از چند روز به این سو شماری از رسانه های غربی گزارش های را منتشر نموده اند که رییس جمهور افغانستان تحت فشار شدید قرار گرفته تا سند مشارکت ستراتیژیک را با امریکا هر چی زودتر امضا کند.
مقام های ریاست جمهور افغانستان با تایید این موضوع می گویند، که آقای کرزی تحت یک سلسله فشار های قرار گرفته است تا قبل از برگزاری کنفرانس شیکاگو در ماه می، این سند را به امضا برساند.
در حالیکه حکومت افغانستان تاکید می کند، که امریکا باید پیش شرط های افغانستان را در ارتباط به امضای سند مشارکت ستراتیژیک بپذیرد، اما به گفته ی تعدادی از کارشناسان افغان، تلاش های ایران و پاکستان به هدف جلوگیری از امضای این سند هم چنان ادامه دارد.
احمد سعیدی یک تن از این کارشناسان می گوید، ایران و پاکستان با استفاده از تمام امکانات و قوت شان می کوشند تا موانع را در برابر روند ایجاد مشارکت ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا ایجاد کنند:
« ایران و پاکستان با تمام نیرو و نفوذ که در داخل نظام دارند از داخل ارگ شروع یعنی از دفتر رییس جمهور تا هر جایی که هستند پافشاری می نمایند تا این قرارداد امضا نشود، تا آنها بربادی افغانستان را یک بار دیگر به چشم خود ببینند.
به هر اندازه ی که روند امضای قرار داد استراتیژیک به تعویق بی افتد به همان اندازه مداخله همسایه ها و مخالفین دولت افغانستان در امور افغانستان بیشتر می شود.»
گزارش ها در مورد مداخله ی ایران و پاکستان در ارتباط به مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و امریکا در حالی پخش می شوند که گفته می شود رییس جمهور کرزی از سوی غرب در این مورد زیر فشار قرار گرفته است.
در این اواخر روزنامهء گاردین در یک گزارش گفته است که رییس جمهور کرزی تحت فشار ها و تهدید ها قرار گرفته است تا قبل از برگزاری کنفرانس شیکاگو سند مشارکت درازمدت ستراتیژیک را با امریکا امضا نماید.
در حالی که مقام های ریاست جمهوری در صحبت با برخی از رسانه ها این گزارش را تا حدی تایید کرده اند، اما گفته اند که آقای کرزی به این فشار ها تن نخواهد داد.
به گفته ی شماری از کارشناسان، روابط درازمدت ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده ی امریکا به اثر فشار نه بلکه در نتیجه ی رضایت دو طرف تامین شود.
ودیر صافی استاد پوهنځی حقوقو و علوم سیاسی پوهنتون کابل در صحبت با رادیو آزادی در این مورد گفت:
« به اساس پرنسیپ های بین المللی، هر دو طرف باید رضایت عام و تام کامل داشته باشند و اگر به اثر فشار بالای یکی از طرفین قرارداد امضا می شود اکراه و اجبار خود یکی از عوامل عدم اعتبار پیمان ها و قرار داد های بین المللی است.»
حکومت افغانستان بخاطر امضای سند مشارکت ستراتیژیک با ایالات متحده امریکا یک سلسله شرط های را مطرح نموده و خواسته تا زمانیکه امریکا این شرط ها را قبول نکند، این سند را امضا نمی کند.
از یک سال بدین سو مذاکرات میان حکومت افغانستان وایالات متحده امریکا بخاطری امضای پیمان استراتیژیک جریان دارد.
وزارت خارجه ی افغانستان ابراز امیدواری کرده است که گفتگو ها میان مقام های افغان و امریکا در مورد امضای سند مشارکت ستراتیژیک به زودی نهایی شوند.
مقام های ریاست جمهور افغانستان با تایید این موضوع می گویند، که آقای کرزی تحت یک سلسله فشار های قرار گرفته است تا قبل از برگزاری کنفرانس شیکاگو در ماه می، این سند را به امضا برساند.
در حالیکه حکومت افغانستان تاکید می کند، که امریکا باید پیش شرط های افغانستان را در ارتباط به امضای سند مشارکت ستراتیژیک بپذیرد، اما به گفته ی تعدادی از کارشناسان افغان، تلاش های ایران و پاکستان به هدف جلوگیری از امضای این سند هم چنان ادامه دارد.
احمد سعیدی یک تن از این کارشناسان می گوید، ایران و پاکستان با استفاده از تمام امکانات و قوت شان می کوشند تا موانع را در برابر روند ایجاد مشارکت ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا ایجاد کنند:
« ایران و پاکستان با تمام نیرو و نفوذ که در داخل نظام دارند از داخل ارگ شروع یعنی از دفتر رییس جمهور تا هر جایی که هستند پافشاری می نمایند تا این قرارداد امضا نشود، تا آنها بربادی افغانستان را یک بار دیگر به چشم خود ببینند.
به هر اندازه ی که روند امضای قرار داد استراتیژیک به تعویق بی افتد به همان اندازه مداخله همسایه ها و مخالفین دولت افغانستان در امور افغانستان بیشتر می شود.»
گزارش ها در مورد مداخله ی ایران و پاکستان در ارتباط به مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و امریکا در حالی پخش می شوند که گفته می شود رییس جمهور کرزی از سوی غرب در این مورد زیر فشار قرار گرفته است.
در این اواخر روزنامهء گاردین در یک گزارش گفته است که رییس جمهور کرزی تحت فشار ها و تهدید ها قرار گرفته است تا قبل از برگزاری کنفرانس شیکاگو سند مشارکت درازمدت ستراتیژیک را با امریکا امضا نماید.
در حالی که مقام های ریاست جمهوری در صحبت با برخی از رسانه ها این گزارش را تا حدی تایید کرده اند، اما گفته اند که آقای کرزی به این فشار ها تن نخواهد داد.
به گفته ی شماری از کارشناسان، روابط درازمدت ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده ی امریکا به اثر فشار نه بلکه در نتیجه ی رضایت دو طرف تامین شود.
ودیر صافی استاد پوهنځی حقوقو و علوم سیاسی پوهنتون کابل در صحبت با رادیو آزادی در این مورد گفت:
« به اساس پرنسیپ های بین المللی، هر دو طرف باید رضایت عام و تام کامل داشته باشند و اگر به اثر فشار بالای یکی از طرفین قرارداد امضا می شود اکراه و اجبار خود یکی از عوامل عدم اعتبار پیمان ها و قرار داد های بین المللی است.»
حکومت افغانستان بخاطر امضای سند مشارکت ستراتیژیک با ایالات متحده امریکا یک سلسله شرط های را مطرح نموده و خواسته تا زمانیکه امریکا این شرط ها را قبول نکند، این سند را امضا نمی کند.
از یک سال بدین سو مذاکرات میان حکومت افغانستان وایالات متحده امریکا بخاطری امضای پیمان استراتیژیک جریان دارد.
وزارت خارجه ی افغانستان ابراز امیدواری کرده است که گفتگو ها میان مقام های افغان و امریکا در مورد امضای سند مشارکت ستراتیژیک به زودی نهایی شوند.
