با آنکه گزارش ها از نا امنی و انتقال سرمایه به خارج از کشور در سال 1391 خبر می دهند، اما اداره حمایت از سرمایه گذاری در افغانستان از پیشرفت های چشمگیر اقتصادی سخن می زند. روح الله عشرت احمد زی سخنگوی اداره آیسا به روز چهارشنبه در صحبت با رادیو آزادی گفت که در سال 1391 سرمایه گذاران داخلی و خارجی در ولایت های مختلف افغانستان حدود ششصد میلیون دالر سرمایه گذاری کرده اند.
آقای احمدی زی، فراهم شدن زمینه خوب سرمایه گذاری و حمایت حکومت را از عوامل افزایش سرمایه گذاری در این کشور خواند.
« سرمایه گذاری در سال 1391 تقریباً بیست و شش درصد افزایش یافته است و این سرمایه گذاری در بخش های مختلف مثل معادن، زراعت، صنعت و ارائه خدمات بوده است. اداره آیسا خود را مکلف میداند تا بخاطر جلب سرمایه گذاری در بخش های مختلف فرصت های سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران معرفی و زمینه سرمایه گذاری را به آنان مساعد بسازد. »
به گفته آقای احمدزی هیچگونه سرمایهء در سال 1391 به بیرون از افغانستان انتقال داده نشده و آنان تلاش کرده اند تا توجه تجار به سرمایه گذاری در داخل کشور را جلب نمایند. مسوولین اداره آیسا می گویند که آنان در سال 1391 مشکلات زیاد تجار وسرمایه گذاران را در بخش زمین، برق و پارک های صنعتی حل کرده اند و تلاش های آنان در زمینه جریان دارد.
وزارت مالیه افغانستان نیز از پیشرفت های خوب اقتصادی سال 1391 سخن زده و میگوید که عواید این سال در مقایسه با سال گذشته یازده و نیم درصد افزایش یافته است. وحید الله توحیدی سخنگوی این وزارت در صحبت با رادیو آزادی گفت با آنکه در این سال کشور های همسایه سبب ایجاد برخی مشکلات ترانزیتی در بنادر این کشور شدند اما با آنهم به گفته وی رشد اقتصادی در کشور وجود داشته است.
او همچنان گفت که حکومت افغانستان در سال 1391 هجری نزدیک به یکصد و سیزده ملیارد افغانی را از عواید و گمرکات بدست آورده است.
« نظر به تحلیل های جهانی افغانستان در سال 1391 یازده و نیم درصد رشد اقتصادی داشته است که یک دستآورد بسیار خوب به شمار می رود. و عواید عمومی در سال مالی 1391 حدود هشتاد چهار ملیارد افغانی است که در مقایسه با سال مالی 1390 که هفتاد و یک اعشار یه چهار ملیارد بود حدود سیزده ملیارد افغانی افزایش یافته است. که در سال مالی 1391 دوازده ملیارد یا هفده درصد افزایش بودجه را نشان میدهد. »
در سال 1391 هجری کنفرانس های زیادی در رابطه به بهبود وضعیت اقتصادی افغانستان برگزار گردیده که کنفرانس توکیو از مهمترین این نشست ها به شمار می رود. این کنفرانس در دهم ماه سرطان سال 1391 هجری در کشور جاپان برگزار گردید و کشور های کمک کننده برای پنج سال آینده با افغانستان شانزده ملیارد دالر کمک تعهد کردند.
اما شماری از آگاهان مسایل اقتصادی با مساله پیشرفت اقتصادی در سال 1391 موافق نیستند و آن را دور از حقیقت می دانند. سیف الدین سیحون یکی از این آگاهان در صحبت با رادیو آزادی گفت، در سال 1391 کمک های جامعه جهانی کمتر بود و بودجه انکشافی حکومت نیز فقط سی درصد به مصرف رسیده است.
« سال 1391 در مقایسه با سال 1390 پیشرفت اقتصادی بهتر نبوده، زمانی که بودجه کاهش داده شود چطور می توانیم ادعا بکنم که دستآورد های اقتصادی داشته ایم. کشور که سی درصد بودجه اقتصادی اش را به مصرف برساند و ادعای پیشرفت هم می کند که این یک ادعای دروغین است.
کشور که سی درصد بودجه انکشافی اش را به مصرف برساند و ادعای پیشرفت اقتصادی کند به باور من بسیار بسیار خنده آور است. »
از سوی دیگر شماری از باشندگان شهر کابل نیز به مساله انکشاف اقتصادی به دیده شک می نگرند. این افراد در صحبت با رادیو آزادی گفتند اگر به گونه واقعی پیشرفت اقتصادی وجود میداشت پس به گفته آنان چرا روز به روز سطح بیکاری و نرخ مواد خوراکی و غیر خوراکی در کشور بلند می رود.
« از لحاظ شاخص های پیشرفت های اقتصادی ما در افغانستان هیچ چیز نداریم برخی از افراد با بدست آوردن پروژه های دولت و سرمایه های هنگفت بلند منزل ها را اعمار می کنند پول های حکومت را حیف و میل می کنند این افراد اند که می گویند، پیشرفت اقتصادی در افغانستان و جود داشته است. »
« در حال حاضر بسیاری از مردم ما بیکار اند ملیارد ها دالر به مصرف می رسد اما برای مردم ما کار پیدا نمی شود. »
حکومت افغانستان قبل از این نیز از پیشرفت ها در بخش اقتصادی خبر داده است اما برخی از آگاهان اقتصادی و سرمایه گذاران با انتقاد از کارکردهای حکومت در این بخش می گویند که توجه به کار های بنیادی نشده است. آنان می گویند که بخش اعظم کمک های جامعه جهانی به جیب شخصی افراد رفته و از سبب سطح بلند بیکاری جوانان به کشور های دیگر برای دریافت کار می روند.
سحر لیوال
آقای احمدی زی، فراهم شدن زمینه خوب سرمایه گذاری و حمایت حکومت را از عوامل افزایش سرمایه گذاری در این کشور خواند.
« سرمایه گذاری در سال 1391 تقریباً بیست و شش درصد افزایش یافته است و این سرمایه گذاری در بخش های مختلف مثل معادن، زراعت، صنعت و ارائه خدمات بوده است. اداره آیسا خود را مکلف میداند تا بخاطر جلب سرمایه گذاری در بخش های مختلف فرصت های سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران معرفی و زمینه سرمایه گذاری را به آنان مساعد بسازد. »
به گفته آقای احمدزی هیچگونه سرمایهء در سال 1391 به بیرون از افغانستان انتقال داده نشده و آنان تلاش کرده اند تا توجه تجار به سرمایه گذاری در داخل کشور را جلب نمایند. مسوولین اداره آیسا می گویند که آنان در سال 1391 مشکلات زیاد تجار وسرمایه گذاران را در بخش زمین، برق و پارک های صنعتی حل کرده اند و تلاش های آنان در زمینه جریان دارد.
وزارت مالیه افغانستان نیز از پیشرفت های خوب اقتصادی سال 1391 سخن زده و میگوید که عواید این سال در مقایسه با سال گذشته یازده و نیم درصد افزایش یافته است. وحید الله توحیدی سخنگوی این وزارت در صحبت با رادیو آزادی گفت با آنکه در این سال کشور های همسایه سبب ایجاد برخی مشکلات ترانزیتی در بنادر این کشور شدند اما با آنهم به گفته وی رشد اقتصادی در کشور وجود داشته است.
او همچنان گفت که حکومت افغانستان در سال 1391 هجری نزدیک به یکصد و سیزده ملیارد افغانی را از عواید و گمرکات بدست آورده است.
« نظر به تحلیل های جهانی افغانستان در سال 1391 یازده و نیم درصد رشد اقتصادی داشته است که یک دستآورد بسیار خوب به شمار می رود. و عواید عمومی در سال مالی 1391 حدود هشتاد چهار ملیارد افغانی است که در مقایسه با سال مالی 1390 که هفتاد و یک اعشار یه چهار ملیارد بود حدود سیزده ملیارد افغانی افزایش یافته است. که در سال مالی 1391 دوازده ملیارد یا هفده درصد افزایش بودجه را نشان میدهد. »
در سال 1391 هجری کنفرانس های زیادی در رابطه به بهبود وضعیت اقتصادی افغانستان برگزار گردیده که کنفرانس توکیو از مهمترین این نشست ها به شمار می رود. این کنفرانس در دهم ماه سرطان سال 1391 هجری در کشور جاپان برگزار گردید و کشور های کمک کننده برای پنج سال آینده با افغانستان شانزده ملیارد دالر کمک تعهد کردند.
اما شماری از آگاهان مسایل اقتصادی با مساله پیشرفت اقتصادی در سال 1391 موافق نیستند و آن را دور از حقیقت می دانند. سیف الدین سیحون یکی از این آگاهان در صحبت با رادیو آزادی گفت، در سال 1391 کمک های جامعه جهانی کمتر بود و بودجه انکشافی حکومت نیز فقط سی درصد به مصرف رسیده است.
« سال 1391 در مقایسه با سال 1390 پیشرفت اقتصادی بهتر نبوده، زمانی که بودجه کاهش داده شود چطور می توانیم ادعا بکنم که دستآورد های اقتصادی داشته ایم. کشور که سی درصد بودجه اقتصادی اش را به مصرف برساند و ادعای پیشرفت هم می کند که این یک ادعای دروغین است.
کشور که سی درصد بودجه انکشافی اش را به مصرف برساند و ادعای پیشرفت اقتصادی کند به باور من بسیار بسیار خنده آور است. »
از سوی دیگر شماری از باشندگان شهر کابل نیز به مساله انکشاف اقتصادی به دیده شک می نگرند. این افراد در صحبت با رادیو آزادی گفتند اگر به گونه واقعی پیشرفت اقتصادی وجود میداشت پس به گفته آنان چرا روز به روز سطح بیکاری و نرخ مواد خوراکی و غیر خوراکی در کشور بلند می رود.
« از لحاظ شاخص های پیشرفت های اقتصادی ما در افغانستان هیچ چیز نداریم برخی از افراد با بدست آوردن پروژه های دولت و سرمایه های هنگفت بلند منزل ها را اعمار می کنند پول های حکومت را حیف و میل می کنند این افراد اند که می گویند، پیشرفت اقتصادی در افغانستان و جود داشته است. »
« در حال حاضر بسیاری از مردم ما بیکار اند ملیارد ها دالر به مصرف می رسد اما برای مردم ما کار پیدا نمی شود. »
حکومت افغانستان قبل از این نیز از پیشرفت ها در بخش اقتصادی خبر داده است اما برخی از آگاهان اقتصادی و سرمایه گذاران با انتقاد از کارکردهای حکومت در این بخش می گویند که توجه به کار های بنیادی نشده است. آنان می گویند که بخش اعظم کمک های جامعه جهانی به جیب شخصی افراد رفته و از سبب سطح بلند بیکاری جوانان به کشور های دیگر برای دریافت کار می روند.
سحر لیوال
