در زلزلۀ ۳۱ اگست بیش از ۲۲۰۰ تن کشته و بیش از ۴ هزار تن دیگر زخمی شدند
در ویدیویی که این نهاد روز جمعه (۱۹ سپتامبر) در شبکه‌ی ایکس نشر کرده، سوزان فرگوسن، نماینده‌ی ویژه‌ی بخش زنان سازمان ملل در افغانستان، گفته است:
"به‌گونه‌ی دردناک، زنان و دختران بیش از نیمِ جان‌باختگان و زخمیان را تشکیل می‌دهند و شصت درصد کسانی که هنوز ناپدیداند نیز زنان و دختران اند. اکنون افزون بر اندوه و از دست‌دادن عزیزان‌شان، بازماندگان با تهدیدهای تازه‌ای چون خطر فزاینده‌ی خشونت و سوءاستفاده و کمبود دسترسی به خدمات و حمایت مواجه شده‌اند."
او افزوده است که زنان و دختران آسیب‌دیده هنوز در خیمه‌ها زندگی می‌کنند و با کاهش تدریجی دما، نیاز فوری به سرپناه‌های محکم‌تر دارند.
شماری از زنان متضرر نیز در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفته‌اند که بی‌سرپناه‌اند و به کمک فوری نیاز دارند.
یکی از آنان، باشنده‌ی ولسوالی چوکی ولایت کنر، که نخواست نامش فاش شود، می‌گوید: "خانه‌ی ما کاملاً ویران شده است، برای ما یک خیمه داده‌اند و در همان با کودکانم زنده‌گی می‌کنیم، مردان خانواده بی‌کار اند و پولی در دست نداریم، در برابر خانه‌ی ویران‌شده‌ی خود خیمه زده‌ایم و با مشکلات جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنیم."
زلزله‌ی ۳۱ اگست در ولایت‌های کنر، ننگرهار، لغمان و نورستان بیش از ۲۲۰۰ تن را کشت و بیش از ۴ هزار تن دیگر را زخمی ساخت.
بدون کارمندان زن امدادرسان، پاسخ‌گویی به نیازهای زنان و دختران ممکن نخواهد بود
خانم فرگوسن همچنان تأکید کرده است که حضور زنان در نقش‌های بشردوستانه حیاتی است تا زنان و دختران بتوانند در فضایی امن به کمک‌هایی دسترسی پیدا کنند که «توسط زنان برای زنان» ارائه شود.
او هشدار داد که بدون کارمندان زن امدادرسان، پاسخ‌گویی به نیازهای زنان و دختران در هفته‌ها و ماه‌های آینده ممکن نخواهد بود.
این در حالی است که بر اساس معلومات سازمان ملل، طالبان در هفتم سپتمبر کارمندان و قراردادی‌های زن افغان این سازمان را از ورود به دفاتر در کابل منع کردند و سپس این محدودیت به‌صورت کتبی و شفاهی به دفاتر ساحه‌ای سازمان ملل در سراسر افغانستان نیز گسترش یافت.
پس از وضع این محدودیت، شماری از ادارات سازمان ملل فعالیت‌های خود را به دلایل عملیاتی متوقف کردند.
کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) یکی از این نهادها بود که شماری از فعالیت هایش را متوقف کرد، اما این اداره به تازگی اعلام کرده است که به‌جای کارمندان زن افغان، شماری از کارمندان بین‌المللی را در دفتر کابل مستقر ساخته تا به زنان کمک کنند.
پیش از این نیز مقامات مختلف سازمان ملل بر نقش حیاتی زنان در رساندن کمک‌ها به ویژه به آسیب دیده گان زلزله‌ی اخیر تأکید کرده بودند.