روآوردن دانش‌آموزان به دستفروشی در بازار در دوران قرنطین، نگرانی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را برانگیخته است.
مسئولان این کمیسیون می‌گویند، کار کردن در جاده‌ها می‌تواند برای این کودکان خطرهای جدی در پی داشته باشد.
اما این کودکان می‌گویند، به دلیل فقر و تنگدستی مجبور هستند در دوران قرنطین و تعطیلی مرکزهای آموزشی، در جاده‌ها و بازارها کار کنند.
فرید دانش‌آموز صنف هشتم مکتبی در شهر کابل است. او به جای این‌که در روزهای قرنطین در خانه مشغول باشد، در جاده‌ای دستفروشی می‌کند.
فرید کراچی کهنه‌ای دارد که روی آن میوه می‌فروشد.
فرید می‌گوید: "امسال که مکاتب رخصت است و اقتصاد ما هم خوب نیست من مجبور شدم دستفروشی کنم و لقمه نانی برای خانواده‌ام پیدا کنم. درس خواندن در خانه برایم مشکل است. کسی نیست مرا کمک کند."
آرشیف، یک کودک افغان
فرید می‌گوید، روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ افغانی درآمد دارد و برای تأمین مخارج خانواده خود کمک می‌کند.
او به رادیو آزادی گفت، شماری از دوستانش هم به دستفروشی روآورده‌اند. رادیو آزادی با شماری از این کودکان صحبت کرده. همه آن‌ها گفتند که به دلیل تنگدستی خانواده‌های خود مجبور به کار شده‌اند.
این وضعیت کودکان باعث نگرانی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان شده است. این کمیسیون هشدار می‌دهد که کار کردن در بازار برای کودکان خطرناک است.
نجیب‌الله ببرکزی، مسئول بخش کودکان این کمیسیون به رادیو آزادی گفت: "خانواده‌هایی که وضعیت اقتصادی بهتری ندارند، ناگزیر می‌شوند، کودکان‌شان را به جاده‌ها بفرستند تا دستفروشی کنند. این خطرات زیادی را متوجه آنان می‌سازد؛ مثلاً دلسردی از تعلیم، استفاده‌های سوء، بهره‌برداری فزیکی و اقتصادی، قاچاق، اختطاف کودکان است. این برای آینده‌شان خوب نیست و این قابل نگرانی ما است."
آقای ببرکزی تأکید می‌کند که در زمان تعطیل مکتب‌ها برنامه‌ای باید برای دانش‌آموزان روی دست گرفته شود تا آنان در دوران قرنطین از آن استفاده کنند.
اما نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف می‌گوید که این وزارت در حالت اضطراری برنامه آموزش از راه دور یعنی از طریق تلویزیون، رادیو و ویب‌سایت معارف برای دانش‌آموزان مکاتب آغاز کرده است.
نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف
او می‌گوید، درس‌های تلویزیونی همه روزه از ساعت ۶ صبح تا ۸ شب پخش می‌شود و همچنان ادامه دارد تا دانش‌آموزان از آن استفاده کنند.
اما دانش‌آموزانی مانند فرید می‌گویند، به دلیل نبود امکانات بخصوص برق منظم نمی‌توانند از این درس‌ها استفاده کنند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گوید، از آنجایی که تعلیم حق کودکان است، حکومت مکلف است که با روی دست گرفتن راهکارهای مناسب زمینه آموزش کودکان را فراهم کند و خانواده‌ها نیز باید متوجه مصونیت و آینده فرزندان خود باشند.