«کمک از دوستان ما» عنوان یک مقالهء تحلیلی در نشریه نشنال انترست است که به قلم گلنارا سفیر ونمایندهء فوق العاده جمهوری ازبکستان درکشور شاهی هسپانیه نوشته شده است.
نویسنده مقاله گلنارا می نویسد:
تصمیم بارک اوباما مبنی بر فرستادن 30000 عسکر به افغانستان، ایالات متحده امریکا را در مرکز سیاست خارجی قرار می دهد، اما ایالات متحده امریکا تنها کشوری نیست که می خواهد افغانستان با ثبات باشد. روسیه، چین، هند، ایران و کشورهای اتحاد شوروی سابق، همه دلایلی دارند که جلو به قدرت رسیدن دوبارهء طالبان را بگیرند. زیرا تصرف دوبارهء افغانستان توسط طالبان ، یک بحران برای تقریباً هر کشور عمده در جامعه بین المللی خواهد بود.
یک افغانستان تندرو اسلامی برای کشور چین یک خطر است، زیرا چین همین حالا در داخل و درناحیهء مسلمان نشین غربی در آن کشور به مشکل مواجه می باشد. ایالات متحده امریکا و اروپا نیز با خطر حملات تروریستی که از نقاط دورافتادهء افغانستان پلان گزاری وهدایت می شود، روبرو خواهد بود.
روسیه از تقویت شبکهء تروریستی در شمال قفقاز که به صورت با القوه پول، پرسونل خارجی و تکنالوژی را از نزد طالبان افغانستان به دست خواهند آورد، با خطر مواجه می باشد.
تمام مناطق غربی پاکستان در معرض خطرقرار خواهد گرفت و هند که در کشمیر مشکل دارد، شاهد افزایش خشونت های تروریستی خواهد بود.
حتی منافع ایران مستقیماً به آزمون روبرو می شود خاصتاً که از مدت ها باین طرف، میان طالبان وروحانیون مذهبی ایران تنش وجود دارد.
نشریه می افزاید:
ازبکستان منحیث یک میانجی برای رقابت منافع در افغانستان سابقهء طولانی دارد. حالا سوال اینست که آیا امریکا، روسیه، چین، هند، پاکستان وایران می توانند، بعضی ابتکاراتی را که در تاشکند گذاشته شده، تعقیب کنند؟
ازبکستان به علت داشتن سرحد مشترک با این کشور جنگ زده، قبل از اشغال افغانستان توسط نیروهای امریکایی در صحنه حضور داشت. چنانچه در سال 1999 میلادی تحت حمایت سازمان ملل متحد، گروپ کشورهای شش جمع دو را طرح کرد که درآن ازبکستان، ترکمنستان، پاکستان، ایران، تاجکستان، چین، روسیه و ایالات متحده امریکا شامل بودند تا ثبات در افغانستان را مورد بحث قرار دهند.
کنفرانس که در سال 1999 در تاشکند دایر شد، کمک کرد تا یک اساس برای بحث و گفتگوی بیشتر میان این کشورها به وجود آید.
با اتکا به موفقیت گروپ شش جمع دو در سال 2008 میلادی، رییس جمهور اربکستان اسلام کریموف در اجلاس ناتو در بخارست پیشنهاد کرد با شامل شدن ایتلاف ناتو، این نهاد به شش جمع سه، توسعه یابد.
این پیشنهاد زمینه را برای گفتگوی چندین جانبه میان بازیگران متنوع ایجاد می کند و برای آن ها اجازه می دهد تا اختلافات شان را حل کنند. هدف اینست که افغانستان زون یا یک حوزهء عاری از تروریست ها و حکومت با ثبات شود. درین صورت است که نهاد شش جمع سه باید پروگرام های برای انکشاف اقتصادی افغانستان تهیه کند.
سفیر و نمایندهء فوق العاده ازبکستان در کشور شاهی هسپانیه در اخیر مقاله اش می نویسد:
گروپ شش جمع سه باید تلاش کند تا کابل را در یک جا ساختن مسایل مالی، اقتصادی و فرهنگی با کشورهای آسیای میانه تشویق کند. زیرا صرف با یک جا شدن و متحد شدن تمام جوانب علاقه مند در این منطقه، ایالات متحدهء امریکا قادر خواهد شد تا این دایرهء شریر وتباه کار را درهم بشکند.
نویسنده مقاله گلنارا می نویسد:
تصمیم بارک اوباما مبنی بر فرستادن 30000 عسکر به افغانستان، ایالات متحده امریکا را در مرکز سیاست خارجی قرار می دهد، اما ایالات متحده امریکا تنها کشوری نیست که می خواهد افغانستان با ثبات باشد. روسیه، چین، هند، ایران و کشورهای اتحاد شوروی سابق، همه دلایلی دارند که جلو به قدرت رسیدن دوبارهء طالبان را بگیرند. زیرا تصرف دوبارهء افغانستان توسط طالبان ، یک بحران برای تقریباً هر کشور عمده در جامعه بین المللی خواهد بود.
یک افغانستان تندرو اسلامی برای کشور چین یک خطر است، زیرا چین همین حالا در داخل و درناحیهء مسلمان نشین غربی در آن کشور به مشکل مواجه می باشد. ایالات متحده امریکا و اروپا نیز با خطر حملات تروریستی که از نقاط دورافتادهء افغانستان پلان گزاری وهدایت می شود، روبرو خواهد بود.
روسیه از تقویت شبکهء تروریستی در شمال قفقاز که به صورت با القوه پول، پرسونل خارجی و تکنالوژی را از نزد طالبان افغانستان به دست خواهند آورد، با خطر مواجه می باشد.
تمام مناطق غربی پاکستان در معرض خطرقرار خواهد گرفت و هند که در کشمیر مشکل دارد، شاهد افزایش خشونت های تروریستی خواهد بود.
حتی منافع ایران مستقیماً به آزمون روبرو می شود خاصتاً که از مدت ها باین طرف، میان طالبان وروحانیون مذهبی ایران تنش وجود دارد.
نشریه می افزاید:
ازبکستان منحیث یک میانجی برای رقابت منافع در افغانستان سابقهء طولانی دارد. حالا سوال اینست که آیا امریکا، روسیه، چین، هند، پاکستان وایران می توانند، بعضی ابتکاراتی را که در تاشکند گذاشته شده، تعقیب کنند؟
ازبکستان به علت داشتن سرحد مشترک با این کشور جنگ زده، قبل از اشغال افغانستان توسط نیروهای امریکایی در صحنه حضور داشت. چنانچه در سال 1999 میلادی تحت حمایت سازمان ملل متحد، گروپ کشورهای شش جمع دو را طرح کرد که درآن ازبکستان، ترکمنستان، پاکستان، ایران، تاجکستان، چین، روسیه و ایالات متحده امریکا شامل بودند تا ثبات در افغانستان را مورد بحث قرار دهند.
کنفرانس که در سال 1999 در تاشکند دایر شد، کمک کرد تا یک اساس برای بحث و گفتگوی بیشتر میان این کشورها به وجود آید.
با اتکا به موفقیت گروپ شش جمع دو در سال 2008 میلادی، رییس جمهور اربکستان اسلام کریموف در اجلاس ناتو در بخارست پیشنهاد کرد با شامل شدن ایتلاف ناتو، این نهاد به شش جمع سه، توسعه یابد.
این پیشنهاد زمینه را برای گفتگوی چندین جانبه میان بازیگران متنوع ایجاد می کند و برای آن ها اجازه می دهد تا اختلافات شان را حل کنند. هدف اینست که افغانستان زون یا یک حوزهء عاری از تروریست ها و حکومت با ثبات شود. درین صورت است که نهاد شش جمع سه باید پروگرام های برای انکشاف اقتصادی افغانستان تهیه کند.
سفیر و نمایندهء فوق العاده ازبکستان در کشور شاهی هسپانیه در اخیر مقاله اش می نویسد:
گروپ شش جمع سه باید تلاش کند تا کابل را در یک جا ساختن مسایل مالی، اقتصادی و فرهنگی با کشورهای آسیای میانه تشویق کند. زیرا صرف با یک جا شدن و متحد شدن تمام جوانب علاقه مند در این منطقه، ایالات متحدهء امریکا قادر خواهد شد تا این دایرهء شریر وتباه کار را درهم بشکند.
