نیروهای امریکایی در حال خارج شدن از افغانستان هستند، اما یک موضوع که به آن توجه کمتر معطوف شده و احتمالاً اثرات دوامدار دارد اینست که اسلام آباد بهترین چانس را برای کنترول سیاسی سرتاسر پاکستان از دست می دهد. این مطلب را روزنامه واشنگتن پست گزارش داد. روزنامه می نویسد، نیروهای ناتو به رهبری ایالات متحده امریکا در سر تاسر سرحدات افغانستان جاه بجاه شدند.
پاکستان عوض اینکه مناطق قبایلی را که در آن جنگ سالاران و ترورستان با هم یکجا شده اند پاک سازی کند و با ایالات متحده امریکا همکاری نماید، تصمیم گرفت با این گروپ های غیر قانونی بازی سیاسی نماید. نتیجه این شد که پاکستان و همسایه های این کشور نا آرام وبی ثبات باشند که ممکن برای سال ها ادامه پیدا کند.
روزنامه واشنگتن پست می نویسد، پاکستان عوض اینکه از سال 1947 یعنی از تاریخ استقلال به این طرف برای اولین بار مناطق قبایلی را در خود مدغم بسازد و تحت کنترول در آورد، اردوی پاکستان تصمیم گرفت، این منطقه را رها کند تادر شعله های آتش بسوزند. به باور روز نامه، این کار و این تصمیم پاکستان یک موفقیت موقتی است نه یک ستراتیژی سنجیده شده دراز مدت.
بنوشته روزنامه، امریکا در افغانستان نیز اشتباهاتی را مرتکب شد که ممکن است عواقب دیگری در پی داشته باشد، اما اگر اشتباهات ایالات متحده امریکا با اشتباهات پاکستان که از تاریخ استقلال به این طرف 65 سال می گذرد و به حیث یک ملت واحد هنوز در آن امنیت وجود ندارد مقایسه شود، می توان گفت که نظامیان پاکستانی با چشم های باز مرتکب اشتباهات بیشتر و زیاد ترشده اند.
روزنامه واشنگتن پست در ادامه می نویسد، رییس جمهور ایالات متحده امریکا می خواهد نیروهای آن کشور را تا ختم سال 2014 میلادی بصورت تدریجی از افغانستان خارج کند. اما حد اقل حدود بیست هزار از نیروهای امریکایی تا سال 2024 میلادی در افغانستان باقی خواهند ماند. این عساکر شبکه تروریستی القاعده را تعقیب و نیروهای افغان را تربیه می نمایند تا جلو خشونت های داخلی را بگیرند.
اما پاکستان این فرصت را از دست داد که تعداد زیاد عساکر کشورهای غربی در افغانستان حضور داشتند و نیز آماده بودند که با اسلام آباد کمک نمایند. اسلام آباد بعوض بدست آوردن این کمک، انتظار کشید که امریکایی ها از افغانستان خارج شوند و از مناطق قبایلی که در آن طالبان، شبکه حقانی و سایر گروپ های مسلح شورشی پناه گرفته اند بحیث منطقه حایل استفاده نماید.
روزنامه واشنگتن پست می افزاید، سه سال قبل یک گروپ از رهبران جوان قبایلی با ریچارد هولبروک نماینده خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان در اسلام آباد ملاقات نمودند و به وی گفتند که آنها در مناطق شان به انکشاف اقتصادی ضرورت دارند و حکومت می خواهند. اما بگفته واشنگتن پست، زمانی که این رهبران بسوی مناطق شان روان بودند، اداره استخبارات پاکستان در برابر آنها قرار گرفت وبه آنها گفت، چگونه جرات کردند تا به نماینده خاص امریکا چنین پیشنهادی را ارایه کنند.
روزنامه واشنگتن پست در اخیر مقاله می نویسد، خطرناکترین کاری را که پاکستان انجام داده، اینست که شبکه حقانی در مرانشاه فقط چند صد متر دورتر از قشله عسکری، پایگاه ایجاد کرده که معنی آن با مار کوبرا بازی کردن است. خلاصه که پاکستان در سال 2011 این فرصت را از دست داد تا امنیت را به کمک امریکا در آنکشور تامین نماید. این حالت برای ایالات متحده امریکا و متحدین این کشور یک مشکل کوچک است، ولی برای پاکستان یک مشکل بزرگ میباشد.
پاکستان عوض اینکه مناطق قبایلی را که در آن جنگ سالاران و ترورستان با هم یکجا شده اند پاک سازی کند و با ایالات متحده امریکا همکاری نماید، تصمیم گرفت با این گروپ های غیر قانونی بازی سیاسی نماید. نتیجه این شد که پاکستان و همسایه های این کشور نا آرام وبی ثبات باشند که ممکن برای سال ها ادامه پیدا کند.
روزنامه واشنگتن پست می نویسد، پاکستان عوض اینکه از سال 1947 یعنی از تاریخ استقلال به این طرف برای اولین بار مناطق قبایلی را در خود مدغم بسازد و تحت کنترول در آورد، اردوی پاکستان تصمیم گرفت، این منطقه را رها کند تادر شعله های آتش بسوزند. به باور روز نامه، این کار و این تصمیم پاکستان یک موفقیت موقتی است نه یک ستراتیژی سنجیده شده دراز مدت.
بنوشته روزنامه، امریکا در افغانستان نیز اشتباهاتی را مرتکب شد که ممکن است عواقب دیگری در پی داشته باشد، اما اگر اشتباهات ایالات متحده امریکا با اشتباهات پاکستان که از تاریخ استقلال به این طرف 65 سال می گذرد و به حیث یک ملت واحد هنوز در آن امنیت وجود ندارد مقایسه شود، می توان گفت که نظامیان پاکستانی با چشم های باز مرتکب اشتباهات بیشتر و زیاد ترشده اند.
روزنامه واشنگتن پست در ادامه می نویسد، رییس جمهور ایالات متحده امریکا می خواهد نیروهای آن کشور را تا ختم سال 2014 میلادی بصورت تدریجی از افغانستان خارج کند. اما حد اقل حدود بیست هزار از نیروهای امریکایی تا سال 2024 میلادی در افغانستان باقی خواهند ماند. این عساکر شبکه تروریستی القاعده را تعقیب و نیروهای افغان را تربیه می نمایند تا جلو خشونت های داخلی را بگیرند.
اما پاکستان این فرصت را از دست داد که تعداد زیاد عساکر کشورهای غربی در افغانستان حضور داشتند و نیز آماده بودند که با اسلام آباد کمک نمایند. اسلام آباد بعوض بدست آوردن این کمک، انتظار کشید که امریکایی ها از افغانستان خارج شوند و از مناطق قبایلی که در آن طالبان، شبکه حقانی و سایر گروپ های مسلح شورشی پناه گرفته اند بحیث منطقه حایل استفاده نماید.
روزنامه واشنگتن پست می افزاید، سه سال قبل یک گروپ از رهبران جوان قبایلی با ریچارد هولبروک نماینده خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان در اسلام آباد ملاقات نمودند و به وی گفتند که آنها در مناطق شان به انکشاف اقتصادی ضرورت دارند و حکومت می خواهند. اما بگفته واشنگتن پست، زمانی که این رهبران بسوی مناطق شان روان بودند، اداره استخبارات پاکستان در برابر آنها قرار گرفت وبه آنها گفت، چگونه جرات کردند تا به نماینده خاص امریکا چنین پیشنهادی را ارایه کنند.
روزنامه واشنگتن پست در اخیر مقاله می نویسد، خطرناکترین کاری را که پاکستان انجام داده، اینست که شبکه حقانی در مرانشاه فقط چند صد متر دورتر از قشله عسکری، پایگاه ایجاد کرده که معنی آن با مار کوبرا بازی کردن است. خلاصه که پاکستان در سال 2011 این فرصت را از دست داد تا امنیت را به کمک امریکا در آنکشور تامین نماید. این حالت برای ایالات متحده امریکا و متحدین این کشور یک مشکل کوچک است، ولی برای پاکستان یک مشکل بزرگ میباشد.
