با افزایش نگرانی ها در مورد مسیر که افغانستان به طرف آن روان است، امریکا و متحدین آن تلاش های سیاسی شان را بیشتر می کنند تا زمینهء آغاز خروج نیرو های شان را از این کشور در سال آینده، فراهم سازند
در کنفرانس بین المللی کابل که هفته گذشته برگزار شد، اشتراک کننده گان از گرفتن مسوولیت امنیتی توسط نیرو های افغان در سال 2014 حمایت کردند.
به تعقیب آن بارک اوباما رییس جمهور امریکا و دیوید کامرون صدراعظم بریتانیا هر دو گفتند که کشور های شان می توانند تا خروج نیرو های شان را از افغانستان در سال 2011، آغاز کنند.
به نوشتهء آژانس خبری فرانس پرس، مسالهء تاریخ خروج نیروها از این کشور موضوع تازه نیست، ولی به دلیل تلفات و افزایش مصارف مالی، بسیاری از کارشناسان به صورت روشن در مورد ضرورت ستراتیژی خروج نیرو ها، اصرار می کنند.
فرانس پرس می نویسد، حمایت افکار عمومی غرب نسبت به افغانستان رو به کاهش است و کشور های کمک دهنده، حامد کرزی رییس جمهور افغانستان را به دیدهء شک می بینند.
در دسامبر 2009، رییس جمهور اوباما هدایت داد تا تعداد نیرو های امریکایی و ناتو در افغانستان به 150 هزار برسد، ولی در عین حال گفت که خروج نیرو ها در اواسط سال 2011 آغاز خواهد شد.
انتظار می رفت که در تابستان امسال، عملیات گستردهء نظامی در قندهار جای که مرکز عمدهء طالبان تلقی می گردد، آغاز شود. اما بعد از عملیات گستردهء نظامی در ولسوالی مارجهء ولایت هلمند، مقامات در مورد احتیاط بیشتر عملیات این ولایت سخن گفتند.
عملیات هلمند اولین آزمایش ستراتیژی جنرال ستنلی مک کرستل قوماندان سابق نیرو های ناتو و امریکا در افغانستان بود.
به گفتهء بروس جونس، کارشناس انستتیوت بروگینگز که یک مرکز تحقیقاتی در امریکا است، حکومت افغانستان نمی تواند نیازمندی های را که در ستراتیژی تعین شده، به صورت موثر و سرعت لازم بر آورده سازد.
جونس می گوید، با در نظر داشت تجربه مارجه، عملیات در قندهار به ناکامی خواهد انجامید.
وی می افزاید، اگر هدف امریکا تامین امنیت و حقوق بشر و از بین بردن فساد اداری در افغانستان است، این اهداف از لحاظ زمانی به چند نسل ضرورت دارد.
ریچارد آس که جورج بوش رییس جمهور سابق امریکا را در مورد افغانستان مشوره می داد، گفته است که دخالت ایالات متحده در افغانستان باید کاهش یابد.
در همین حال مقامات سی، آی، ای، یا استخبارات مرکزی امریکا گفته اند که بیشتر از 100 عضو شبکهء القاعده در افغانستان فعالیت نه دارند.
آس می گوید، با در نظر داشت چنین رقم، نیاز به داشتن 100 هزار نیروی امریکایی در افغانستان نیست.
به گفتهء آس، امریکا روش را که در یمن و سومالیا پیش گرفت، در افغانستان نیز پیروی کند، یعنی تروریستان را مورد حمله قرار بدهد. علاوه بر آن، تمرکز خود را از دولت سازی به طرف سیاست عدم تمرکز قدرت سوق بدهد، یعنی رهبران محلی که با امریکا اهداف مشترک دارند، مورد حمایت قرار دهد.
فلیپ کرولی سخنگوی وزارت خارجهء امریکا گفته است، حضور نظامی امریکا در افغانستان بی پایان نه خواهد بود، ولی ایالات متحده برای سال ها در این کشور باقی خواهد ماند.
به نوشتهء فرانس پرس، هالند در ماه آینده خروج نیرو هایش را از افغانستان آغاز می کند.
در ماه گذشته، آسترالیا اعلام کرد که نیرو هایش را تا سه سال آینده از این کشور اخراج می کند.
ولی ماروین وین بام، یک محقق انستتیوت شرق میانه می گوید که وی از این هراس دارد که بسیاری در مورد نتایج خروج نیرو ها فکر نمی کند.
احتمال جنگ های قومی بین افغان ها و تشدید منازعه بین دو قدرت هسته یی یعنی هند و پاکستان از جمله خطراتی اند که بعد از خروج نیرو های بین المللی از افغانستان، محتمل است.
در کنفرانس بین المللی کابل که هفته گذشته برگزار شد، اشتراک کننده گان از گرفتن مسوولیت امنیتی توسط نیرو های افغان در سال 2014 حمایت کردند.
به تعقیب آن بارک اوباما رییس جمهور امریکا و دیوید کامرون صدراعظم بریتانیا هر دو گفتند که کشور های شان می توانند تا خروج نیرو های شان را از افغانستان در سال 2011، آغاز کنند.
به نوشتهء آژانس خبری فرانس پرس، مسالهء تاریخ خروج نیروها از این کشور موضوع تازه نیست، ولی به دلیل تلفات و افزایش مصارف مالی، بسیاری از کارشناسان به صورت روشن در مورد ضرورت ستراتیژی خروج نیرو ها، اصرار می کنند.
فرانس پرس می نویسد، حمایت افکار عمومی غرب نسبت به افغانستان رو به کاهش است و کشور های کمک دهنده، حامد کرزی رییس جمهور افغانستان را به دیدهء شک می بینند.
در دسامبر 2009، رییس جمهور اوباما هدایت داد تا تعداد نیرو های امریکایی و ناتو در افغانستان به 150 هزار برسد، ولی در عین حال گفت که خروج نیرو ها در اواسط سال 2011 آغاز خواهد شد.
انتظار می رفت که در تابستان امسال، عملیات گستردهء نظامی در قندهار جای که مرکز عمدهء طالبان تلقی می گردد، آغاز شود. اما بعد از عملیات گستردهء نظامی در ولسوالی مارجهء ولایت هلمند، مقامات در مورد احتیاط بیشتر عملیات این ولایت سخن گفتند.
عملیات هلمند اولین آزمایش ستراتیژی جنرال ستنلی مک کرستل قوماندان سابق نیرو های ناتو و امریکا در افغانستان بود.
به گفتهء بروس جونس، کارشناس انستتیوت بروگینگز که یک مرکز تحقیقاتی در امریکا است، حکومت افغانستان نمی تواند نیازمندی های را که در ستراتیژی تعین شده، به صورت موثر و سرعت لازم بر آورده سازد.
جونس می گوید، با در نظر داشت تجربه مارجه، عملیات در قندهار به ناکامی خواهد انجامید.
وی می افزاید، اگر هدف امریکا تامین امنیت و حقوق بشر و از بین بردن فساد اداری در افغانستان است، این اهداف از لحاظ زمانی به چند نسل ضرورت دارد.
ریچارد آس که جورج بوش رییس جمهور سابق امریکا را در مورد افغانستان مشوره می داد، گفته است که دخالت ایالات متحده در افغانستان باید کاهش یابد.
در همین حال مقامات سی، آی، ای، یا استخبارات مرکزی امریکا گفته اند که بیشتر از 100 عضو شبکهء القاعده در افغانستان فعالیت نه دارند.
آس می گوید، با در نظر داشت چنین رقم، نیاز به داشتن 100 هزار نیروی امریکایی در افغانستان نیست.
به گفتهء آس، امریکا روش را که در یمن و سومالیا پیش گرفت، در افغانستان نیز پیروی کند، یعنی تروریستان را مورد حمله قرار بدهد. علاوه بر آن، تمرکز خود را از دولت سازی به طرف سیاست عدم تمرکز قدرت سوق بدهد، یعنی رهبران محلی که با امریکا اهداف مشترک دارند، مورد حمایت قرار دهد.
فلیپ کرولی سخنگوی وزارت خارجهء امریکا گفته است، حضور نظامی امریکا در افغانستان بی پایان نه خواهد بود، ولی ایالات متحده برای سال ها در این کشور باقی خواهد ماند.
به نوشتهء فرانس پرس، هالند در ماه آینده خروج نیرو هایش را از افغانستان آغاز می کند.
در ماه گذشته، آسترالیا اعلام کرد که نیرو هایش را تا سه سال آینده از این کشور اخراج می کند.
ولی ماروین وین بام، یک محقق انستتیوت شرق میانه می گوید که وی از این هراس دارد که بسیاری در مورد نتایج خروج نیرو ها فکر نمی کند.
احتمال جنگ های قومی بین افغان ها و تشدید منازعه بین دو قدرت هسته یی یعنی هند و پاکستان از جمله خطراتی اند که بعد از خروج نیرو های بین المللی از افغانستان، محتمل است.
