باآنکه در دوازده سال گذشته نهاد های زیاد به هدف حمایت از اطفال در کشور ایجاد شدند اما گفته می شود که هنوز هم اطفال این کشور با تهدید های مختلف مواجه اند.
در همین حال موسسهء حمایت از اطفال بی بضاعت با ابراز نگرانی از وضعیت اطفال می گوید که موارد تجاوز جنسی بر اطفال امسال 20 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
انجنیر محمد یوسف رییس این موسسه در صحبت با رادیو آزادی گفت که فقیر و تنگ دستی سبب شده تا این اطفال با تهدید های دیگر چون لت و کوب، کار های شاقه نیز رو به رو شوند:
« قبلاً اعتیاد در میان اطفال بسیار کم بود اما حالا اعتیاد بسیار زیاد شده است و تجاوز های جنسی بالای اطفال در گذشته کم بود اما حالا زیاد شده است، عوامل مختلف دارد از جمله بیکاری، عدم آگهی از حقوق اطفال می باشد، نظر به ارقام ارایه شده در مقایسه با سال گذشته در شش ماه اول سال تجاوز جنسی تقریباً 20 در صد بلند رفته است. »
آقای یوسف می گوید که باید حکومت افغانستان برای رسیدگی به مشکلات اطفال اقدام نماید.
به گفته وی اگر در این خصوص سهل انگاری شود، اطفال امروز سبب ایجاد مشکلات زیاد در آینده می شوند.
به اساس گزارش ها بسیاری از اطفالی که به خاطر دریافت نان در جاده های شهر کابل و دیگر ولایات کار می کنند، از رفتن به مکتب محورم شده اند.
مسوولان اداره حمایت از اطفال بی بضاعت می گویند که همین اکنون بیش از شش صد هزار طفل مصروف کار های شاقه چون موتر شویی، دست فروشی، خشت مالی و کار در ورکشاپ های موتر اند.
تعداد از این اطفال نیز از انجام کار های شاقه خسته شده اند آنها می گویند که مشکلات اقتصادی آنان را مجبور به این کار ساخته است.
دو تن از اطفال روی سرک:
« من بایسکیل سازی می کنم روزانه یک و نیم صد افغانی کار می نمایم، در خانه شش نفر هستیم پدرم نیز بایسکل سازی می کند. »
« من از روز کودک بی خبر هستم، پدرم موسپید است من موتر شوی می کنم روزی صد افغانی کار می نمایم. »
در این حال موسسهء حمایت از اطفال یا سیف دی چلدرن نیز مشکلات اطفال را در افغانستان تایید کرده می گوید که هنوز هم 50 در صد کودکان در کشور از مشکل سوی تغذی رنج می برند.
داکتر محمد اکبر سباوون مشاور بخش صحی و تغذی اداره حمایت از اطفال در افغانستان در صحبت با رادیو آزادی گفت:
« هنوز هم افغانستان از جمله کشورهای است که در قسمت تغذی اطفال ارقام بلندی میزان سو تغذی را دارد در حدود بیشتر از 50 در صد کودکان در افغانستان از سو تغذی مزمن رنج می برند، کودکانی که روی جاده ها کار می کنند نه تنها اینکه از حق اساسی تعلیم و تربیه محروم شده اند بلکه کارشاقه اطفال را از رشد جسمی و فزیکی متاثر می سازد. »
آقای سباوون همچنان گفت که موسسه آنها در چهار بخش عمده از جمله بخش صحت، تغذی، تعلیم و تربیه و محافظت از کودکان در 9 ولایت افغانستان فعالیت می نماید.
در عین حال مسوولان صندوق وجهی سازمان ملل متحد برای اطفال یا یونیسف می گویند که برای رسیده گی به مشکلات این اطفال تلاش می کنند.
عزیز الله فروتن سخنگوی این سازمان می گوید که در مقایسه به سال های گذشته مشکلات و چالش های اطفال در افغانستان کاهش یافته است.
وزارت کار امور اجتماعی، شهدا و معلولین نیز تایید می کند که اطفال در افغانستان با مشکلات گوناگون مواجه اند.
اما مقام های این وزارت می گویند که به هدف حل مشکلات اطفال اقدامات لازم روی دست گرفته شده است.
داکتر فرید راهید مشاور این وزارت:
« اقداماتی که برای آنها صورت گرفته است در بعضی جاها فامیل های که بسیار بی بضاحت هستند آنها شناسایی می شوند و برای آنها از طریق برنامه مصونیت اجتماعی کمک می شود تا آن فامیل حمایت شود و کودکان خود را به مکتب روان کنند. »
به اساس معلومات آقای راهید در حال حاضر 1.3 میلیون طفال در افغانستان در معرض خطرات چون معیوبیت، کار های شاقه، تجاوز، اعتیاد به مواد مخدر اند.
برخی از افغان ها به این باور اند که نهاد های حکومت و موسسات که برای حمایت از اطفال کار می کنند، کمک های خارجی را حیف و میل کرده اند و در قسمت حل مشکلات توجه نکرده اند.
فرشته ندا
در همین حال موسسهء حمایت از اطفال بی بضاعت با ابراز نگرانی از وضعیت اطفال می گوید که موارد تجاوز جنسی بر اطفال امسال 20 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
انجنیر محمد یوسف رییس این موسسه در صحبت با رادیو آزادی گفت که فقیر و تنگ دستی سبب شده تا این اطفال با تهدید های دیگر چون لت و کوب، کار های شاقه نیز رو به رو شوند:
« قبلاً اعتیاد در میان اطفال بسیار کم بود اما حالا اعتیاد بسیار زیاد شده است و تجاوز های جنسی بالای اطفال در گذشته کم بود اما حالا زیاد شده است، عوامل مختلف دارد از جمله بیکاری، عدم آگهی از حقوق اطفال می باشد، نظر به ارقام ارایه شده در مقایسه با سال گذشته در شش ماه اول سال تجاوز جنسی تقریباً 20 در صد بلند رفته است. »
آقای یوسف می گوید که باید حکومت افغانستان برای رسیدگی به مشکلات اطفال اقدام نماید.
به گفته وی اگر در این خصوص سهل انگاری شود، اطفال امروز سبب ایجاد مشکلات زیاد در آینده می شوند.
به اساس گزارش ها بسیاری از اطفالی که به خاطر دریافت نان در جاده های شهر کابل و دیگر ولایات کار می کنند، از رفتن به مکتب محورم شده اند.
مسوولان اداره حمایت از اطفال بی بضاعت می گویند که همین اکنون بیش از شش صد هزار طفل مصروف کار های شاقه چون موتر شویی، دست فروشی، خشت مالی و کار در ورکشاپ های موتر اند.
تعداد از این اطفال نیز از انجام کار های شاقه خسته شده اند آنها می گویند که مشکلات اقتصادی آنان را مجبور به این کار ساخته است.
دو تن از اطفال روی سرک:
« من بایسکیل سازی می کنم روزانه یک و نیم صد افغانی کار می نمایم، در خانه شش نفر هستیم پدرم نیز بایسکل سازی می کند. »
« من از روز کودک بی خبر هستم، پدرم موسپید است من موتر شوی می کنم روزی صد افغانی کار می نمایم. »
در این حال موسسهء حمایت از اطفال یا سیف دی چلدرن نیز مشکلات اطفال را در افغانستان تایید کرده می گوید که هنوز هم 50 در صد کودکان در کشور از مشکل سوی تغذی رنج می برند.
داکتر محمد اکبر سباوون مشاور بخش صحی و تغذی اداره حمایت از اطفال در افغانستان در صحبت با رادیو آزادی گفت:
« هنوز هم افغانستان از جمله کشورهای است که در قسمت تغذی اطفال ارقام بلندی میزان سو تغذی را دارد در حدود بیشتر از 50 در صد کودکان در افغانستان از سو تغذی مزمن رنج می برند، کودکانی که روی جاده ها کار می کنند نه تنها اینکه از حق اساسی تعلیم و تربیه محروم شده اند بلکه کارشاقه اطفال را از رشد جسمی و فزیکی متاثر می سازد. »
آقای سباوون همچنان گفت که موسسه آنها در چهار بخش عمده از جمله بخش صحت، تغذی، تعلیم و تربیه و محافظت از کودکان در 9 ولایت افغانستان فعالیت می نماید.
در عین حال مسوولان صندوق وجهی سازمان ملل متحد برای اطفال یا یونیسف می گویند که برای رسیده گی به مشکلات این اطفال تلاش می کنند.
عزیز الله فروتن سخنگوی این سازمان می گوید که در مقایسه به سال های گذشته مشکلات و چالش های اطفال در افغانستان کاهش یافته است.
وزارت کار امور اجتماعی، شهدا و معلولین نیز تایید می کند که اطفال در افغانستان با مشکلات گوناگون مواجه اند.
اما مقام های این وزارت می گویند که به هدف حل مشکلات اطفال اقدامات لازم روی دست گرفته شده است.
داکتر فرید راهید مشاور این وزارت:
« اقداماتی که برای آنها صورت گرفته است در بعضی جاها فامیل های که بسیار بی بضاحت هستند آنها شناسایی می شوند و برای آنها از طریق برنامه مصونیت اجتماعی کمک می شود تا آن فامیل حمایت شود و کودکان خود را به مکتب روان کنند. »
به اساس معلومات آقای راهید در حال حاضر 1.3 میلیون طفال در افغانستان در معرض خطرات چون معیوبیت، کار های شاقه، تجاوز، اعتیاد به مواد مخدر اند.
برخی از افغان ها به این باور اند که نهاد های حکومت و موسسات که برای حمایت از اطفال کار می کنند، کمک های خارجی را حیف و میل کرده اند و در قسمت حل مشکلات توجه نکرده اند.
فرشته ندا
