فورن پالیسی
نشریه فورن پالیسی چاپ امریکا، در مورد کانفرانس های بین المللی در باره افغانستان، مقاله را به نشر رسانیده و در بخشی از آن می نویسد. چنان معلوم می شود که در مورد هیچ کشوری دیگر جنگ زده نسبت به افغانستان، کانفرانس های زیاد بین المللی، دایر شده باشد.
به نوشته فورین پالیسی، در ماه می سال جاری میلادی در اجلاس ناتو در شیکاگو، روی اوضاع امنیتی افغانستان بحث شد، در ماه جون امسال کانفرانس قلب آسیا به سویه وزرا در کابل راه اندازی شد و در ماه جاری میلادی در توکیو، کانفرانسی در مورد افغانستان دایر می شود.
به نوشته نشریه، تدویر این کانفرانس ها درمورد افغانستان در حالی شدت یافته است، که تعداد نیروهای خارجی در افغانستان و هم منابع مالی برای آنکشور، در حال کم شدن اند، ولی حوادث مختلف دهه گذشته باهم رابطه مستحکمی هم دارند.
به باور نویسنده مقاله، جلسات و کانفرانس ها در ادامه توجه و تدوام کمک های مالی به افغانستان موثر بوده اند، کمک کننده گان به افغانستان را گرد یک میز دور هم جمع نمودند، و در این کانفرانس ها پیمان های مهم ستراتیژیک هم به امضا رسیدند و به حکومت افغانستان زمینه های زیاد را فراهم ساختند.
ولی به نوشته فورین پالیسی، این کانفرانس ها مشکلاتی هم داشتند و آن اینکه، توقعات و امید مردم را افزایش داد، ولی نا امیدی هایی را به بار آورد. به نوشته فورین پالیسی، برای عملی کردن تعهداتی که در این کانفرانس های بین المللی صورت گرفت، سیستم موثر موجود نیست.
اهداف اکثر جلسات معلوم نبوده و در موارد زیاد این جلسات ناکام شده اند. در موارد زیاد، دیپلوماسی بالای منابع و کمک ها غلبه می کنند. در این کانفرانس ها تاحدی زیاد، به جای مشکلات مردم افغانستان، در مورد خواست های کمک کننده گان بحث می شود.
به جای نزدیک ساختن مردم افغانستان، برای نزدیک شدن حکومت افغانستان با کمک کننده گان، تلاش می شود. تعداد این کانفرانس ها اهمیت مسایل و حوادث را کاهش می دهند. و در اکثر موارد، خود این کانفرانس ها و بحث ها، جای عمل را می گیرند.
نشریه فورین پالیسی همچنان می نویسد، در کانفرانس آینده توکیو، آجندای انکشاف درازمدت در افغانستان تعیین خواهد شد، و در مورد کمک ها به افغانستان در 10 سالی بعد از سال 2014 بحث می شود.
به نوشته نشریه، با این مساله که رشد و انکشاف افغانستان در درازمدت مهم است، سوالی هم مطرح می شود و آن اینکه، انتقال سیاسی و اقتصادی در این کشور به درستی به پیش خواهد رفت؟؟ این سوال هم مطرح می شود که افغانستان از لحاظ امنیتی در چی حالتی قرار خواهد داشت تا بعد از سال 2014 در آنجا پیشرفتی صورت گیرد؟؟
گاردین
روزنامه گاردین چاپ برتانیا هم در شماره اخیرش مطلبی را در مورد حمایت ناتو از افغانستان به نشر رسانیده ولی از موقف رهبران کشورهای ناتو انتقاد کرده است. به نوشته گاردین، طالبان می دانند که تحرک جنگ در افغانستان در دست نیروهای ایتلاف است ولی سوال اینجا است که آیا نیروهای ایتلاف ازین مساله خبر دارند؟؟
به نوشته گاردین مدتی پیش، محصلین پوهنتون بحث سیاسی را دایر نموده و اکثر سوال ها در مورد نقش ناتو در افغانستان مطرح شد. به گفته گاردین، پیش بینی های این محصلین آشنا بود.
تعداد از آنها چنان محاسبه می کردند که نیروهای ایتلاف در افغانستان پیروز نمی شوند، تعداد دیگر ازین خبر نبودند که ناتو تعهدات اش را برای افغانستان دوبار تغیر داده است. به نوشته گاردین، حیرانی محصلین پوهنتون کابل قابل درک است زیرا کشورهای ناتو خود حیران و پریشان اند.
رییس جمهور اوباما در سفر ماه می اش به افغانستان دو پیغام را به مردم رساند اول اینکه به رییس جمهور کرزی پیام ادامه همکاری و کمک به افغانستان را داد ولی در سخنرانی که به هدف مبارزات انتخاباتی اش ایراد کرد، تعهد نمود که جنگ افغانستان در سال 2014 خاتمه می یابد.
گاردین می نویسد، ما در عصر تفاهم بین المللی زنده گی می کنیم، و رهبران ما در عین وقت پیغام های مختلفی را به شنونده گان مختلف می رسانند. رهبران نه تنها تفاهمات ستراتیژیک را درهم و برهم می زنند، بلکه نگرانی ها در مورد خود ستراتیژی را هم، افزایش می دهند.
نشریه فورن پالیسی چاپ امریکا، در مورد کانفرانس های بین المللی در باره افغانستان، مقاله را به نشر رسانیده و در بخشی از آن می نویسد. چنان معلوم می شود که در مورد هیچ کشوری دیگر جنگ زده نسبت به افغانستان، کانفرانس های زیاد بین المللی، دایر شده باشد.
به نوشته فورین پالیسی، در ماه می سال جاری میلادی در اجلاس ناتو در شیکاگو، روی اوضاع امنیتی افغانستان بحث شد، در ماه جون امسال کانفرانس قلب آسیا به سویه وزرا در کابل راه اندازی شد و در ماه جاری میلادی در توکیو، کانفرانسی در مورد افغانستان دایر می شود.
به نوشته نشریه، تدویر این کانفرانس ها درمورد افغانستان در حالی شدت یافته است، که تعداد نیروهای خارجی در افغانستان و هم منابع مالی برای آنکشور، در حال کم شدن اند، ولی حوادث مختلف دهه گذشته باهم رابطه مستحکمی هم دارند.
به باور نویسنده مقاله، جلسات و کانفرانس ها در ادامه توجه و تدوام کمک های مالی به افغانستان موثر بوده اند، کمک کننده گان به افغانستان را گرد یک میز دور هم جمع نمودند، و در این کانفرانس ها پیمان های مهم ستراتیژیک هم به امضا رسیدند و به حکومت افغانستان زمینه های زیاد را فراهم ساختند.
ولی به نوشته فورین پالیسی، این کانفرانس ها مشکلاتی هم داشتند و آن اینکه، توقعات و امید مردم را افزایش داد، ولی نا امیدی هایی را به بار آورد. به نوشته فورین پالیسی، برای عملی کردن تعهداتی که در این کانفرانس های بین المللی صورت گرفت، سیستم موثر موجود نیست.
اهداف اکثر جلسات معلوم نبوده و در موارد زیاد این جلسات ناکام شده اند. در موارد زیاد، دیپلوماسی بالای منابع و کمک ها غلبه می کنند. در این کانفرانس ها تاحدی زیاد، به جای مشکلات مردم افغانستان، در مورد خواست های کمک کننده گان بحث می شود.
به جای نزدیک ساختن مردم افغانستان، برای نزدیک شدن حکومت افغانستان با کمک کننده گان، تلاش می شود. تعداد این کانفرانس ها اهمیت مسایل و حوادث را کاهش می دهند. و در اکثر موارد، خود این کانفرانس ها و بحث ها، جای عمل را می گیرند.
نشریه فورین پالیسی همچنان می نویسد، در کانفرانس آینده توکیو، آجندای انکشاف درازمدت در افغانستان تعیین خواهد شد، و در مورد کمک ها به افغانستان در 10 سالی بعد از سال 2014 بحث می شود.
به نوشته نشریه، با این مساله که رشد و انکشاف افغانستان در درازمدت مهم است، سوالی هم مطرح می شود و آن اینکه، انتقال سیاسی و اقتصادی در این کشور به درستی به پیش خواهد رفت؟؟ این سوال هم مطرح می شود که افغانستان از لحاظ امنیتی در چی حالتی قرار خواهد داشت تا بعد از سال 2014 در آنجا پیشرفتی صورت گیرد؟؟
گاردین
روزنامه گاردین چاپ برتانیا هم در شماره اخیرش مطلبی را در مورد حمایت ناتو از افغانستان به نشر رسانیده ولی از موقف رهبران کشورهای ناتو انتقاد کرده است. به نوشته گاردین، طالبان می دانند که تحرک جنگ در افغانستان در دست نیروهای ایتلاف است ولی سوال اینجا است که آیا نیروهای ایتلاف ازین مساله خبر دارند؟؟
به نوشته گاردین مدتی پیش، محصلین پوهنتون بحث سیاسی را دایر نموده و اکثر سوال ها در مورد نقش ناتو در افغانستان مطرح شد. به گفته گاردین، پیش بینی های این محصلین آشنا بود.
تعداد از آنها چنان محاسبه می کردند که نیروهای ایتلاف در افغانستان پیروز نمی شوند، تعداد دیگر ازین خبر نبودند که ناتو تعهدات اش را برای افغانستان دوبار تغیر داده است. به نوشته گاردین، حیرانی محصلین پوهنتون کابل قابل درک است زیرا کشورهای ناتو خود حیران و پریشان اند.
رییس جمهور اوباما در سفر ماه می اش به افغانستان دو پیغام را به مردم رساند اول اینکه به رییس جمهور کرزی پیام ادامه همکاری و کمک به افغانستان را داد ولی در سخنرانی که به هدف مبارزات انتخاباتی اش ایراد کرد، تعهد نمود که جنگ افغانستان در سال 2014 خاتمه می یابد.
گاردین می نویسد، ما در عصر تفاهم بین المللی زنده گی می کنیم، و رهبران ما در عین وقت پیغام های مختلفی را به شنونده گان مختلف می رسانند. رهبران نه تنها تفاهمات ستراتیژیک را درهم و برهم می زنند، بلکه نگرانی ها در مورد خود ستراتیژی را هم، افزایش می دهند.