت‌وگوی منطقه‌ای» عنوان شده است. این نشست ابتدا قرار بود ۲۵ و ۲۶ اگست ۲۰۲۵ برگزار شود، اما به دلایلی نامشخص به تعویق افتاد.

نام‌های شرکت‌کنندگان افغان تاکنون اعلام نشده است. طالبان هنوز در این مورد تبصره نکرده‌اند.

این نهاد روز یکشنبه ششم میزان هشدار داد که پس از بازگشت طالبان به قدرت در ماه اسد ۱۴۰۰، بیش از ۲۲ دستورالعمل صادر شده که به‌طور سیستماتیک آزادی بیان، استقلال رسانه‌ها و دسترسی عمومی به اطلاعات را محدود ساخته است.

بسیاری از خبرنگاران افغان هم می‌گویند که که نبود دسترسی به اطلاعات، کار رسانه‌ای را دشوارتر کرده و شفافیت در حکومت‌داری را از میان برده است.

مقام‌های طالبان قبلاً گفته‌اند که از فعالیت رسانه‌ها در چهارچوب «ارزش‌های اسلامی و منافع ملی» پشتیبانی می‌کنند، اما نهادهای رسانه‌ای و ناظران بین‌المللی می‌گویند فشارها بر رسانه‌ها باعث سانسور گسترده در افغانستان شده است.

روز جهانی دسترسی به اطلاعات هر سال در ۲۸ سپتمبر بزرگداشت می‌شود و سازمان ملل متحد آن را فرصتی برای تاکید بر حق بنیادین دسترسی شهروندان به اطلاعات و نقش کلیدی آن در دموکراسی و پاسخگویی می‌داند.

علی امین گنداپور، وزیر اعلی ایالت خیبرپختونخوا پاکستان بار دیگر پیشنهاد گفت‌وگو با حکومت طالبان را برای جلوگیری از ناامنی‌ها در پاکستان مطرح کرده است.

به گزارش رسانه‌های پاکستان، گنداپور گفته است که حکومت ایالتی از عملیات تازه اردوی پاکستان علیه گروه‌های تروریستی که به گفته او در نتیجه آن شمار زیادی از غیرنظامیان بی‌جا خواهند شد، حمایت نمی‌کند.

او افزوده است، به حکومت مرکزی پاکستان پیشنهاد می‌کند که بجای عملیات، با حکومت طالبان در افغانستان گفت‌وگو کند.

گنداپور شنبه در شهر پشاور در گردهمایی هواداران حزب تحریک انصاف به رهبری عمران خان‌ حکومت مرکزی پاکستان را متهم کرد که به خواسته‌های مردم خیبرپختونخوا توجه نمی‌کند.

او تاکید کرد که اجازه نخواهد داد عملیات اردوی پاکستان اجرا شود.

حکومت پاکستان در روزهای اخیر عملیات گسترده‌ای را علیه طالبان پاکستان در مناطق مربوط به ایالت خیبرپختونخوا آغاز کرده است.

او در صحبت با روزنامۀ جرمنی راینیشه پوست گفت که اخراج این افغانها باید به طور منظم انجام شود و این کار تنها به کمک دولت قطر ممکن است.

در گزارشی که امروز نشر شد، آقای دوبرینت همچنان گفته است که در این خصوص باید با حکومت طالبان گفت‌وگو های مستقیم صورت گیرد.

او افزوده که مهم است بین افرادی که با جامعۀ جرمنی سازگار میشوند و کارمیکنند و کسانی که بدون حق مهاجرت در جرمنی زندگی میکنند و وابسته به کمکهای دولت اند، فرق قایل شد.

وزیر داخلۀ جرمنی در این مصاحبه همچنان گفته است که کشورش می‌خواهد با سوریه به توافقی برسد که به اساس آن مهاجران سوری که مجرم شناخته می‌شوند نیز به کشور شان فرستاده شوند.

بنیت روز جمعه در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نشست ویژه‌ای گفت که او نگران سرکوب زنان، سلطه و کنترل طالبان بر آنان است.

بنت افزود که این سیاست می‌تواند ایدئولوژی خشونت‌آمیز خطرناکی را در چند نسل افغان‌ها، به‌ویژه در میان مردان و پسران، گسترش دهد.

شرکت‌کنندگان این نشست که شامل فعالان افغان، سیاستمداران سابق و شماری از دیپلمات‌های خارجی بودند، از حکومت طالبان خواستند تا ممنوعیت آموزش دختران را لغو کند و تأکید کردند که جامعه بین‌المللی باید بر طالبان فشار آورد تا به حقوق اساسی و انسانی افغان‌ها احترام بگذارند.

نجیب‌الله پیش از سقوط کابل در دفتر سازمان ملل متحد پناه گرفته بود. به اساس گزارش‌ها طالبان او را از این دفتر بیرون آوردند و اجساد او و برادرش را در شهر کابل به دار آویختند.

نجیب‌الله عضو شاخه پرچم حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود و از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ ریاست جمهوری افغانستان را برعهده داشت. دولت او از حمایت اتحاد جماهیر شوروی سابق برخوردار بود.

پیش از ریاست جمهوری، او رئیس اداره استخبارات وقت موسوم به «خاد» بود؛ نهادی که شماری از منتقدان آن را به رفتارهای خشن در قبال افراد وابسته به مجاهدین متهم کرده‌اند.

در زمان حکومت او، جنگ میان مجاهدین و نیروهای افغان تحت حمایت شوروی سابق در مناطق مختلف افغانستان جریان داشت.