سازمان عفو بین المللی یا امنیستی انترنشنل در یک گزارش تازه، نگرانی شدید خود را در مورد وضعیت بد زندگی بیجا شدگان داخلی افغان ابراز کرده است.
در گزارش تازه سازمان عفو بین الملل یا امنیستی انترنشل آمده است که به دلیل مشکلات امنیتی در ولایات، روزانه بیش از 400 افغان، خانه های شان ترک کرده و به مناطق امن پناه می برند.
مسوولین سازمان عفو بین المللی به روز پنجشنبه در یک نشست خبری در کابل گفتند که در مدت سه سال تحقیق، دریافته اند که وضعیت زندگی بیجا شده گان در افغانستان نگران کننده است.
میخایل گراسیا بوچنک رییس پالیسی سازمان عفو بین المللی گفت که نبود سرپناه، مواد خوراکه و امکانات صحی، زندگی بیجا شدگان افغان را در سرتاسر این کشور تهدید به مرگ می کند:
« امکانات ابتدایی چون مواد خوراکه، کمپل و ادویه برای بیجاشدگان یک نیاز ضروری می باشد که باید حکومت افغانستان و نهاد های بین المللی انجام بدهد و در دراز مدت حکومت افغانستان باید برنامه مشخصی را برای این بیجا شدگان روی دست گیرند. به طور اوسط روزانه بیش از 400 افغان از خانه های شان بیجا می شوند.»
سازمان عفو بین المللی برای تهیه این گزارش تحقیقی، با بیش از یکصد افغان بیجا شده در شهرهای کابل، هرات و مزار شریف مصاحبه انجام داده است.
در نشست خبری که به روز پنجشنبه از طرف سازمان عفوی بین الملل در کابل تدویر شده بود شماری از نمایندگان بیجا شدگان داخلی نیز اشراک نموده بودند.
این بیجا شدگان می گویند که طی چند سال گذشته حکومت افغانستان و جامعه جهانی توجه چندان به زندگی آنان نکرده اند.
شماری از این بیجا شدگان به رادیو آزدای گفتند:
« از قبل باید حکومت غم ما را می خورد ما بخش از مردم این جامعه هستیم، اما حال ما از حکومت نا امید شدیم.»
چهار سال می شود که از خانه خود بیجا شدیم، تا اکنون یک نفر از حکومت نیامده تا از مشکلات ما بپرسد، خانه ما در سروبی کابل است، در آن منطقه جنگ بود ما به کابل آمدیم.»
مسوولین وزارت مهاجرین و عودت کننده گان می گویند که از وضعیت بد زندگی بیجاشدگان داخلی در افغانستان آگاه اند.
اسلام الدین جرئت سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان به رادیو آزادی گفت، این وزارت حاضر است تا برای هر خانواده ی بیجا شده داخلی یک نمره زمین در مناطق اصلی شان توزیع نماید:
« راه کار که وزارت مهاجرین با جمعی از وزارت خانه های دیگر روی دست دارد این است تا در سال آینده بیجا شدگان داخلی را در مناطق خود شان و یا در ولایات هم جوار شان یک نمره زمین توزیع نماید، اما این بیجا شدگان می خواند که یک نمره زمین در کابل برای شان توزیع گردد که این کار به نظر من مشکل قانونی دارد و مشکل به نظر می رسد.»
در کنار سازمان عفوی بین الملل، چند روز قبل سازمان ملل متحد نیز از وضعیت زندگی بیجاشدگان داخلی افغان اظهار نگرانی کرده بود.
در گزارش سازمان ملل متحد آمده است که در سال 2011 میلادی نسبت به سال 2010 شمار بیجاشدگان داخلی 45 درصد افزایش یافته است.
در این گزارش هم چنان گفته شده است که در سال2011 بیش از یک صد و هشتاد و پنج هزار افغان از خانه های شان در افغانستان بیجا شده اند.
در گزارش تازه سازمان عفو بین الملل یا امنیستی انترنشل آمده است که به دلیل مشکلات امنیتی در ولایات، روزانه بیش از 400 افغان، خانه های شان ترک کرده و به مناطق امن پناه می برند.
مسوولین سازمان عفو بین المللی به روز پنجشنبه در یک نشست خبری در کابل گفتند که در مدت سه سال تحقیق، دریافته اند که وضعیت زندگی بیجا شده گان در افغانستان نگران کننده است.
میخایل گراسیا بوچنک رییس پالیسی سازمان عفو بین المللی گفت که نبود سرپناه، مواد خوراکه و امکانات صحی، زندگی بیجا شدگان افغان را در سرتاسر این کشور تهدید به مرگ می کند:
« امکانات ابتدایی چون مواد خوراکه، کمپل و ادویه برای بیجاشدگان یک نیاز ضروری می باشد که باید حکومت افغانستان و نهاد های بین المللی انجام بدهد و در دراز مدت حکومت افغانستان باید برنامه مشخصی را برای این بیجا شدگان روی دست گیرند. به طور اوسط روزانه بیش از 400 افغان از خانه های شان بیجا می شوند.»
سازمان عفو بین المللی برای تهیه این گزارش تحقیقی، با بیش از یکصد افغان بیجا شده در شهرهای کابل، هرات و مزار شریف مصاحبه انجام داده است.
در نشست خبری که به روز پنجشنبه از طرف سازمان عفوی بین الملل در کابل تدویر شده بود شماری از نمایندگان بیجا شدگان داخلی نیز اشراک نموده بودند.
این بیجا شدگان می گویند که طی چند سال گذشته حکومت افغانستان و جامعه جهانی توجه چندان به زندگی آنان نکرده اند.
شماری از این بیجا شدگان به رادیو آزدای گفتند:
« از قبل باید حکومت غم ما را می خورد ما بخش از مردم این جامعه هستیم، اما حال ما از حکومت نا امید شدیم.»
چهار سال می شود که از خانه خود بیجا شدیم، تا اکنون یک نفر از حکومت نیامده تا از مشکلات ما بپرسد، خانه ما در سروبی کابل است، در آن منطقه جنگ بود ما به کابل آمدیم.»
مسوولین وزارت مهاجرین و عودت کننده گان می گویند که از وضعیت بد زندگی بیجاشدگان داخلی در افغانستان آگاه اند.
اسلام الدین جرئت سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان به رادیو آزادی گفت، این وزارت حاضر است تا برای هر خانواده ی بیجا شده داخلی یک نمره زمین در مناطق اصلی شان توزیع نماید:
« راه کار که وزارت مهاجرین با جمعی از وزارت خانه های دیگر روی دست دارد این است تا در سال آینده بیجا شدگان داخلی را در مناطق خود شان و یا در ولایات هم جوار شان یک نمره زمین توزیع نماید، اما این بیجا شدگان می خواند که یک نمره زمین در کابل برای شان توزیع گردد که این کار به نظر من مشکل قانونی دارد و مشکل به نظر می رسد.»
در کنار سازمان عفوی بین الملل، چند روز قبل سازمان ملل متحد نیز از وضعیت زندگی بیجاشدگان داخلی افغان اظهار نگرانی کرده بود.
در گزارش سازمان ملل متحد آمده است که در سال 2011 میلادی نسبت به سال 2010 شمار بیجاشدگان داخلی 45 درصد افزایش یافته است.
در این گزارش هم چنان گفته شده است که در سال2011 بیش از یک صد و هشتاد و پنج هزار افغان از خانه های شان در افغانستان بیجا شده اند.
